RRC 1 niet bij de les

De bal telkens weggeven aan de tegenstander is natuurlijk heel sympathiek maar wedstrijden win je er niet mee. Als er nou één keer de kans was om punten te pakken tegen een hoog geklasseerd team dan was dat vandaag wel maar onze mannen van RRC 1 lieten dat helaas na. Bedroevend waren de statistieken wat betreft de set pieces en daarmee is de enigszins onnodige nederlaag voor een groot deel verklaard.

De wedstrijd begon best goed met een vroege try van Tristan maar hierna werd het toch allemaal een beetje minder. URC, dat met een hoop zware jongens richting Rotterdam was getogen voor de wedstrijd die oorspronkelijk in Utrecht zou worden gespeeld maar werd omgedraaid wegens afgekeurde velden in de Domstad, maakte ook prima gebruik van het verschil in kilo’s tussen beide teams en Rotterdam ging daar teveel in mee in plaats van onze snelle mannen wat meer in stelling proberen te brengen.

De echte wil om te winnen leek vandaag te ontbreken en met een paar spelers die hun dag niet hadden, de vele gemiste tackles en veel te veel verloren line-outs, was het langs te kant een beetje hopen tegen beter weten in.

Nu een paar weken zeer welkome rust en hopelijk kunnen we na de winterstop een aantal belangrijke spelers terug op het veld verwelkomen om het tweede deel van de competitie, elke week de vloer aan te vegen met onze tegenstanders.

Alvast fijne feestdagen toegewenst aan alle spelers, trainers, staff en supporters.

Eindstand URC 1 – RRC 1: 22-13 (try: Tristan, Penalties: Tim 2 x, Conversie: Tim)

Foto’s René Ladenius

RRC 1 strijdend ten onder tegen koploper

Zonder Funk, Tim, Daan, Jasper, Danny, Lars, Tom, Jordi, Allard en Rik die wegens blessures, schorsingen en andere omstandigheden afwezig waren begon ons eerste team behoorlijk verzwakt aan de loodzware wedstrijd tegen de Hookers, de nog ongeslagen koploper die vorige week nog de vloer aanveegde met de nummer 2 Eemland.

De hoop op een goede afloop was vooraf dan ook niet bijzonder hoog maar wat de overgebleven spelers lieten zien vandaag was hoopvol en hartverwarmend. Er was passie en strijd te zien en RRC speelde een van de betere wedstrijden van het seizoen. De scrum stond als een huis en ook de line-out liep prima en ondanks de wedstrijd verdiend werd verloren en er in de tweede helft een aantal tries te makkelijk werd weggegeven, geeft dit wel hoop voor de rest van het seizoen.

Helaas liep de score in de laatste 10 minuten (mede door het feit dat de Hookers veel meer wisselspelers hadden) enigszins geflatteerd op maar dat deed niets af aan het positieve gevoel dat iedereen aan Rotterdamse zijde had na deze wedstrijd.

Volgende week de laatste wedstrijd van 2018 in en tegen Utrecht en hopelijk is een aantal van de vandaag afwezige spelers na in de winterstop weer inzetbaar.

Eindstand RRC 1 – RC The Hookers 1: 10-43 (tries: Bob en Ivar)

Cubs thuis tegen Gouda en uit tegen HRC

Nieuwe rondes nieuwe kansen. De team verdeling was weer gemaakt. Twee RRC Cubs teams zijn begonnen aan de tweede competitie fase. Het hoofdzakelijk tweede jaars Cubs team was in dezelfde poule gebleven en won overtuigend van Gouda. Ik heb deze wedstrijd niet gezien maar de score was overtuigend in het voordeel van de RRC Cubs. Dus zal wel goed zijn gegaan.

De hoofdzakelijk eerste jaars Cubs waren gepromoveerd en kregen gelijk, vanuit de hogere poule indeling, te maken met HRC Cubs 2 die door de bredere selectie duidelijk een stapje hoger zaten. Het was eenzijdig qua score verloop en niets was af te dwingen op deze niet gewonnen wedstrijd door RRC. Het weer was goed, ref uitstekend, meegereisde supporters hadden er zin in, maar behalve een verassende actie van de scrum half, heeft RRC de try line van HRC niet gezien.

Onder druk in de lijn de derde en/of vierde pass verzorgen liep wederom niet. Het tackelen is bij te veel spelers nog steeds lastig. Tel daarbij op dat de verdedigingslinie mede door een tijdens de wedstrijd opgelopen blessure (waar geen wissel voor was) teveel moest belopen en voilà, het recept voor een minder resultaat is daar.

Wat bewonderingswaardig is, was het feit dat er ondanks de uitzichtloze score er niet werd opgegeven. Er werd gerugbyd en er werd geknokt. De RRC Cubs bleven gemotiveerd om voor die ene tegen try te gaan. Helaas zonder resultaat. Het gaat er nu om, om weer op te richten voor de volgende wedstrijd. HRC was duidelijk te sterk. Vraag is hoe het zit met de andere teams van de poule. Hebben we gelijk de zwaarste tegenstander al gehad of lopen er meer van dit kaliber in de rondte. Deze vraag zal de komende periode worden beantwoord.

Trouwens de veelbesproken regel dat bij winst onze cubs mannen en vrouwen het dan hebben gedaan en dat bij verlies de coach het heeft gedaan, wil ik in deze wedstrijd even terzijde schuiven. Want zoals onze mannen en dames positief bleven was onze coach van de dag Ferry dit ook. Dat was al een opgave op zich om te blijven doen. Jammer genoeg hoefde hij alleen de RRC verdedigende helft van het veld te belopen.

Rugby ouder(e)

Foto’s Danielle: RRC Cubs1 – RFC Gouda

Rotterdames tonen karakter

(photocredit: Wilco Boot)

Zondag stond een thuiswedstrijd gepland tegen de nr 2 van de competitie. De geduchte tegenstander, Greate Tryn genaamd, moest helemaal uit Leeuwarden geografisch neerdalen naar ons Rotterdam.
Met de recent verworven ontwikkeling binnen de groep, mag met recht gesproken worden van een echte test. Greate tryn zou uitrukken met een enkel doel, namelijk het neersabelen van iedere Rotterdamse weerstand om de wedstrijd met ruime cijfers af te sluiten.

Het duurde welgeteld 9 minuten vanaf de kickoff tot de tegenstander met 2 geconverteerde try’s uit de startblokken was losgeslagen. Beide try’s zijn kundig tot stand gekomen met hun ijzersterke voorwaartsen en laatste zetje van snelle backs.
Heel even was daar de breedgedragen gedachte: “het zal toch niet zo’n middag worden?”. En nee, dat werd het zeker niet. Het Rotterdams verzet stond collectief op. Onze fases duurden langer. Onze voorwaartsen gaven de tegenstander een koekje van eigen deeg. Wij kozen op de juiste momenten voor de lijn om de grootse weerstand te omzeilen. Tot de rust drukten beide teams over en weer ieders nog 3 try’s. Het werd zichtbaar dat Greate Tryn hier niet op had gerekend. Wij gingen in hun koppies zitten en in onze koppies ontstond plezier en geloof in eigen kunnen. Ruststand 17-31.

Na rust gingen beide ploegen door met sterk rugby. Dit maakte het een vermakelijk wedstrijd. Van onze kant mag gesproken worden van ‘proper rugby’. Wat is er hard gewerkt door het hele team! Belangrijker is dat wij bij vlagen de wedstrijd konden dicteren. We hadden grip op een uiterst zware tegenstander en bleven scoren. Na rust hebben beide teams 4 try’s gedrukt. Dit bracht de eindstand op 39-55, omdat zij meer conversies pakten. Een echte test dus. Uitslag: dit is pas de tweede keer dit seizoen dat greate tryn zoveel weerstand treft. Om het op onze eigen gelederen te betrekken: test geslaagd! In weerstand, rugbaarheid, grensverleggend zowel individueel als collectief zijn er WEER stappen gezet. We hebben zelfs tactisch sterk en mooi uitgevoerd rugby gezien en spelers die weer verder ontketend zijn geraakt.

Met opgeheven hoofd gaan we de winterstop in. De tweede fase van de competitie gaan we deze groei voortzetten met de uitgesproken commitment in gedachten. We zijn momenteel heel hard aan het werken. Dit gaat niet altijd zonder of stoot en dat is niet altijd even leuk. Maar wat zijn we goed aan het worden!! Speciale dank voor de supporters langs de lijn, waaronder ook geblesseerden uit ons eigen team.

Wedstrijdverslag: Caro en Ruben
Woman of the match: “was al moeilijk kiezen, maar wordt in rap tempo nog veel moeilijker”: Antonia, voor onvermoeibaar rammen en de tegenstander pijn doen met ongrijpbaarheid.
Volgende wedstrijd: n.n.t.b.

Voor foto’s Wilco klik hier

RRC Cubs bij HRC

In dit competieloze weekend werden er spontaan bij HRC wat wedstrijden voor de Cubs georganiseerd. Het clubhuis van HRC staat nog in de afbouw fase, maar enigszins jaloers kon al gezien worden dat het Paleis op het Noordeinde er een geduchte concurrent bij zal krijgen. Het zal (naar inschatting) prachtig worden.

Het nog te bouwen clubhuis van RRC zal (ook volgens inschatting) mede bijdragen aan het feit dat er in de regio echt mooie en goede faciliteiten zullen zijn die de alsmaar groeiende rugby sport ondersteunen.

Twee volwaardige teams bij de kick off. Het hoofdzakelijk tweede jaars cubs team speelde twee potjes van 30 minuten en het hoofdzakelijk eerste jaars cubs team drie potjes van 20 minuten. Tegenstanders enkele cubs teams van HRC en van Gouda.

5 wedstrijden gespeeld en 4 gewonnen. De teambuilding van verleden week in Outdoor Valley liet de mannen en dames hard voor elkaar werken. Goed om te zien. De enige niet gewonnen wedstrijd was van het hoofdzakelijk eerste jaars RRC team tegen het hoger geplaatste HRC team. De tweede of derde bal vangen vanuit de scrum met druk naar voren liep niet goed. Een aantal afwezigen van dit team werd node gemist. Apart was wel dat dit niet aan de tot treurens toe getrainde passing lag. Misschien had de kou op de vingers vat gehad.

Wat verder bijzonder aan de dag was:

1) dat een deel van de meegereisde supporters “onze” Ruud weer kon verwelkomen na zijn open hart operatie en dat de gemiddelde leeftijd inmiddels dusdanig is dat we langer over de individuele medisch dossiers kunnen praten dan over de rugby van onze kids. Ook een mijlpaal;

2) dat Max in zijn tweede officiële wedstrijd optreden na mooi bewust uitpassen zijn eerste officiële try kon drukken namens RRC. Top gedaan Max en voor de trotse ouders, job very well done and keep going;

3) dat als er ruimte en voldoende spelers zijn om door te mixen er meer balans in de teams ontstaat met beter lijnspel en meer kracht bij de voorwaartsen, maar dat het bijzonder lastig is voor de enthousiaste coaches om daar gezien de samenstelling van de groep gecombineerd met de aanwezigen van de dag (met vaak een of geen wissels), de balans in te vinden. Immers, het kanabaliseren van het hoofdzakelijk eerste jaars team met vaak ook aanvulling van onervaren wedstrijd spelers ten opzichte van de meer ervaren cubs spelers zet ook geen zoden aan de dijk, zeker niet als er dan nog een aantal afwezigen zijn;

4) dat ondanks een uitzichtloze positie tijdens de wedstrijd door de hoofdzakelijk eerste jaars geknokt werd om toch die ene tegen try te drukken, wat ook lukte;

5) dat er na de wedstrijd altijd berichten komen dat (wederom) iemand of schoenen, of shirts, of stropdassen of mutsen vergeten is om weer mee naar huis te nemen. De vader van Daan is hier inmiddels al zo aan is gewend dat hij het bewaarloon tot de volgende training al in Bitcoin aftikt. Maar die heeft voorkennis over koersontwikkeling zo lijkt het.

Rugby is een ervaringssport met vooral veel vlieguren maken. Deze dag heeft daar zeker aan bijgedragen. Gastheer HRC bedankt dat dit mogelijk is gemaakt.

Dinsdag weer lekker trainen en in afwachting van de 2de fase competitie indeling blijft ons hart (mede gezien het jaargetijde) vol verwachting kloppen.

Rugby ouder(e)