Er zijn van die wedstrijden die zich moeizaam laten omschrijven. Was het de zeer aparte uitwedstrijd eerder dit seizoen?, was het een “over focus”?, was het een fanatieke meelevende bezoekende club aanhang?, waar het aan lag is bijna voer voor psychologen maar behalve de eerste 15 a 20 minuten, kwamen onze Cubs niet meer in hun spel. Het spel verweerd tot een rommelige wedstrijd met wat wederzijdse incidentjes.
Dit terwijl deze “day after the valentine night before” de aanwezige mannelijke harde kern relaxed deed aankomen (en een enkeling oogde ook wat vermoeid). De dames daarentegen waren gezellig aanwezig met blosjes op de wangen en een twinkeling in de ogen. Iedereen wel met de gezonde en positieve sportieve verwachtingen over de wedstrijd zelf. Immers, de uitwedstrijd was nipt niet winnend afgesloten en daar waren wel aantoonbaar zaken gebeurt die een sportief treffen met een goede en onafhankelijke ref, vandaag recht gezet konden worden. Het liep echter helaas voor RRC Cubs anders.
Over de analyse van wat er de hoofdoorzaak was van het tegenvallende resultaat kom ik jammer genoeg wederom uit op het niet scherp genoeg zijn in de rucks. De aansluiting van de voorwaartsen liep letterlijk en figuurlijk als los zand gedurende het verloop van de wedstrijd tussen de vingers door. Als het harder en sneller moet, omdat de wedstrijd zich zo ontwikkelt, dan lijkt het erop dat het tandje erbij bij een aantal een tandje eraf wordt. Maar het niet oplopen in de aanval met de tweede en derde bal, met dan ook nog vaak onnauwkeurig passing, is ook zoiets, dan ontbreekt alleen de rode loper nog. Dan speel je meer tegen jezelf dan tegen de tegenstander van de dag. Jammer en onnodig want ik heb wedstrijden gezien waar dit wel goed gaat.
Er is wel door een aantal geknokt tot en met de laatste seconde, maar niet door iedereen zoals verleden week, en dan zijn de dragende schouders te klein in gewicht en in aantal om het sportieve rugby gif in al zijn hevigheid op de tegenstander los te laten. Doet de tegenstander dat wel, dan is de uitslag terecht niet in het voordeel van RRC Cubs en zijn er verder geen excuses. De ref was goed, de coach van de tegenstander deed niets verkeerd en het veld was prima. Dat bezoekende supporters fanatiek aanmoedigen en meeleven is ook geen discussie. Doen wij namelijk ook weleens.
Ik neem deze wedstrijd dus als leer momentje. Komende twee weken gebruiken om aan de tekortkomingen van vandaag te werken en dan naar de laatste uitwedstrijd van het seizoen in Haarlem. Daar is eerder thuis van gewonnen dus het is geen onmogelijke opgave om dat te herhalen. Tenminste, dan wel de lessen trekken uit dit potje en vooral de eerste 15 a 20 minuten van vandaag de hele wedstrijd volhouden. Werk aan de winkel derhalve.
Uw immer leergierige rugby ouder(e)
Foto’s Danielle: RRC Cubs – RC Breda