In een spannende, boeiende wedstrijd vooraf gegaan door een indrukwekkende minuut stilte ter nagedachtenis aan Frans van de Heiden lukte het onze first VX net niet om de wedstrijd tegen AAC over de streep te trekken. Rotterdam met naar alle waarschijnlijkheid het jongste team ooit, verzaakte op beslissende momenten toe te slaan tegen de eveneens sterk spelende Amsterdamse opponent. Het bleef heel lang spannend en de wedstrijd ging 70 minuten gelijk op maar AAC was net iets sterker in de laatste fase waardoor Rotterdam na 80 minuten met lege handen stond.
Door deze nederlaag is plaatsing voor de Cup poule helaas verkeken en zal er moeten worden gestreden om de bovenste plaats in de Plate poule na de winterstop. Rest over twee weken in en tegen Castricum de laatste wedstrijd van 2019 en dan met frisse moed en hopelijk met weer wat spelers terug van blessures er weer tegenaan in 2020.
Het voelt toch altijd wat vreemd om naar een school complex te gaan, waar The British School in The Netherlands (BSN) haar thuis wedstrijden speelt. Allemaal keurig en netjes, daar niet van, maar iemand die een bak koffie kan inschenken was er helaas niet. En op een zaterdag morgen is dat toch wel meer noodzaak dan wenselijk. Want langs de kant is ook energie nodig. Zonder dit zwarte goud is het wat tammer zo lijkt het. Dus beetje slaperig en met de ogen nog half dicht naar de wedstrijd gekeken.
Wat verder vandaag zo voor de wedstrijd ook opviel, was de grote opkomst van het meer charmante gedeelte van de harde kern van supporters. Er lijkt een soort van onuitgesproken regel te zijn, dat als de hoeveelheid te rijden kilometers beneden een bepaalde hoeveelheid is, dat dan de rugby moeders de mogelijkheid pakken om hun kroost te zien spelen. Voor de wel aanwezigen oudere jongere langs de kant, een bonus. Want gezellig was het zeker.
Over de wedstrijd kunnen we eigenlijk kort zijn, heel veel tries voor RRC Cubs en slechts twee tegen, en die kwamen echt alleen maar door vervaging van concentratie en dus onoplettendheid.
BSN speelde sportief en keurig, maar RRC was gewoon veel sterker vandaag. Het enige wat opviel is dat BSN de wedstrijd met de rucks overduidelijk won. Tsjonge wat had RRC met dat onderdeel moeite vandaag. Gevolg, er werd door de hele wedstrijd heen geen ruck gewonnen en met een andere tegenstander dan die van vandaag, is dat gewoon killing. Dat moet veel sneller, veel harder en heel veel beter. Een bord vers gekookte spaghetti had vandaag meer weerstand gegeven. Dat kan niet. Gelukkig twee trainingen om dat weer even de aandacht te geven. Want ze kunnen het wel.
Dat laat onverlet dat het verder een vermakelijke en voor RRC makkelijke wedstrijd was. Best wel wat mooie acties gezien. Off loads en overspelen in de tackle waren daar wat voorbeelden van.
Dus met opgewekt gemoed weer huiswaarts. Op naar de trainingen (en komt allen) want volgende week zal de wedstrijd naar verwachting veel zwaarder zijn. Dan zal iedereen echt bij de les moeten zijn.
Uw inmiddels met cafeïne volgestopte schrijvende rugby ouder(e)
Afgelopen maandag informeerde wij u al over het verdrietige nieuws van het overlijden van Frans van der Heiden. Hierop zijn veel warme reacties binnengekomen vanuit de vereniging maar ook vanuit andere (oud)-rugbyers die de nabestaanden veel sterkte wensen.
Aanstaande zaterdag om 12:00 vindt de uitvaart van Frans plaats in de Pelgrimskerk in Rotterdam Delfshaven. Een ieder die afscheid wil nemen is welkom.
Mocht u de familie en nabestaanden een bericht willen sturen dan kan dat via de website www.memoria.nl, u kunt hier inloggen met de code DHNY169.
Met groot verdriet moeten wij melden dat Frans van der
Heiden afgelopen nacht op 56-jarige leeftijd is overleden. Frans was al enige
tijd ziek maar was desondanks nog regelmatig langs het veld aanwezig om het
eerste team aan te moedigen. Frans is lang spelend lid geweest en daarna ook
trainer/coach bij de jeugd en de dames. Vele mensen kennen Frans door zijn soms
onnavolgbare acties op het veld of zijn scherpe en eigenzinnige mening naast
het veld.
Tijdens zijn laatste bezoek aan de club nam hij afscheid van
de RRC’ers met de boodschap dat we moeten leven en er het uiterste uit moeten
halen.
Vanaf deze plek wensen wij zijn familie en vrienden namens
de hele Rotterdamse Rugby Club sterkte met dit verlies.
Aanstaande zondag zal er een minuut stilte gehouden worden
bij de wedstrijden van RRC 1 en 2 ter nagedachtenis aan Frans.
Afgelopen zondag was het weer zover. De Rotterdames mochten het veld weer betreden en deze keer tegen de Foeste Moiden. Vorig jaar een sterke en beduchte tegenstander, met sterke voorwaartsen. De spanning zat er dan ook weer goed in, om de hard benodigde punten om ons weer wat hoger in het lijstje te mogen zetten. Die week hard getraind, dus de goede moed zat erin. Hoewel de bank te goed gevuld was met gretige dames, die ook hadden willen spelen, stond er ook een ijzersterk team op het veld.
Het fluitsignaal. De wedstrijd begint. Binnen vijf minuten hadden we een mooie snelle try en perfect gemikte conversie. 7 punten, in de pocket. Binnen een kwartier was er nog een try over de lijn gelegd en tevens een conversie raak geschoten. Nog geen tien later nog een, met nog een conversie. Zo sterk de voorwaartsen waren vorige week, zo sterk stond de lijn zondag. De lijn was on fire! 19-0 voorsprong, voor punten die we hard nodig hadden deze competitie. Voor het eind van de tweede helft hadden we ons bonuspunt van vier tries al binnen. In de laatste minuut wisten de moiden toch nog een try te scoren, maar zonder conversie. Eerste helft: 26-5.
De tweede helft ging wat stroever dan de eerste. Ook al werd er vrij snel een prachtige try gescoord vanuit de scrum, hadden de Foeste Moiden veel meer balbezit. Door de training van Fernando hebben de dames bewezen dat de kennis goed omgezet kan worden naar daden in een wedstrijd. Na nog 1 try van de Noord Hollandse dames, was het dichtgezet. De moiden kwamen er niet meer doorheen. We hebben nog een periode van tien minuten vol op onze eigen tryline moeten verdedigen, maar alsnog is daar geen try voor de tegenstander voor uitgekomen. In tegenstelling, een van onze snelle dames kreeg de bal en wist hem vanaf onze tryline, over die van de tegenstander te leggen. Met gierende banden dat veld over.
Met een eindstand van 50-10 kunnen we super trots zijn op onze dames. Deze stijgende lijn willen we graag voortzetten. Als we goed tackelen, ons mannetje houden, sterk verdedigen, communiceren en hard rennen… dan komen we er wel 😉.
WOTM: Maurien en Caro WOTM tegenstander: Cro
Volgende wedstrijd: 15.00 uur uit vs Greate Tryn dames
