Na leuke trainingsavonden afgelopen week, werd positief geladen afgereisd naar de Zeeuwse grond. Toch altijd op de een of andere manier verder dan ingeschat. Weinig verkeer dus de navigatie werd ruimschoots verslagen. De eerste overwinning van de dag.
Bij aankomst waren onze Cubs vooral geïnteresseerd in een jonge dames wedstrijd die plaatsvond op het naast gelegen hockeyveld. Dit om mentaal alvast goed in de wedstrijd te zitten zo werd door de schrijver begrepen. Dus tweede overwinning van de dag want mentaal zat het wel heel erg goed zo bleek later.
De sfeer tussen de RRC Cubs mannen en een dame was wederom opperbest. Er werd veel gelachen met en onder elkaar. De warming up werd lekker en goed afgewerkt. Hup, de derde overwinning in de tas erbij.
Vol goede moed werd aan de kick off begonnen. Was men onder de indruk van het op het oog fysiek sterke Cubs RC Tovaal team. Wel nee. De voorwaartsen van RRC zijn ook zeker niet uit te vlakken en waren gewoon scherper. De rucks en scrums werden nagenoeg allemaal goed ingezet en regelmatig gewonnen. De vierde overwinning.
De lijn speelde ook gedisciplineerd, aanvallend goed. De lijn: scrum half, fly half en center liep vandaag prima. Hetgeen ook resulteerde in een mooi uitgespeelde try. De vijfde overwinning van de dag.
Ongelukkigerwijs liepen er bij RC Tovaal een aantal in de rondte die hard liepen en ondanks keihard werken door RRC, met regelmatig mooi ingezette tackles, kon niet alles worden afgestopt. Dus kon de wedstrijd, die trouwens meer dan prima werd geleid door de ref van de dag, helaas niet winnend worden afgesloten. Maar moreel met deze groep fijne mannen en dame was het een overwinning. Want er werd genoten langs de lijn. De dood of de gladiolen mentaliteit in optima forma. Alle meegereisde supporters waren het daarom roerend met elkaar eens. Een mooie en spannende pot gezien, weleens op het randje van het toelaatbare maar vooral rugby technisch prima. Dus overwinning zes en zeven.
Dit was zo een pot die je over jaren nog kan herinneren. Tenminste als je erbij was. Niemand in dit overwegend eerste jaars RRC Cubs team verzaakte. Onervarenheid in de lijn werd vandaag gecompenseerd door hard werken. Iedereen knokte naar eigen kunnen.
Het was wel helaas tevens de laatste competitiewedstrijd van het seizoen. Wel jammer want de ontwikkeling van spelers was vandaag duidelijk zichtbaar. De competitie is gewoon tekort want de ontwikkeling is positief. Dit Cubs team heeft wel de toekomstige potentie laten zien. Nooit is er opgegeven. Altijd is er voor die ene try gegaan. Wat de score tijdens de wedstrijd ook was. Trots op dit collectief wat ondanks inpassingen van nieuwe spelers en of wijzigingen met spelers die in het andere Cubs team werden opgesteld, er altijd weer stond.
Trots ook op alle supporters die er altijd weer waren en regelmatig positief aanmoedigden ondanks de af en toe barre weersomstandigheden. En trots op de coach Ferry die ondanks de wedstrijdscores tijdens deze tweede seizoenshelft (met een te hoge poule indeling die achteraf bezien helemaal verkeerd was), de moed erin hield namens iedereen.
Hopelijk komen er nog wat vriendschappelijke potjes en/of toernooien om de hoeveelheid vlieguren van diverse spelers op niveau te houden. Blijf daarom trainen tot de trainers zelf besluiten dat het vakantie is. Gun jezelf als speler het genoegen dat elke minuut met een rugbybal in je handen er eentje is die niemand je gaat afpakken. En gun jezelf als ouder, grootouders, ooms en tantes, broer of zus, etc, om te kijken naar het plezier wat al deze kids zonder uitzondering uitstralen.
Tot volgend seizoen, tenminste als er verder tot dat moment geen reden meer is om over iets te schrijven en/of er andere redenen zijn die de pen zal laten overdragen.
Uw immer kritische 🙂 schrijvende rugby ouder(e)
Voor foto’s andere RRC Cubs team vs Oemoemenoe, klik here
