Category Archives: Jeugd

Trainers gezocht!

Posted on by

RRC is op zoek naar nieuwe trainers! Ben jij een (voormalige) rugbyspeler en wil jij je skills zowel op als naast het veld verbeteren? Bij de Rotterdamse Rugby Club krijg jij je kans. We krijgen een nieuw clubhuis en hebben nieuwe velden. We willen ons niveau in alle lagen omhoog brengen en met name onze snelgroeiende jeugd heeft behoefte aan trainers. Wie wil nou niet zijn of haar ervaringen in deze mooie sport delen.

Onze vereniging heeft 3 heren seniorenteams, een damesteam en jeugdteams in elke leeftijdscategorie. De groei die we als club meemaken, brengt ook ambitie met zich mee. Zo wil het eerste team promoveren naar de hoogste divisie in ons land.

Als trainer zul je in aanraking komen met vrijwel alle teams. We zijn op zoek naar coaches / trainers in elke categorie. Als je interesse hebt laat ons dat weten en stuur een mail naar tc@rotterdamserugbyclub.nl

RCC is looking for new coaches! Are you a (former) rugby player that wants to develop his or her skills on and off the pitch? You have the chance to work with a rough diamond: the Rotterdam Rugby Club. We have new pitches, are building a new clubhouse and are looking to improve our rugby experience on the pitch in all categories. Especially our fast-growing youth department is in need of experience. Who does not want to pass on what brought so much fun and knowledge in life?

Currently the club has: 3 men’s teams, a women’s team and youth teams in every age category. With this growth, the ambition also develops. The first team is keen a promotion to the highest level in the Netherlands. We are looking for  / trainers in all categories so if you are interested please contact us and ask for the TC or write an email to tc@rotterdamserugbyclub.nl

RRC Cubs vs RC Breda

Posted on by

Er zijn van die wedstrijden die zich moeizaam laten omschrijven. Was het de zeer aparte uitwedstrijd eerder dit seizoen?, was het een “over focus”?, was het een fanatieke meelevende bezoekende club aanhang?, waar het aan lag is bijna voer voor psychologen maar behalve de eerste 15 a 20 minuten, kwamen onze Cubs niet meer in hun spel. Het spel verweerd tot een rommelige wedstrijd met wat wederzijdse incidentjes.  

Dit terwijl deze “day after the valentine night before” de aanwezige mannelijke harde kern relaxed deed aankomen (en een enkeling oogde ook wat vermoeid). De dames daarentegen waren gezellig aanwezig met blosjes op de wangen en een twinkeling in de ogen. Iedereen wel met de gezonde en positieve sportieve verwachtingen over de wedstrijd zelf. Immers, de uitwedstrijd was nipt niet winnend afgesloten en daar waren wel aantoonbaar zaken gebeurt die een sportief treffen met een goede en onafhankelijke ref, vandaag recht gezet konden worden. Het liep echter helaas voor RRC Cubs anders.

Over de analyse van wat er de hoofdoorzaak was van het tegenvallende resultaat kom ik jammer genoeg wederom uit op het niet scherp genoeg zijn in de rucks. De aansluiting van de voorwaartsen liep letterlijk en figuurlijk als los zand gedurende het verloop van de wedstrijd tussen de vingers door. Als het harder en sneller moet, omdat de wedstrijd zich zo ontwikkelt, dan lijkt het erop dat het tandje erbij bij een aantal een tandje eraf wordt. Maar het niet oplopen in de aanval met de tweede en derde bal, met dan ook nog vaak onnauwkeurig passing, is ook zoiets, dan ontbreekt alleen de rode loper nog. Dan speel je meer tegen jezelf dan tegen de tegenstander van de dag. Jammer en onnodig want ik heb wedstrijden gezien waar dit wel goed gaat. 

Er is wel door een aantal geknokt tot en met de laatste seconde, maar niet door iedereen zoals verleden week, en dan zijn de dragende schouders te klein in gewicht en in aantal om het sportieve rugby gif in al zijn hevigheid op de tegenstander los te laten. Doet de tegenstander dat wel, dan is de uitslag terecht niet in het voordeel van RRC Cubs en zijn er verder geen excuses. De ref was goed, de coach van de tegenstander deed niets verkeerd en het veld was prima. Dat bezoekende supporters fanatiek aanmoedigen en meeleven is ook geen discussie. Doen wij namelijk ook weleens. 

Ik neem deze wedstrijd dus als leer momentje. Komende twee weken gebruiken om aan de tekortkomingen van vandaag te werken en dan naar de laatste uitwedstrijd van het seizoen in Haarlem. Daar is eerder thuis van gewonnen dus het is geen onmogelijke opgave om dat te herhalen. Tenminste, dan wel de lessen trekken uit dit potje en vooral de eerste 15 a 20 minuten van vandaag de hele wedstrijd volhouden. Werk aan de winkel derhalve. 

Uw immer leergierige rugby ouder(e)

Foto’s Danielle: RRC Cubs – RC Breda

RRC Cubs uit naar RC Tilburg

Posted on by

Uit tegen de koploper van de poule. Beetje: Tilburg uit, altijd lastig. Met een redelijke intacte selectie werd vol met goede moed afgereisd. Wel met de wat langzamere en hoger op de bandjes staande voiture, want de laatste paar honderd meter over de hobbeldebobbel weg naar het rugby veld, laat de lager op het chassis staande autootjes de hele onderkant slijpen. Dus iets later dan normaal, wat tot verassing van schrijver dezes, mensen zich liet afvragen waar ik was, toch tijdig aangekomen. Achteraf begreep ik dat het niemand iets interesseerde dat ik er was, maar dat de speler er was. Was toch een dompertje zal ik maar zeggen. Je leert je vrienden wel kennen. De ontvangst in het clubhuis was verder uitermate plezierig en vriendelijk. Brabantse gastvrijheid. 

De trainingen van de Cubs waren redelijk goed bezocht in afgelopen weken, (met regelmatige trainingspartijtjes tegen de junioren, dank daarvoor aan de junioren), en dat was te zien. Niemand verzaakte vandaag. Er werd geknokt tot en met de laatste minuut. Dus vooral blijven komen naar de trainingen ook al is het pestpokken weer. En de ouders ook, want regelmatig zat ik slechts alleen samen met twee andere hard core vaders langs het trainingsveld ons af te vragen waar de ouders zijn die dan wel op een mooie zomeravond acte de préséance geven. In ieder geval voor de spelers deze training aanwezigheid lijn bij de trainingen tot achter de finish volhouden. Het is karakter en de wil om jezelf te verbeteren om te komen al is het koud, donker en regenachtig. 

Er waren tevens door de technische staf wat strategische omzettingen in het team doorgevoerd, die ook nog eens goed uitpakten. De rucks stonden vandaag ook stabieler. Tackles waren harder. Veelvuldig vanuit de scrum en rucks snel balspel gezien. Door de sterke en snelle verdediging kon er echter bij de derde / vierde bal geen break worden geforceerd door RRC. 

Langs de lijn werd echter volop genoten. Scorebord analyse zou een compleet verkeerd beeld van de wedstrijd geven. Immers, de wedstrijd werd helaas niet winnend voor de RRC Cubs over de streep getrokken, daarvoor was RC Tilburg dit seizoen een maatje te groot. Niet voor niets staat dit team bovenaan in de poule. Maar het is geen schande om niet van een betere tegenstander te kunnen winnen, wel om zelf op te geven en het hoofd op het hakblok te leggen zonder strijd. 

Vandaag was het echter liever staand sterven dan knielend leven bij de RRC Cubs. Want wat hebben ze strijd geleverd. Er is vandaag geen een man van de wedstrijd want dat waren ze allemaal. Superlatieven om de wedstrijd te omschrijven schieten te kort. 

Ben ik dan de enige die ondanks de niet in het voordeel uitgevallen einduitslag met een glimlach van oor tot oor terug naar Rotjeknor reed, nee zeker niet. De RRC Cubs zijn er niet afgekegeld zoals bij de eerdere wedstrijd. 

De wederom in grote getale meegereisde harde kern hadden allemaal hetzelfde gevoel (en gezicht, dat was wel schrikken af en toe), maar TROTS op onze mannen met hoofdletters. De try voor RRC en de mooi ingeschoten conversie in de allerlaatste minuut van deze gladiatoren strijd gaven het gevoel van moreel overwinnaars. En dat vergoede veel, zo niet alles. Loon naar werken. Af en toe is sport (h)eerlijk. 

Uw immer positieve trotse rugby ouder(e) 

RRC Cubs – BSN Cubs

Posted on by

Vandaag geen officiële wedstrijd voor het meerderheid tweede jaars Cubs team. Dit omdat BSN uit de competitie is gehaald vanwege een tekort aan spelers om gedurende het seizoen een volwaardig 15 tal bij elkaar te krijgen. RRC had in de competitie al tegen BSN gespeeld en ondanks het feit dat het de in deze seizoens wedstrijd wel om de knikkers ging, (waar RRC de winstpunten mee naar huis kon nemen), was het een zeer sportieve wedstrijd met opperbeste stemming in en rond het veld.

Dat was het vandaag op deze beren koude dag ook. Ik wil namens de vandaag behoorlijk uitgedunde harde kern daarom ook een petitie gaan opstarten om straalkacheltjes in de dug outs te laten installeren en om te vragen of de dug outs tegen de wind in verplaatst kunnen worden. Want met een snijdende wind dwars over het veld met een gevoelsmatige lijn recht naar het dugout episch centrum van val, ruk en gevoelsmatige storm winden die via de broekspijpen een weg naar boven naar de meer verborgen lichaamsdelen zoeken, geeft tot meerdere uren na de wedstrijd een gender neutraal gevoel. Beetje in het denken van begin maar met plassen en waar het water uitkomt zit die ergens diep en diep verstopt. 

Dus bestuur doe er jullie voordeel mee zou ik zeggen. Want de natuurlijke selectie van de die hard harde kern wordt op deze manier wel erg versneld. Van alle kids waren er vandaag ook maar 4 tot 5 ouders aanwezig. Zonder opa’s, oma’s, tantes, ooms, neefjes etc. Dat zegt genoeg. 

Dan de vriendschappelijke wedstrijd. De RRC Cubs wisten ook deze mooi winnend af te sluiten en nul tries tegen. Het was geen tot het bot wedstrijd en of tot het gaatje. Het was relaxt en op momenten leek het op een soort van old boys wandel rugby. Dat was bij beiden teams trouwens. Er stond behalve de sportieve eer en de winst van de dag verder niets op het spel en dat had zijn weerslag op de wedstrijd mentaliteit. Er werd netjes gespeeld en best ook wat leuke acties gezien maar geen bloed zweet en tranen verhaal. Eigenlijk was het wat mat allemaal. Niet erg want lol hebben is ook belangrijk. En dat hadden de mannen vandaag. Lekker gespeeld, de felheid bij de rucks kregen meer aandacht omdat BSN dat zeer goed uitvoert, maar meer is er eigenlijk niet over de wedstrijd te melden.

Met de sportieve overwinning in de tas snel naar de stoelverwarming in de auto gegaan. Met de knieën sturend om de handen maar niet van de weldadige warmte van de stoelzitting af te halen huiswaarts gereden. Dit trainingspartijtje meenemen voor het zelfvertrouwen, komende trainingen op de rucks scherper trainen en dan gaan we weer naar de volgende wedstrijd voor het “eggie”. 

Tot dinsdag. 

Uw verkleumde bibberende schrijvende rugby ouder(e) 

Foto’s Danielle: RRC Cubs – BSN Cubs

RRC Cubs uit naar Castricum

Posted on by

Na de positieve eind uitslag van verleden week tegen Haarlem werd opgewekt afgereisd naar RC Castricum. De weg was vrij en zonder noemenswaardige problemen onderweg werd relaxed door de meegereisde harde kern van de koffie in het clubhuis genoten. Gespreksonderwerpen onder het mom van “what happens in Castricum, stays in Castricum”. Maar de stemming zat er goed in. 

Van achter het raam de warming up gevolgd. Was ook fijn. 

De wedstrijd begon, en jawel hoor, zonder enig signaal wat anders dan een juiste wedstrijd focus bij de kids deed vermoeden werd er binnen twee minuten een try door CAS gescoord. Wat is dat toch voor een start elke keer? Waarom staan er een groot aantal gewoonweg nog te slapen? Is dat de wedstrijd spanning? Mentaliteitskwestie? Heeft men angst? Hoe dan ook, voor zo langzamerhand iedereen langs de lijn gekmakend zo onderhand. 

Dan de wedstrijd. Fast forward…, RRC wist deze niet winnend over de streep te trekken. Donderdag nog leuke training gezien met charge / gelijk druk zetten en tijdens de wedstrijd werd dit vooral geroepen, de eerste twee meters werden dan ook vol enthousiasme aangezet en daarna als een langzaam leeglopend lachgasballonnetje door teveel in het team niet doorgezet. Net doen of je wat doet is het net niet namelijk. En dat was het vandaag allemaal, net niet. Net niet vangen en net niet tackelen en net niet scoren. Jammer want CAS was wel beter en oprechte felicitaties met deze overwinning maar met meer mentaliteit had het wel spannender kunnen zijn. 

Rugby is een teamsport dus is het aanspreken op individueel niveau lastig, maar als ik er vandaag 4 of 5 heb gezien die er wel voor gingen en wel goed speelden dan was dat het wel. En dat is gewoon veel en veel te weinig. Onderlinge ergernissen liggen dan ook op het veld op de loer en dat is niet meer richting de tegenstander om te zetten, schijnbaar. Wat mij verder opviel is dat de kids met commentaar op anderen vaak beter eerst naar zichzelf kunnen kijken. Het leek wel, los van de 4 of 5 positieve uitzonderingen, een complete off day. 

Het denken bij diverse spelers om zonder aanwezigheid op trainingen wel even gezellig mee te kunnen spelen op de zaterdagen geeft ook alleen maar verwijdering tussen de opbouw, de balhandling en de verdediging. Aanvallen willen ze dan weer wel. Balletje krijgen om daarna als een blind paard de drukte weer opzoeken kan ik denk ik ook nog wel. Een aantal frequent afwezigen op trainingen zakten daarom vandaag ook finaal door het ijs. 

Voor de rest nog iets leuks te melden? Nee, gewoon een dag om snel te vergeten. De wereld is niet vergaan en morgen komt ook de zon weer op. En ze kunnen het wel. Maar ik zou er best een aantal even een wordt wakker schop(je) onder de kont willen geven in de tussentijd. Maar dat schijnt niet te mogen. En alles wat niet mag trekt aan maar is niet altijd verstandig. Dus handen vol voor de technische staf de komende trainingen. Volgende wedstrijd pas over twee weken, dus laten we met zijn allen de tussenliggende periode positief gebruiken om te resetten. 

Uw ietwat strenge schrijvende rugby ouder(e).