Maandenlang werd reikhalzend naar dit moment uitgekeken. De eerste (oefen) wedstrijd van het seizoen van de RRC Cubs groep. De vakantie was/voelde lang en daardoor was voor de eerste training de navigatie weer nodig om het nog niet verbouwde RRC Clubhuis weer terug te vinden.
Maar vandaag naar Den Haag, en dat rijmt. Vriendelijke ontvangst bij HRC die een kast van een clubhuis, (nu dan gelukkig wel ontdaan van de steigers van afgelopen seizoen), aka Hoog Rugby Clubhuis, met een prachtig terras, hebben staan. Het parkeren blijft ondanks de ietwat grotere parkeerplaats wel nog een uitdaging. De schoenen hadden geen zolen meer van het van en naar de auto (terug)lopen. Er was welhaast een lunchpakket voor onderweg nodig. Maar gezien het parkeren op drukke zaterdagen bij RRC een rimpeling in het water.
S ‘Ochtends tussen het opstaan en vertrek naar Den Haag, gewoon veel regen en wind, temperatuur wat frisjes. Dat werd echter gedurende de ochtend steeds beter, met een lekker zonnetje, zodat de petten, jassen en lange onderbroeken weer uit konden. De sfeer zat er goed in bij zowel de meegereisde harde kern als de RRC mannen, die het dit seizoen (vooralsnog) zonder vrouwelijke inbreng moeten doen.
Er zou verdeeld over 4x 25 minuten met wisselende samenstelling van de teams worden gespeeld. Daar HRC wel over twee volwaardige teams beschikte was het voor een aantal wel veel speelminuten. Op het eind was de koek dus ook wat op.
Maar wat een leuk rugby gezien. Inzet bij allen maar ook nog wat onwennigheid bij een aantal eerste jaars. Het veld is opeens toch wel wat groot geworden. Het continue bijwonen van trainingen is daardoor steeds belangrijker geworden en gelukkig waren er vandaag veel fitte spelers bij die al drie weken aan het trainen zijn.
De vier delen wedstrijd kende vele hoogtepunten met mooie acties. Voor zover het telraam het bijhield werd er door RRC winnend afgesloten, maar zeker weten deed niemand dit, want het ging er vandaag vooral om jezelf te laten zien aan de meegereisde trainersstaff. En dat deed men met overgave. Lukte alles gelijk en was het de geoliede machine die er bij de competitie moet staan, nee, maar dat er voldoende potentie in de groep zit die goed in de competitie zou moeten kunnen meedraaien, jazeker. Deze eerste test wedstrijd gaf echter wel veel meer inzicht dan de trainingen en dus werk aan de winkel voor de trainersstaff. Links en rechts zal het harder, scherper en beter moeten. Bij drie keer een bal laten rippen zou er ergens in het team een gevoel moeten komen dat dit niet meer mag gebeuren. Het sportieve gif mag daarom best wat hoger. Verdedigend stond het ook redelijk ondanks de krapte bij de voorwaartsen. Wellicht dat een Mac dieet van minimaal drie keer per dag een Big Mac, (of zoals langs de lijn werd gezegd, het eten van drie pakjes roomboter per dag), dit “probleem” wat verholpen kan worden. Echter, het besef dat de zwakste schakel in de lijn de kracht bepaald, is iets wat bij een aantal nog wat moet inzinken. Veel meer druk naar voren geven met snel balspel is ook een mooi wapen.
Met een overwegend positief en goed gevoel wordt op basis van inzet en het bij vlagen mooie samenspel, de toekomst in gezien. Op naar de volgende wedstrijden en tussendoor lekker, leuk maar ook serieus blijven trainen. Het vertrouwen is groot, nu dit nog, en dit dan elke week weer, omzetten naar mooie resultaten.
Uw rugby ouder
Foto’s Danielle: HRC Cubs – RRC Cubs