Beste RRC leden,
Zoals inmiddels bekend ben ik aangesteld als beheerder van de Rotterdamse rugby club. Er is een schema opgesteld wanneer ieder team zijn bijdrage levert.
Bijdrage betekend: bezem schoon opleveren kleedkamers.
Zorgzaam omgaan met trainingsmateriaal en het opruimen na de training cq wedsrijd.
Vriendelijke groet,
Olaf
Er zijn van die wedstrijden die zich moeizaam laten omschrijven. Was het de zeer aparte uitwedstrijd eerder dit seizoen?, was het een “over focus”?, was het een fanatieke meelevende bezoekende club aanhang?, waar het aan lag is bijna voer voor psychologen maar behalve de eerste 15 a 20 minuten, kwamen onze Cubs niet meer in hun spel. Het spel verweerd tot een rommelige wedstrijd met wat wederzijdse incidentjes.
Dit terwijl deze “day after the valentine night before” de aanwezige mannelijke harde kern relaxed deed aankomen (en een enkeling oogde ook wat vermoeid). De dames daarentegen waren gezellig aanwezig met blosjes op de wangen en een twinkeling in de ogen. Iedereen wel met de gezonde en positieve sportieve verwachtingen over de wedstrijd zelf. Immers, de uitwedstrijd was nipt niet winnend afgesloten en daar waren wel aantoonbaar zaken gebeurt die een sportief treffen met een goede en onafhankelijke ref, vandaag recht gezet konden worden. Het liep echter helaas voor RRC Cubs anders.
Over de analyse van wat er de hoofdoorzaak was van het tegenvallende resultaat kom ik jammer genoeg wederom uit op het niet scherp genoeg zijn in de rucks. De aansluiting van de voorwaartsen liep letterlijk en figuurlijk als los zand gedurende het verloop van de wedstrijd tussen de vingers door. Als het harder en sneller moet, omdat de wedstrijd zich zo ontwikkelt, dan lijkt het erop dat het tandje erbij bij een aantal een tandje eraf wordt. Maar het niet oplopen in de aanval met de tweede en derde bal, met dan ook nog vaak onnauwkeurig passing, is ook zoiets, dan ontbreekt alleen de rode loper nog. Dan speel je meer tegen jezelf dan tegen de tegenstander van de dag. Jammer en onnodig want ik heb wedstrijden gezien waar dit wel goed gaat.
Er is wel door een aantal geknokt tot en met de laatste seconde, maar niet door iedereen zoals verleden week, en dan zijn de dragende schouders te klein in gewicht en in aantal om het sportieve rugby gif in al zijn hevigheid op de tegenstander los te laten. Doet de tegenstander dat wel, dan is de uitslag terecht niet in het voordeel van RRC Cubs en zijn er verder geen excuses. De ref was goed, de coach van de tegenstander deed niets verkeerd en het veld was prima. Dat bezoekende supporters fanatiek aanmoedigen en meeleven is ook geen discussie. Doen wij namelijk ook weleens.
Ik neem deze wedstrijd dus als leer momentje. Komende twee weken gebruiken om aan de tekortkomingen van vandaag te werken en dan naar de laatste uitwedstrijd van het seizoen in Haarlem. Daar is eerder thuis van gewonnen dus het is geen onmogelijke opgave om dat te herhalen. Tenminste, dan wel de lessen trekken uit dit potje en vooral de eerste 15 a 20 minuten van vandaag de hele wedstrijd volhouden. Werk aan de winkel derhalve.
Uw immer leergierige rugby ouder(e)
Foto’s Danielle: RRC Cubs – RC Breda
We reisden vandaag af naar west-Friesland: Alkmaar om het op te nemen tegen de Foeste Moiden. We wisten dat dit niet makkelijk ging worden, deze Moiden zijn groot, sterk en de weersvoorspellingen logen er niet om.
De tegendruk in de eerste helft was hoog, dit resulteerde dan ook in veel spel op onze helft en twee tries tegen, vrij vlot achter elkaar. Maar we pakten door en ook wij wisten twee keer een try te scoren. De eerste helft werd afgesloten met een try tegen en het gevoel dat we erg aan elkaar gewaagd waren.
Koppies omhoog en vol goede moed begonnen we aan de tweede helft, het weer bleef bar en boos, het veld zag er inmiddels uit als een zwembad, maar deze keer hadden we de wind in de rug. Er werd hard gestreden en beide teams hadden zichtbaar last van de regen, de gladde bal en de wind.
Na in totaal 4 tries van onze kant voelden we ons sterker dan storm Dennis, 3 conversies raak, een topprestatie met zoveel wind! We staan voor, nu vasthouden!
Op 5 minuten voor het einde kwam het nog tot een scrum in de buurt van onze tryline en daar maakten de Foeste Moiden gebruik van, hieruit volgde hun winnende try.
Trots op ons team, want we verzopen in bijna iedere ruck, maar wisten toch zeker het hoofd boven water te houden.
Eindstand: 27-26
WOTM: Charlotte voor een miljoen heerlijke tackels
Wedstrijdverslag: Wies
Volgende wedstrijd: 23-02 thuis tegen RUS Dames 2, kick-off 13.30
Be there!
Beste leden,
de Old Boys hebben ons allen geholpen in de strijd tegen de vuiligheid. Zij hebben gezamenlijk een zogenaamde vloerboenmachine aan de club gedoneerd! Deze kan worden gebruik om (nu en in het nieuwe clubhuis/kleedkamers) de vloeren makkelijker schoon te maken. Hier zijn wij heel erg dankbaar voor! Het beheer van de machine ligt bij Olaf, onze beheerder. Als je hem tijdens je schoonmaakweek wilt gebruiken, ga er alsjeblieft zuinig mee om! We zijn erg trots en blij dat de schoonmaaktaken zo goed door de teams/betrokkenen worden opgepakt. Daarvoor ook bedankt! Als we dit met elkaar kunnen volhouden, belooft dat veel goeds voor de toekomst!
Uit tegen de koploper van de poule. Beetje: Tilburg uit, altijd lastig. Met een redelijke intacte selectie werd vol met goede moed afgereisd. Wel met de wat langzamere en hoger op de bandjes staande voiture, want de laatste paar honderd meter over de hobbeldebobbel weg naar het rugby veld, laat de lager op het chassis staande autootjes de hele onderkant slijpen. Dus iets later dan normaal, wat tot verassing van schrijver dezes, mensen zich liet afvragen waar ik was, toch tijdig aangekomen. Achteraf begreep ik dat het niemand iets interesseerde dat ik er was, maar dat de speler er was. Was toch een dompertje zal ik maar zeggen. Je leert je vrienden wel kennen. De ontvangst in het clubhuis was verder uitermate plezierig en vriendelijk. Brabantse gastvrijheid.
De trainingen van de Cubs waren redelijk goed bezocht in afgelopen weken, (met regelmatige trainingspartijtjes tegen de junioren, dank daarvoor aan de junioren), en dat was te zien. Niemand verzaakte vandaag. Er werd geknokt tot en met de laatste minuut. Dus vooral blijven komen naar de trainingen ook al is het pestpokken weer. En de ouders ook, want regelmatig zat ik slechts alleen samen met twee andere hard core vaders langs het trainingsveld ons af te vragen waar de ouders zijn die dan wel op een mooie zomeravond acte de préséance geven. In ieder geval voor de spelers deze training aanwezigheid lijn bij de trainingen tot achter de finish volhouden. Het is karakter en de wil om jezelf te verbeteren om te komen al is het koud, donker en regenachtig.
Er waren tevens door de technische staf wat strategische omzettingen in het team doorgevoerd, die ook nog eens goed uitpakten. De rucks stonden vandaag ook stabieler. Tackles waren harder. Veelvuldig vanuit de scrum en rucks snel balspel gezien. Door de sterke en snelle verdediging kon er echter bij de derde / vierde bal geen break worden geforceerd door RRC.
Langs de lijn werd echter volop genoten. Scorebord analyse zou een compleet verkeerd beeld van de wedstrijd geven. Immers, de wedstrijd werd helaas niet winnend voor de RRC Cubs over de streep getrokken, daarvoor was RC Tilburg dit seizoen een maatje te groot. Niet voor niets staat dit team bovenaan in de poule. Maar het is geen schande om niet van een betere tegenstander te kunnen winnen, wel om zelf op te geven en het hoofd op het hakblok te leggen zonder strijd.
Vandaag was het echter liever staand sterven dan knielend leven bij de RRC Cubs. Want wat hebben ze strijd geleverd. Er is vandaag geen een man van de wedstrijd want dat waren ze allemaal. Superlatieven om de wedstrijd te omschrijven schieten te kort.
Ben ik dan de enige die ondanks de niet in het voordeel uitgevallen einduitslag met een glimlach van oor tot oor terug naar Rotjeknor reed, nee zeker niet. De RRC Cubs zijn er niet afgekegeld zoals bij de eerdere wedstrijd.
De wederom in grote getale meegereisde harde kern hadden allemaal hetzelfde gevoel (en gezicht, dat was wel schrikken af en toe), maar TROTS op onze mannen met hoofdletters. De try voor RRC en de mooi ingeschoten conversie in de allerlaatste minuut van deze gladiatoren strijd gaven het gevoel van moreel overwinnaars. En dat vergoede veel, zo niet alles. Loon naar werken. Af en toe is sport (h)eerlijk.
Uw immer positieve trotse rugby ouder(e)