Met groot verdriet moeten wij melden dat Frans van der
Heiden afgelopen nacht op 56-jarige leeftijd is overleden. Frans was al enige
tijd ziek maar was desondanks nog regelmatig langs het veld aanwezig om het
eerste team aan te moedigen. Frans is lang spelend lid geweest en daarna ook
trainer/coach bij de jeugd en de dames. Vele mensen kennen Frans door zijn soms
onnavolgbare acties op het veld of zijn scherpe en eigenzinnige mening naast
het veld.
Tijdens zijn laatste bezoek aan de club nam hij afscheid van
de RRC’ers met de boodschap dat we moeten leven en er het uiterste uit moeten
halen.
Vanaf deze plek wensen wij zijn familie en vrienden namens
de hele Rotterdamse Rugby Club sterkte met dit verlies.
Aanstaande zondag zal er een minuut stilte gehouden worden
bij de wedstrijden van RRC 1 en 2 ter nagedachtenis aan Frans.
Afgelopen zondag was het weer zover. De Rotterdames mochten het veld weer betreden en deze keer tegen de Foeste Moiden. Vorig jaar een sterke en beduchte tegenstander, met sterke voorwaartsen. De spanning zat er dan ook weer goed in, om de hard benodigde punten om ons weer wat hoger in het lijstje te mogen zetten. Die week hard getraind, dus de goede moed zat erin. Hoewel de bank te goed gevuld was met gretige dames, die ook hadden willen spelen, stond er ook een ijzersterk team op het veld.
Het fluitsignaal. De wedstrijd begint. Binnen vijf minuten hadden we een mooie snelle try en perfect gemikte conversie. 7 punten, in de pocket. Binnen een kwartier was er nog een try over de lijn gelegd en tevens een conversie raak geschoten. Nog geen tien later nog een, met nog een conversie. Zo sterk de voorwaartsen waren vorige week, zo sterk stond de lijn zondag. De lijn was on fire! 19-0 voorsprong, voor punten die we hard nodig hadden deze competitie. Voor het eind van de tweede helft hadden we ons bonuspunt van vier tries al binnen. In de laatste minuut wisten de moiden toch nog een try te scoren, maar zonder conversie. Eerste helft: 26-5.
De tweede helft ging wat stroever dan de eerste. Ook al werd er vrij snel een prachtige try gescoord vanuit de scrum, hadden de Foeste Moiden veel meer balbezit. Door de training van Fernando hebben de dames bewezen dat de kennis goed omgezet kan worden naar daden in een wedstrijd. Na nog 1 try van de Noord Hollandse dames, was het dichtgezet. De moiden kwamen er niet meer doorheen. We hebben nog een periode van tien minuten vol op onze eigen tryline moeten verdedigen, maar alsnog is daar geen try voor de tegenstander voor uitgekomen. In tegenstelling, een van onze snelle dames kreeg de bal en wist hem vanaf onze tryline, over die van de tegenstander te leggen. Met gierende banden dat veld over.
Met een eindstand van 50-10 kunnen we super trots zijn op onze dames. Deze stijgende lijn willen we graag voortzetten. Als we goed tackelen, ons mannetje houden, sterk verdedigen, communiceren en hard rennen… dan komen we er wel 😉.
WOTM: Maurien en Caro WOTM tegenstander: Cro
Volgende wedstrijd: 15.00 uur uit vs Greate Tryn dames
Waar we vorige week nog last hadden van de hitte stonden we afgelopen zondag in de regen. 80 minuten lang, striemende regen.
In het begin van de wedstrijd moesten beide kanten wennen aan deze zelfde regen en de gladde bal. Het beloofde echter vanaf het fluitsignaal een leuke wedstrijd te worden tussen twee partijen die erg aan elkaar gewaagd waren. Een sterke scrum van beide kanten, goede acties van de voorwaartsen en over en weer mooie acties in de lijn zorgden voor een leuke wedstrijd voor onze toeschouwers die zelfs in zulk weer komen kijken (waarvoor dank!).
Na 20 minuten werd door Anna Zoë, onze speedy op de wing, de eerste try gedrukt. Daarna volgden tries over en weer waardoor we bij de rust met 3 tries tegen 2 voorstonden. Direct na rust drukte onze nieuwe aanwinst Jasmin haar eerste try ooit (zumba!). Daarna kwam RUS erg sterk in de wedstrijd, waardoor wij echt moesten vechten voor iedere meter. Gelukkig kregen wij daarbij hulp van Mona, terug van veel te lang geblesseerd geweest (en die ook nog een trydrukte tegen het eind)!
Na wat leek bijna 2 uur rugbyen klonk het fluitsignaal: Rotterdames pakten de eerste winst van het seizoen tegen RUS, maar we kregen het absoluut niet cadeau.
Via deze weg willen wij de dames van RUS bedanken voor een hele leuke en sportieve wedstrijd, wij hebben genoten!
Eindstand: 37-20
WOTM: Jasmin en Mona
Volgende wedstrijd: Eindhoven Lions – Rotterdames 13 oktober, 15:00
Voor de zomerstop lijken deze weken zonder rugby altijd veel langer en komt de rust voor je lijf heel goed uit. Maar daar was ineens de eerste wedstrijd weer en na twee mooie oefenwedstrijden konden de Rotterdames niet wachten om het veld weer op te mogen voor de competitie!
De eerste competitiewedstrijd was een eindje uit de richting, in Zwolle om precies te zijn. Hier namen wij het op tegen de combinatie Zwolle / Dwingeloo. Fanatieke meiden die vorig jaar hebben bewezen niet in de derde klasse thuis te horen, door alles (behalve 1 wedstrijd) te winnen. Naast een flinke reis bleek het ook 27 graden en volle zon te worden, iets waar niet alle Rotterdamse dames heel lekker op gaan. Er werd veel gezweet, geduizeld en we zijn met een paar mooie zonnesteken weer terug naar Rotterdam gegaan. Maar helaas ook met verlies.
De wedstrijd begon nog een beetje twijfelachtig vanuit onze kant. Zowel door het wennen aan de wedstrijden als het wennen aan een nieuwe tactiek. Maar we zetten alles op alles om de wedstrijd sterk te beginnen. We begonnen direct aan een paar mooie scrums, wat we nog heel vaak mochten oefenen de rest van de wedstrijd.
Na 20 minuten brak er helaas een gat in onze verdediging en hadden wij onze eerste try tegen te pakken. Blijkbaar hadden we meer nodig om wakker te worden, want na 6 minuten lag de bal weer aan de verkeerde kant achter de tryline. Maar na wat mooie positieve woorden en het opzwepen van elkaar waren wij klaar voor de aanval.
Een mooie kick van Zwongeloo werd door ons direct gebruikt. Na wat fantastische acties van onze voorwaartsen verdween de bal de lijn in en na wat heerlijke loops hadden bijna alle backs de bal wel meerdere keren in handen gehad. Uiteindelijk kwam deze bal bij onze wing terecht en zij heeft voor haar leven een sprintje getrokken. Ze liet iedereen achter zich, inclusief ons eigen team en kon de bal zo mooi plaatsen voor een try. We waren weer even terug!
Helaas was dit onze enige try deze dag, maar wat heeft iedereen staan bikkelen. Het was ontzettend zwaar in de volle zon en onze tegenstander heeft ons waar voor ons (benzine)geld gegeven. Een sterke pack voorwaartsen, pittige centers en snelle backs waren deze dag teveel voor ons. De stijgende lijn van winst is nog even doorgetrokken voor deze dames, maar we mogen ze hopelijk nogmaals zien later dit jaar!
Wel enorme respect voor al onze nieuwe dames, die totaal in het diepe doken. Met in de tweede helft maar 2 ervaren dames in de lijn hebben onze newbies het fantastisch gedaan. Ze stonden er niet alleen, ze hebben echt gerugbyd! Onze allernieuwste aanwinst zei na een mooie lifttackel alleen met geschrokken gezicht: ok dit mag dus! I’m good!
Daarnaast hebben wij ook wederom in deze eerste wedstrijd bewezen dat de positiviteit van de Rotterdamesaltijd blijft shinen en dat we elkaar altijd blijven pushen.
Dit belooft wat voor de rest van het seizoen!!
Woman of the match:Róisín voor haar 832 tackles en fantastische runs (en omdat ze nog geen bier mag drinken ook Klaske: onze nieuwste aanwinst die echt een fantastische eerste wedstrijd heeft gespeeld)
Volgende wedstrijd: Thuis vs RUS 2 – K.O. 29 september, 15:00 uur
Maandenlang werd reikhalzend naar dit moment uitgekeken. De eerste (oefen) wedstrijd van het seizoen van de RRC Cubs groep. De vakantie was/voelde lang en daardoor was voor de eerste training de navigatie weer nodig om het nog niet verbouwde RRC Clubhuis weer terug te vinden.
Maar vandaag naar Den Haag, en dat rijmt. Vriendelijke ontvangst bij HRC die een kast van een clubhuis, (nu dan gelukkig wel ontdaan van de steigers van afgelopen seizoen), aka Hoog Rugby Clubhuis, met een prachtig terras, hebben staan. Het parkeren blijft ondanks de ietwat grotere parkeerplaats wel nog een uitdaging. De schoenen hadden geen zolen meer van het van en naar de auto (terug)lopen. Er was welhaast een lunchpakket voor onderweg nodig. Maar gezien het parkeren op drukke zaterdagen bij RRC een rimpeling in het water.
S ‘Ochtends tussen het opstaan en vertrek naar Den Haag, gewoon veel regen en wind, temperatuur wat frisjes. Dat werd echter gedurende de ochtend steeds beter, met een lekker zonnetje, zodat de petten, jassen en lange onderbroeken weer uit konden. De sfeer zat er goed in bij zowel de meegereisde harde kern als de RRC mannen, die het dit seizoen (vooralsnog) zonder vrouwelijke inbreng moeten doen.
Er zou verdeeld over 4x 25 minuten met wisselende samenstelling van de teams worden gespeeld. Daar HRC wel over twee volwaardige teams beschikte was het voor een aantal wel veel speelminuten. Op het eind was de koek dus ook wat op.
Maar wat een leuk rugby gezien. Inzet bij allen maar ook nog wat onwennigheid bij een aantal eerste jaars. Het veld is opeens toch wel wat groot geworden. Het continue bijwonen van trainingen is daardoor steeds belangrijker geworden en gelukkig waren er vandaag veel fitte spelers bij die al drie weken aan het trainen zijn.
De vier delen wedstrijd kende vele hoogtepunten met mooie acties. Voor zover het telraam het bijhield werd er door RRC winnend afgesloten, maar zeker weten deed niemand dit, want het ging er vandaag vooral om jezelf te laten zien aan de meegereisde trainersstaff. En dat deed men met overgave. Lukte alles gelijk en was het de geoliede machine die er bij de competitie moet staan, nee, maar dat er voldoende potentie in de groep zit die goed in de competitie zou moeten kunnen meedraaien, jazeker. Deze eerste test wedstrijd gaf echter wel veel meer inzicht dan de trainingen en dus werk aan de winkel voor de trainersstaff. Links en rechts zal het harder, scherper en beter moeten. Bij drie keer een bal laten rippen zou er ergens in het team een gevoel moeten komen dat dit niet meer mag gebeuren. Het sportieve gif mag daarom best wat hoger. Verdedigend stond het ook redelijk ondanks de krapte bij de voorwaartsen. Wellicht dat een Mac dieet van minimaal drie keer per dag een Big Mac, (of zoals langs de lijn werd gezegd, het eten van drie pakjes roomboter per dag), dit “probleem” wat verholpen kan worden. Echter, het besef dat de zwakste schakel in de lijn de kracht bepaald, is iets wat bij een aantal nog wat moet inzinken. Veel meer druk naar voren geven met snel balspel is ook een mooi wapen.
Met een overwegend positief en goed gevoel wordt op basis van inzet en het bij vlagen mooie samenspel, de toekomst in gezien. Op naar de volgende wedstrijden en tussendoor lekker, leuk maar ook serieus blijven trainen. Het vertrouwen is groot, nu dit nog, en dit dan elke week weer, omzetten naar mooie resultaten.
