We kregen het mooie nieuws dat meerdere van onze jonge spelers geselecteerd zijn voor verschillende Oranje-teams. Wij vinden dit onwijs gaaf, en een mooi bewijs dat onze jeugdtrainers het beste uit de lokale talenten halen!
We feliciteren de volgende spelers met hun verkiezing voor de (trainings)selecties:
We gaan er vanuit dat zij in de vertrouwde oranje shirts veel indruk maken, en wensen ze superveel succes!
Bas zal aan de slag gaan als Youth Development Officer (YDO). Als YDO krijgt Bas de taak om structuur te brengen en begeleiding te geven aan de staf en spelers binnen de CJC. Op deze manier krijgen de talenten binnen de RRC de begeleiding van zowel Bas als onze andere trainers die ze nodig hebben. Naast zijn taken als YDO zal Bas coach worden van het development colts team.
Hoe lang heb je gerugbyd of speel je al?
Ik heb 13 jaar gespeeld, helaas was mijn laatste union wedstrijd alweer 3 jaar geleden.
Wat is je favoriete positie? Op welke plek speel je meestal en waarom?
Ik wil gewoon spelen! De positie is minder belangrijk, ze hebben allemaal verschillende leuke uitdagingen. Maar op de 2de rij stond ik het meest, scrummen wordt heel erg leuk als je ingespeeld bent met je prop.
Bij welke club(s) heb je gespeeld? Waar speel je nog?
Ik begon op mijn middelbare school in Botswana, Maru a Pula. Toen ik naar Delft verhuisde ben ik bij SRC Thor gaan spelen. Ik heb bij meerdere clubs ook 1 of 2 wedstrijden gespeeld bij toernooien of tijdens vakanties.
Waarom ben je begonnen met rugby en wat sprak je aan toe je begon?
De coach van Maru a Pula, vroeg hoe groot mijn voeten waren… Toen ik dat vertelde zij hij: “Ahaa dan word jij waarschijnlijk lang, dus prima voor een 2de rij. Wanneer kom jij rugby proberen?”
Dat het een teamsport is waar je lekker je kracht kan gebruiken zonder dat mensen dat erg vinden, sprak me erg aan.
Wat is je beste prestatie op rugbygebied?
Ik heb de eer gehad om met het Nederlandse Studenten Team een paar wedstrijden te spelen en als aanvoerder uit te komen.
Wat is jouw drijfveer om trainer te worden of te zijn?
Het begon om mensen te helpen om beter te laten spelen en daardoor rugby nog leuker te vinden. Daarbij is het zien van de groei van zelfvertrouwen bij spelers erg fijn.
Wat denk je het beste als trainer te kunnen doen of overdragen?
Respect voor je medemens.
Wat zou je graag willen bereiken als trainer?
Een groep helpen elkaar te ondersteunen, zowel binnen als buiten het veld.
Wat is je favoriete boek of film?
Boeken sowieso, een van mijn favoriete schrijvers is Conn Iggulden.
Wil je verder nog iets kwijt?
Rugby is een super spel, als jij het meeste wilt spelen dan moet je fit blijven en technieken leren om blessures te vermijden. Dan wordt het vanzelf leuker en fijner om te doen.
Nadat de regering allerlei Covid 19 versoepelingen heeft goedgekeurd zijn de rugby mannen en dames tot in eerste instantie 18 jaar weer in beweging gekomen. Een aantal knarsend en piepend, want de computer spelletjes zijn ook leuk en dan ontbreekt de zelf discipline om zelf en alleen wat fysieks te doen bij een aantal. De volwassenen volgen nu gelukkig ook snel.
De TC heeft hierbij de focus op vooral kracht en conditiewerk zo begreep ik, want zien kan ik niets. De ouders zijn namelijk nog niet langs de lijn welkom. Het is (nog even?) niet anders. Doet mij wel denken aan Drs P met zijn liedje Heen en Weer. Want wegbrengen en ophalen is het devies. Ben al op zoek naar een taxibordje voor op het dak van mijn voiture. Wel apart trouwens dat als je tekst van Heen en Weer (dat in begin jaren 70 was gemaakt) even opnieuw beluistert. Want het had in deze tijd net zo goed gisteren geschreven kunnen worden. Maar alles voor de rugby kids toch?
Op de parkeerplaats een rustig aan en af rijden en de paar minuutjes wachten van de ouders bij het ophalen. Met af en toe en dan ook nog eens heel kort de autoraam gesprekken. Alles met minimaal 1.5 meter afstand. De eventueel aanwezige dames staan trouwens wel altijd wat verder weg, maar dat zal wel komen omdat ze denken dat 20cm ook veel langer is. Geen idee.
Het complex wordt, voor wat betreft de naleving van de o zo noodzakelijke maatregelen gecontroleerd door de CC’s oftewel Corona Coördinatoren, zeer herkenbaar aan de fluoriserende hesjes en sympathieke edoch licht strenge gelaatsuitdrukking.
Voorzover door uw razende reporter tijdens deze nog steeds surrealisitische periode geconstateerd, houdt iedereen zich aan de nieuwe regeltjes. Af en toe morrend, af en toe met wat uitleg, en ook wel met een glimlach, maar het werkt. En dat dus volhouden. Anders zijn we nog verder van huis. Het is gewoonweg niet anders.
Ik denk wel dat een aantal mensen zich nog onvoldoende realiseren dat al de vrijwilligers die er nu voor zorgen dat er weer wat gedaan kan en mag worden, hier een grootse inspanning leveren. Alle trainers en de cc’s die er elke keer weer staan, doen dit zodat het complex weer open is om te trainen. Daarmee doen ze de kids een groot plezier, en de opkomst is zeer groot, maar ook de ouders. Want de stuiterballen kunnen hun energie weer kwijt. Scheelt toch weer behangen want dat kwam welhaast van de muur af. En, zeker niet minder belangrijk, de ouders hebben even twee uur in de week quality time, minus de reistijd, dat dan weer wel. Wat daar de exacte definitie van is, is een onderzoekje op zich waard, maar dat is ook ontspanning. Links of rechts om, of boven of onder.
Daarom een dikke pluim met veel dank aan alle vrijwilligers die dit ook mogelijk maken. Top!!!!
Laten we de bekende rugby discipline mede hierom goed volhouden. We luisteren en volgen precies op wat de cc’s zeggen. Geen weerwoord en geen discussie. Niet even handig (als voorbeeld) in de bosjes staan. Doen ze bij de Kralingseplas per slot van rekening ook even niet meer, tenminste zo begreep ik. Het is “Count your blessings”. Vasthouden aan wat wel kan en de regeltjes niet oprekken. Hou vol. Mede namens mijn vrouw veel dank.
Uw immer heen en weer rijdende rugby ouder.
RRC is op zoek naar nieuwe trainers! Ben jij een (voormalige) rugbyspeler en wil jij je skills zowel op als naast het veld verbeteren? Bij de Rotterdamse Rugby Club krijg jij je kans. We krijgen een nieuw clubhuis en hebben nieuwe velden. We willen ons niveau in alle lagen omhoog brengen en met name onze snelgroeiende jeugd heeft behoefte aan trainers. Wie wil nou niet zijn of haar ervaringen in deze mooie sport delen.
Onze vereniging heeft 3 heren seniorenteams, een damesteam en jeugdteams in elke leeftijdscategorie. De groei die we als club meemaken, brengt ook ambitie met zich mee. Zo wil het eerste team promoveren naar de hoogste divisie in ons land.
Als trainer zul je in aanraking komen met vrijwel alle teams. We zijn op zoek naar coaches / trainers in elke categorie. Als je interesse hebt laat ons dat weten en stuur een mail naar tc@rotterdamserugbyclub.nl
RCC is looking for new coaches! Are you a (former) rugby player that wants to develop his or her skills on and off the pitch? You have the chance to work with a rough diamond: the Rotterdam Rugby Club. We have new pitches, are building a new clubhouse and are looking to improve our rugby experience on the pitch in all categories. Especially our fast-growing youth department is in need of experience. Who does not want to pass on what brought so much fun and knowledge in life?
Currently the club has: 3 men’s teams, a women’s team and youth teams in every age category. With this growth, the ambition also develops. The first team is keen a promotion to the highest level in the Netherlands. We are looking for / trainers in all categories so if you are interested please contact us and ask for the TC or write an email to tc@rotterdamserugbyclub.nl
Er zijn van die wedstrijden die zich moeizaam laten omschrijven. Was het de zeer aparte uitwedstrijd eerder dit seizoen?, was het een “over focus”?, was het een fanatieke meelevende bezoekende club aanhang?, waar het aan lag is bijna voer voor psychologen maar behalve de eerste 15 a 20 minuten, kwamen onze Cubs niet meer in hun spel. Het spel verweerd tot een rommelige wedstrijd met wat wederzijdse incidentjes.
Dit terwijl deze “day after the valentine night before” de aanwezige mannelijke harde kern relaxed deed aankomen (en een enkeling oogde ook wat vermoeid). De dames daarentegen waren gezellig aanwezig met blosjes op de wangen en een twinkeling in de ogen. Iedereen wel met de gezonde en positieve sportieve verwachtingen over de wedstrijd zelf. Immers, de uitwedstrijd was nipt niet winnend afgesloten en daar waren wel aantoonbaar zaken gebeurt die een sportief treffen met een goede en onafhankelijke ref, vandaag recht gezet konden worden. Het liep echter helaas voor RRC Cubs anders.
Over de analyse van wat er de hoofdoorzaak was van het tegenvallende resultaat kom ik jammer genoeg wederom uit op het niet scherp genoeg zijn in de rucks. De aansluiting van de voorwaartsen liep letterlijk en figuurlijk als los zand gedurende het verloop van de wedstrijd tussen de vingers door. Als het harder en sneller moet, omdat de wedstrijd zich zo ontwikkelt, dan lijkt het erop dat het tandje erbij bij een aantal een tandje eraf wordt. Maar het niet oplopen in de aanval met de tweede en derde bal, met dan ook nog vaak onnauwkeurig passing, is ook zoiets, dan ontbreekt alleen de rode loper nog. Dan speel je meer tegen jezelf dan tegen de tegenstander van de dag. Jammer en onnodig want ik heb wedstrijden gezien waar dit wel goed gaat.
Er is wel door een aantal geknokt tot en met de laatste seconde, maar niet door iedereen zoals verleden week, en dan zijn de dragende schouders te klein in gewicht en in aantal om het sportieve rugby gif in al zijn hevigheid op de tegenstander los te laten. Doet de tegenstander dat wel, dan is de uitslag terecht niet in het voordeel van RRC Cubs en zijn er verder geen excuses. De ref was goed, de coach van de tegenstander deed niets verkeerd en het veld was prima. Dat bezoekende supporters fanatiek aanmoedigen en meeleven is ook geen discussie. Doen wij namelijk ook weleens.
Ik neem deze wedstrijd dus als leer momentje. Komende twee weken gebruiken om aan de tekortkomingen van vandaag te werken en dan naar de laatste uitwedstrijd van het seizoen in Haarlem. Daar is eerder thuis van gewonnen dus het is geen onmogelijke opgave om dat te herhalen. Tenminste, dan wel de lessen trekken uit dit potje en vooral de eerste 15 a 20 minuten van vandaag de hele wedstrijd volhouden. Werk aan de winkel derhalve.
Uw immer leergierige rugby ouder(e)
Foto’s Danielle: RRC Cubs – RC Breda
