Met regen en wind vertrokken naar Tilburg met een vroege kick off tijd. Het nog altijd prachtig gelegen complex van de RC Tilburg, met het laatste stukje hobbel de bobbel naar de velden, lag in het zonnetje te wachten op de strijd. In het kort, teveel mannen van RRC lieten de strijd voor wat het was. Het aantal wat wilde en kon, was onvoldoende om goed tegenstand te kunnen bieden. De Cubs uit Tilburg hebben daarom ook terecht gewonnen. Niets op af te dwingen. RRC liet zich de kaas van het brood eten. Ik kan zelfs de (jonge) ref van de dag niet eens de schuld geven.
Dat de technische staff dan toch nog wat positieve zaken eruit weet te halen vind ik een wonder op zich. Want ik heb tijdens de terugreis nog steeds wat verdwaasd voor mij uit gekeken. Nu schijn ik dat wel vaker te doen, maar na de miraculeuze wederopstanding tijdens de gewonnen wedstrijd van verleden week, was de hoop gerechtvaardigd dat het met het sportieve gif wel goed zou zitten. Dat was echter verkeerd gedacht. Veel te slap bij een te groot aantal van het team. De RRC Cubs mannen die wel wilden, konden dit niet compenseren daarvoor was Tilburg gewoon beter als team. De tweede helft gaf weliswaar wat beter rugby met meer weerstand maar onvoldoende om een ommekeer te bewerkstelligen.
De tweedejaars Cubs kern kan zeker ballen, snelheid ook zat, maar als er niet wordt getraind of voor de wedstrijd niet op tijd naar bed wordt gegaan, dan is slaapwandel rugby het gevolg. Beetje vier op een rij maar dan in de aantallen die de tackles misten. Tilburg had dit wel veel beter begrepen. Dan weegt het vroege tijdsstip voor de toeschouwers erg zwaar door.
Zijn er excuses, jazeker, maar dat is voor geboren verliezers. Dus die noem ik niet. Uit verliezen maak je ook winnaars. Daar hou ik me dan maar voor het moment aan vast.
Met de vlam in de pijp teruggekeerd naar Rotjeknor waar de regen af en toe met bakken uit de hemel viel. Dinsdag en donderdag werk aan de winkel. Komt allen. Laat geen training lopen al valt de regen nog zo hard. Laat zien dat je er staat. Immers, deze eerste fase bepaalt de selectie van de tweede fase. Er wordt dus nog geëxperimenteerd. En laat het overwegend eerste jaars Cubs team vandaag gewonnen hebben van RC DIOK. Dus niemand is volgens mij nog zeker van de selectie. Laat dat dan de motivatie zijn voor iedereen om er telkens weer in te willen knallen. Want als we voor de wedstrijd roepen dat we willen winnen, dan zal de dood of de gladiolen mentaliteit toch wat hoger gezet moeten worden. Tenminste, als de daad bij het woord hoort.
Was er verder nog iets leuks te melden over vandaag, nou, het was even zoeken, maar de vrijwilligers die dit seizoen de shirts wassen hebben deze week een makkie. Acht a negen shirts zullen de wasmachine van binnen zien. Dus dat waren (denk ik zomaar) ook de enige ouders die lachend naar huis reden.
Uw ietwat knorrige rugby ouder(e).