Koud maar op een zonovergoten veld in Middelburg speelden onze RRC Cubs een pittige pot tegen RC Oemoemenoe.
Van te voren wisten de jongens gezien de competitie-uitslagen en ervaringen van eerdere battles dat hier werk verzet diende te worden. Als ik kijk naar hoe onze jongens (and girl) samenwerkten en probeerden deze geduchte tegenstander te verslaan mogen we trots zijn op de vechtlust van ons team.
Een
verloren match qua cijfers (27 tegen 44) maar wat hebben we als
toeschouwers genoten van deze sportieve wedstrijd. De emoties liepen
hoog op in het publiek maar we hadden te maken met een vriendelijke en
gastvrije achterban van de Zeeuwse rugbyclub.
Ik
denk dat we deze wedstrijd juist kunnen gebruiken om lering uit te
trekken om zo het niveau te liften. Sneller oplopen, positiespel,
gerichter passen ,tackles, enz. Dat zijn de skills waar ongetwijfeld op
getraind zal gaan worden. Uiteraard graag een beetje snel want ondanks
dat wij naar een prachtige spannende wedstrijd hebben gekeken willen we
volgende keer ons mannetje staan en dan hopelijk tekenen voor de winst.
Verloren maar tot het einde gestreden mag ik zeggen dat ik trots ben op wat dit team vandaag neergezet heeft.
Op
deze koude edoch schitterende zaterdag ochtend werd aangetreden tegen
RC Tovaal. Op voorhand een wedstrijd die de strijdvaardige hoofdzakelijk
eerste jaar RRC Cubs graag wilde winnen. De warming up en de mind set
was prima bij de Cubs mannen en de twee sterke dames. Het sportieve gif
was aanwezig. De toeschouwers waren er ook helemaal klaar voor en er
werd hartstochtelijk meegeleefd gedurende de wedstrijd.
De
eerste helft liep redelijk gelijk op. RRC scoorde tries maar helaas
voor RRC de tegenstander ook. De tweede helft werden verdedigende
foutjes afgestraft. Dus de winst werd niet behaald. Maar hartverwarmend
was de inzet en het spel bij vlagen prima.
Jammer
was om te constateren dat niet de kwaliteit van deze tegenstander uit
Goes de doorslag gaf, maar dat eigen beslissingen de tegenstander in het
zadel hielp. Onnodig. Een losse bal kicken kan, maar helpt vaker niet
dan wel. Tackelen blijft bij een paar toch ook nog wat lastig.
Enne….de lijn mag echt naar voren lopen.
Tegelijkertijd
werd het gecompenseerd door inzet. De cubs bleven gaan om tries te
maken. Dat dan vanuit off site RRC onreglementair werd afgestopt en dat
een voor Tovaal gegeven try geen try was werd als voldongen feit zonder
klagen door RRC aangenomen.
Derhalve
werd het strijdtoneel met opgeheven hoofd verlaten. Moreel een
opsteker. Er is gebuffeld en geknokt. Dus trots op dit Cubs team naar
huis.
Wel eerst nog even langs de beroemde Hillibilly vleesarchitect (in de volksmond ook wel slager B. Tol & Zn,
Hillegersberg, maar dat dekt de lading niet op basis van de kwaiteit),
zodat de inwendige mens (door de meegenomen culinaire hoogte puntjes,
beter bekend als de saucijzenbroodjes en het wereldberoemde
gehaktbrood), de opperbeste stemming door het tonen van karakter van
onze cubs, feestelijk thuis werd voortgezet.
Analoog aan Inge van de bardienst, hallo hier is uw schrijvende rugby ouder(e). En voor de niet aanwezigen afgelopen zaterdag een mooi en gezond 2019 toegewenst. Dat scheelt dan weer wat zoen en knuffelwerk bij de nieuwjaarsreceptie.
De Cubs van RRC hadden wel wat getraind tussen de afgelopen feestdagen periode door en er was vandaag op het verder geheel lege terrein een oefenwedstrijd georganiseerd tegen de rugby vrienden uit Amstelveen. Een op voorhand bekend sterk team dat in de Cup poule haar competitie draait. De Cubs van RRC waren van dit feit op de hoogte en het leek erop dat dit bij een aantal spelers wat verlammend werkte.
Dat is jammer want bij dit soort oefenwedstrijden is de winst of verlies minder belangrijk, maar juist bedoeld om te experimenteren. Een van de coaches van de dag (ons aller Ferry) had dat wel goed begrepen want hij had per ongeluk (dat dan weer wel) besloten om het deze wedstrijd een keer zonder opstellingsbord te proberen. Door een oplopend aantal geblesseerden gedurende de wedstrijd had hij het wel steeds minder druk met de wissels.
Fouten maken mag tijdens dit soort wedstrijden. Niet te vaak natuurlijk maar proberen mag en kan. Maar dan wel inzet en karakter tonen. Dat er dan van tackles wordt weggelopen past niet. Hoe groot de tegenstander ook is. En helaas voor RRC waren ze ook groot. Dat er dan op een gegeven moment meer eerste jaars dan tweedejaars in het team stonden is ook niet erg als de lijn maar wordt gehouden en er gespiegeld opgesteld in het veld wordt gestaan. Hou je eigen man in de gaten lijkt dan wel wat makkelijk vanuit de uit de wind staande dug out, (ook wel tijdelijk omgedoopt tot de oudere wat kalende mannen bank) maar in het veld schijnbaar wat lastiger.
Soit. RC Amstelveen was in ieder geval vandaag te sterk. RRC wist in het eerste en laatste kwart wel een try te drukken maar er had met wat meer felheid meer in gezeten. Want de lijn speelde bij vlagen snel en er waren best wat meer mogelijkheden als de extra stap gezet zou zijn en/of de ruimte meer gezocht zou worden. Het was echter wat tam allemaal.
Het leerproces gaat in ieder geval vrolijk door. Deze verlies partij gewoon nemen als leer moment om de smaak van het overwinnen weer meer te waarderen. Dat zou moeten motiveren.
Tot dinsdag bij de reguliere training en op naar de competitie wedstrijden.
Het
hoofdzakelijk tweede jaars cubs team trad op deze winterse zaterdag aan
tegen RC DIOK uit Leiden. Noorderwind met temperaturen net boven nul,
dus net als de paarden met de kont in de wind langs de lijn gestaan. Het
valt niet mee om supporter te zijn.
Daar
het kunstgrasveld zich echter helemaal niets van deze barre
omstandigheden aantrekt, kon er lekker gerugby-ed worden. De wedstrijd
begon wel ietsje later omdat ons aller RRC clubstucadoor Olaf in alle
jaren dat hij bij de club is, met welk weer dan ook, schijnbaar nog
steeds een hekel heeft aan het eindsignaal. Dus de benji’s speelden
vrolijk tot en met de laatste toegewezen seconde door. Leuk om te zien.
Deze
kleine vertraging gaf wel een klein effect op de spanningsboog want na
een snelle openingstry door RRC leek het even wat weg te zakken. Maar
gelukkig ook weer snel herpakt. Einduitslag veel tries voor RRC en een
try, tijdens het spanningsboog weg trekkertje, tegen.
DIOK
speelde zeker niet slecht, zeer sportief met enthousiaste coaching en
het was zeker ook niet zo maar een walk over. Er is hard gewerkt door
RRC om de overwinning te behalen. De Cubs waren scherp en af en toe
ietsje te scherp wat een paar keer een voorwaartse passing gaf. De kou
had ook wat vat op de vingers want het vangen kon in het begin van de
wedstrijd beter. Maar dat waren de schoonheidsfoutjes. Want op inzet en
mentaliteit was het voor iedereen een meer dan dikke voldoende. Ook de
ref van de dag, die was meegereisd uit Leiden, floot analoog aan de
kwaliteit van de spelers. Dus prima allemaal.
De
voorwaartsen van RRC waren sterk. Met regelmatige steals. De lijn was
snel, heel snel, als palingen in een emmertje snot, zo kon als
commentaar langs de lijn worden opgetekend. DIOK deed zeker zijn best en
bleef proberen maar kon vandaag geen goed antwoord op het spel van RRC
vinden.
Warm
van binnen over het vertoonde spel en geleverde inspanningen van onze
Cubs helden maar vanaf de navel naar beneden verder in het geheel gender
neutraal bevroren, werd door welhaast iedereen weer snel in de auto
naar de kachel gestapt. Op naar de dinsdag training om de stijgende lijn
van het vertoonde spel verder uit te bouwen.
Tijdens
het schrijven van dit verslagje was er trouwens nog geen informatie
bekend over het hoofdzakelijk eerste jaars cubs team uit naar Etten
Leur. Maar in de overtuiging dat die ook naar hun kunnen met inzet
hebben gespeeld sluit ik met deze positieve gedachte af.
Sprry voir dee efetuele tiepvouten mar dee finkerrs waeren nogh befrore.
Na de wedstrijd van verleden week lag er een aardige puzzel klaar voor de technische staf. Daardoor was het meerderheid eerste jaar Cubs team op diverse posities aangepast. Bij het zien van de tegenstander van vandaag was al tijdens de warming up duidelijk dat het fysiek niet gewonnen kon worden. Hoop werd gevestigd op de aanwezige snelheid in het team. Helaas kwam dat er vandaag niet uit. Deze kracht kon niet worden gebruikt wat jammer was want RRC kon daardoor ook niet uitbreken.
Deze niet gewonnen wedstrijd moet dan maar gezien worden als ervaring opdoen. Experiment met positie wisselingen pakte gewoon niet goed uit. Te weinig ondersteuning in de rucks en te langzaam in de lijn met teveel knocks on tegen. Wellicht was dit ook het gevolg van onwennigheid door de positie wijzigingen.
Gaf iedereen in het team zich dan zo maar gewonnen? Nee zeker niet. Maar de vijf of zes die er wel tot de laatste minuut voor gingen konden te weinig uithalen. Daarvoor was Bekaro ook fysiek te sterk. De enige dame in het team vocht wederom met gevaar voor eigen ledematen als een tijgerin. En zo liepen er nog een aantal RRC mannetjes bij. Maar als er in de eerste fase in balbezit bij de tegenstander al teveel een stap naar achteren of zelfs opzij (!) doen en Bekaro daarna netjes de lijn uitspeelt dan staat er continue een overtal.
In de eerste en de laatste minuten van de wedstrijd kwam het sportieve gif wel wat naar boven. Daarin werd ook duidelijk dat als iedereen niet opgeeft er wat te halen kan zijn. Zijn er een aantal niet bij en/of geven het tijdens de wedstrijd op dan gaan we met dit RRC Cubs2 team in deze hogere poule indeling een moeizame periode tegemoet. Wat bijzonder jammer zou zijn voor de goedwillende. Die werken naar kunnen maar kunnen het niet alleen.
Het devies derhalve, werk voor je maatje in het veld. Geef niet op. Nooit. Beter staand sterven dan knielend leven. Op de trainingen zie ik mooiere dingen dan in de wedstrijden en die zijn toch echt bedoeld om het dan te laten zien. Gezelligheid is leuk maar nog leuker met wat resultaat. Al is het die ene tegen try. Rugby is per definitie een team maar ook ervaringssport en dat er in dit team een aantal lopen met minder ervaring hoeft geen probleem te zijn mits de werklust gecombineerd met sportieve gif en het houden van positie (met spiegeling zoals de tegenstander staat) minimaal aanwezig is/zijn.
Op voorhand waren Bekaro en HRC in de poule ingeschat als de zwaarste klussen. Dat is gebleken, maar nu ook achter ons. Dus wederom met positieve houding naar de komende trainingen (die door een aantal van dit team helaas minder worden bezocht terwijl het draaien van uren zo belangrijk is) en op naar de volgende clash.
Wel dank aan het kunstgrasveld dat de wedstrijd überhaupt gespeeld kon worden en ook veel dank aan de verder goed leidende ref. Zonder deze twee feiten zou het of op delen van het grasveld waterpolo zijn geworden of ontaard zijn. De enige wat onbedoelde en onbesuisde actie werd door de ref van de dag gelijk goed afgehandeld en dat is zeker een compliment waard. Ook dat de RRC Cubs spelers onderling elkaar in de toon hielden en elkaar wel kritisch benaderden maar niet afvielen. Dat was op zich al een overwinning.
Rugby ouder(e)
RRC Cubs 1 boekte een prima overwinning (5-39) in en tegen Hilversum en staan nu fier bovenaan de ranglijst. Foto’s Danielle: RC Hilversum – RRC Cubs1
