post

Erop of eronder – P/D wedstrijd v. Pickwick

Afgelopen zondag hebben de Rotterdames het voor het tweede jaar op rij tegen de Pickwick Ladies uit Deventer moeten opnemen in de promotie-degradatiewedstrijd van de degradatiepoule van de tweede klasse. Speciaal voor deze wedstrijd zijn de Rotterdames een dag eerder teruggekomen van hun trip uit Colchester. Onze plek in de tweede klasse moest uiteraard behouden worden, en we waren bereid daarvoor alles op alles te zetten.

Meteen na het startsignaal werd duidelijk dat de Pickwick Ladies ook gekomen waren om te winnen. Zij zetten sterke rucks op en de scrumhalf speelde de bal snel door, met een mooie actie die in de eerste minuten zorgde voor een 0-7 voorsprong voor de dames uit Deventer. Vanaf dat moment stond iedereen op het veld aan en werd er keihard geknokt voor balbezit. Na een fase van 20 minuten lang verdedigen op onze helft wisten we het spel naar het middenveld te verplaatsen. Er waren meerdere doorbraken van Rotterdamse speelsters, die helaas getackeld werden voor ze de tryline konden bereiken. Beide teams bleken zeer aan elkaar gewaagd. Echter kregen wij veel penalties tegen voor offside staan en coming in from the side bij de rucks, en de Pickwick Ladies maakten daar slim gebruik van. Ze zetten de Rotterdames terug op de eigen helft en drukten een tweede try, zonder conversie. Het werd hard tijd om deze voorsprong te verkleinen. Vlak voor halftime lukte dit eindelijk: de tryline van de Pickwick Ladies was in zicht, en Noa stapte een paar speelsters voorbij om de bal over de lijn te drukken. Celine van K. nam een (dropkick!) conversie die prachtig door de palen ging: 7-12 bij halftime.

Het was snikheet, iedereen was uitgeput van het harde spel, maar de winst was weer in zicht. Tijdens de break werd tactisch besproken dat er netter gespeeld moest worden om de penalties tegen te voorkomen. In de tweede helft is dit zeker gelukt, en dat zorgde voor nog beter spel van onze kant. Niet laat na het begin van de tweede helft wist Celine van K. aan de zijkant ruimte te vinden om door de verdediging te breken. Justine kickte een conversie volgens het boekje en het werd 14-12 voor de Rotterdames. De wedstrijd was al enorm spannend, maar vanaf dat moment was het echt niet meer te houden. Met nog een halfuur op de klok moest en zou deze voorsprong behouden worden. De supporters aan beide kanten gilden erop los. Beide teams kwamen meerdere keren tot aan elkaars tryline, maar door de sterke verdediging werden er geen tries gedrukt, ook al stond men er 1 meter vanaf. Iedere ruck werd gecounterd, vaak met succes. Anne sweepte in haar eentje drie Deventerse dames omver. Klaske nam de verantwoordelijkheid van een echte backspeler op zich en glibberde zo het halve team van de tegenstander voorbij. Maar ook de Pickwick Ladies hadden snelle meiden en daardoor ging het nek aan nek. Er werd uitstekend getackeld: Mirjam pakte iedereen die langs de ruck probeerde te komen, Claire zette ze vervolgens nog meer meters terug, Amber tackelde op haar eigen manier weer eens 3 dames achter elkaar en Jasmin zorgde ervoor dat er geen enkele winger aan de zijkant langs kwam. Er werd door beide teams kei- en keihard gevochten en de spanning was om te snijden.

Met nog enkele minuten te gaan kwamen de Pickwick Ladies opeens heel ver op onze helft. Alle Rotterdamse supporters hielden hun adem in, toen de Pickwick Ladies een penalty kregen vlak voor onze tryline. Die try moest worden tegengehouden, want anders was onze plek in de tweede klasse vergeven. De helft van de Rotterdames sprong eronder en met succes: held-up, no try! De laatste actie van de wedstrijd was een scrum voor Pickwick, nog steeds slechts enkele meters verwijderd van onze tryline. Echter stapte een speelster net uit en er werd afgefloten. We hadden gewonnen en blijven dus in de tweede klasse!!!!!

Onze dank gaat uit naar iedereen die is gekomen om ons aan te moedigen bij deze belangrijke wedstrijd. Ook willen we onze staff bedanken voor alle inzet voor ons team het afgelopen jaar. Tot slot onze complimenten aan de Pickwick Ladies, die hebben laten zien dat zij dondersgoed kunnen rugbyen, en een knaller van een pot hebben neergezet.

Uitslag: 14-12

WOTM gekozen door Rotterdames: Klaske – Snakerun – Exalto
WOTM gekozen door Pickwick: Wies
Wedstrijdverslag: AZ

Fotos: hier

post

Rotterdames helaas geen winst, ondanks positieve wedstrijd

Op zondag 2 april verzamelden we op een koude vroege ochtend om af te reizen naar de campus van Delft. Hier gingen we spelen tegen Thor, die zijn afgesplitst van de andere Delftse teams.

Na het fluitsignaal maakte Delft al snel een try, maar gelukkig kwamen we snel terug met een try door AZ, en de conversie raak door Justine. Na de gelijkmaker volgden nog 2 try’s van Delft: 7-17. Dit ging een harde wedstrijd worden. Delft had scrumtraining gekregen van onze eigen Bas, en dat konden we merken. Daarnaast kwamen zij hard en snel in in de counterrucks. In de line-outs lukte het ons wel de bal te winnen, met name door gebruik te maken van twee springers. Was het nou pony, of tijger? Door een prachtige offload van Des en de snelle benen van AZ scoorden we en werd ook de conversie raak geschoten door Justine. Vlak voor de rust scoorden we nog een keer waardoor de stand op 17-19 kwam.

Vlak voor de tweede helft was het zonnetje doorgebroken en speelden we verder met de zon in de rug. We verloren helaas regelmatig de bal door de sterke scrum van Delft, en omdat er vaak werd gefloten voor holding na de tackles. Door goed samenspel in de lijn van Delft tussen Fly-half en centre, en de full-back creëerden zij overlap, waardoor Delft uitliep naar 29-19. We vochten hard en vooral door het samenspel in de powerpod konden we mooie meters maken. Hier scoorden we nog een keer: stand 29-26. In de slotfase sloeg de vermoeidheid pas echt toe, moesten we Celine missen met een bloedneus (en mogelijke hersenschudding) en werd de eindscore 39-26. Na de wedstrijd kwamen we nog samen voor de derde helft in het zonnetje op een binnenplaatsje van de campus. Onder het genot van heerlijke baksels kreeg AZ als woman of the match een biertje van de tegenstander. Vanuit onze kant was er een eervolle vermelding voor Moureen, die een goede eerste wedstrijd speelde, en werd Wies aangewezen als Woman of the Match.

Foto’s: Jan Kaper

post

Rotterdames moeite met schakelen

Na een aantal weken rust was het tijd om weer af te reizen naar Alkmaar voor een wedstrijd met de Foeste Moiden. De ochtend begon wat rommelig doordat er wat onduidelijkheid over de starttijd van de wedstrijd was, hierdoor waren we wat te vroeg in Alkmaar. De Foeste Moiden hadden net geen volledig team, waardoor we van start gingen met 14 tegen 14. Om deze reden hadden we ons gameplan wat aangepast, wat ook even wennen was.

De wedstijd werd geopend met een overtuigende dropkick van Claire. Ze kickte deze, net als alle latere dropkicks in deze wedstrijd, knap naar een open plek op het veld van de tegenstanders, waardoor de Foeste Moiden de bal nooit in 1x konden vangen.

De voorwaartsen van de Rotterdames scrumden overtuigend en zetten de Foeste Moiden goed achteruit. De scrum werd na die keer wel uncontested in verband met de veiligheid. Het eerste punt van de wedstrijd was voor de Rotterdames, de bal werd naar de buitenkant gepasst, Rosanne zag de ruimte en AZ rende het gat in. Gevolgd door een mooie run door AZ naar de tryline. Bij het uitspelen van de bal door ons, wist een Foeste Moid, ertussen te komen. Hierdoor was ze al door onze defensive line gebroken en bezegelde deze break met een try.

Niet veel later kwam het antwoord van de rotterdames, wederom in de vorm van AZ. Ze liep om de defensive line van de tegenstander heen. En met haar snelheid kon niemand hier meer bijhouden, dit leverde ons een 2e try op. Vervolgens brak een moeilijke periode aan, waarin de Foeste Moiden veel de bal hadden en met haar sterke voorwaardsen bleven aanvallen, we kregen het helaas niet goed voor elkaar om ze hierin tegen te houden, waardoor ze een aantal keren scoorden.

In de 2e helft gingen we steeds meer spelen zoals ons ‘oude’ gameplan, en wisten elkaar beter te vinden. We waren scherper, waardoor we als we een penalty kregen sneller reageerden.  Een mooie beloning hiervoor, was een knappe run van Noa. Na een snel genomen penalty ontweek ze een aantal tegenstanders, en maakte haar run af met een try. Verdedigend ging het ook beter doordat er beter werd opgelopen en meer focus was op waar iedereen verdedigend ging staan ten opzichte van de ruck. Het hielp verdedigend ook dat onze nieuwste aanwinst Amber op het veld stond, ze speelde haar eerste wedstrijd en met haar sterke lage tackles op de tegenstanders stopte ze keer op keer de aanval.

Uiteindelijk hebben de Foeste Moiden helaas meer try’s en conversies gemaakt dan ons, waardoor ze de wedstrijd hebben gewonnen met 40-29

Wij gaan herstellen en over een aantal weken zijn wij er weer klaar voor om de volgende wedstrijd te spelen tegen Delft.

Heel veel beterschap voor onze geblesseerden deze wedstrijd, Noa en Agathe. Gelukkig niets gebroken waardoor Agathe haar huwelijksreis niet hoeft te missen.

Women of the match: Amber
Women of the match uitgekozen door de tegenstanders: AZ

post

Rotterdames – onder daverend geluid van support – winst gepakt

Een week na onze wedstrijd tegen Delft, die we met slechts 1 punt hadden verloren, waren de
Rotterdames vastberaden om de punten dit keer weer in Rotterdam te houden. Maar eerst was het
nog even zaak om goed wakker te worden, in onze splinternieuwe oranje trainingspakken. Na een
goeie warming-up, team run en uiteraard nadat Celine weer aan elkaar is getapet waren we er alle
21(!) klaar voor. Onze tegenstanders, Eindhoven Lions, waren helaas niet op volle sterkte, maar
gelukkig wilde de Rotterdames ze wel aanvullen; we zijn de beroerdste niet.

De supporters stonden inmiddels ook klaar en het, inmiddels toch wel, legendarische plastic gras kon
worden bespeeld.

Het eerste fluitsignaal klonk en niet lang erna zag het er naar uit dat Emmi, die wij aan de tegenstander
hadden uitgeleend, de eerste try ging drukken, gelukkig konden de Rotterdames hier nog een stokje
voor steken. Na 20 minuten, het betere duw- en trekwerk, een eerdere held-up en na flink wat tijd op
de helft van de Lions doorgebracht te hebben, kon Beau dit goede spel belonen met een schitterende
eerste try.

Daarna moest Kayleight jammer genoeg het veld verlaten omdat ze, met haar inmiddels in de 2e klasse
gevreesde KEIHARDE contact acties, haar hand had gebroken. Helaas werd de volgende poging voor
een try, nogmaals omhoog gehouden. Maar na wat aanwijzingen van coach Bas voor het team wist
onze try machine Justine de 2e 5 punten te scoren voor ons team. En dit betekende maar één ding: de
Rotterdames waren LOS.

Emmi had inmiddels weer een oranje-groen shirt aan getrokken. Daarna wist Claire, na goeie druk van het team, de bal zo ongeveer op de onze tryline te stelen en met een prachtige run een flink aantal meters de goeie kant op de rennen. Wat daarna gebeurde, lieve lezers, was een bijzonder mooie cascade van offloads door captain Emma en haar backline, helemaal tot aan de 22m lijn van de Lions. Uw (rennende)
verslaggever stond eerste rang om dit te aanschouwen, de ene pass was nog mooier dan de andere.
En aan het gejuich van de trouwe Rotterdamse supporters te horen, waren zij het met mij eens.

Helaas bleven de welverdiende punten uit bij deze actie, maar wist Emmi niet veel later de try alsnog te
drukken, waardoor we onze voorsprong konden vergroten naar 15-0. Klaske wist vrij snel daarna nog
een try te drukken door de ruimte op te zoeken en prachtig door de verdedigende lijn heen te steppen.
Hierna lieten de Lions zien dat zij zich zeker nog niet gewonnen gaven en nog aan het strijden waren
als leeuwen, ze drukten namelijk de volgende 5-punter.

Vervolgens kon Lise hier in haar 2e wedstrijd voor de Rotterdames een mooi antwoord op geven, dit
bracht de stand op 25-5. Maar ondanks mooi verdedigingswerk vanuit onze kant, wisten de
Eindhovenaren terug te slaan en de stand te veranderen naar 25-10 na een tijd op onze helft te hebben
gestaan. Onze topper Noa besloot de eindstand op 30-10. Niet lang daarna klonk het verlossende
eindsignaal van de ref.

Net als vorige week hebben we laten zien waar we op hebben getraind, maar wat deze wedstrijd ons
de winnaars maakte, was de 1000% inzet die iedereen elke minuut heeft gegeven. Om elke meter
moest worden gevochten en het was alleen maar vol gas gaan gedurende alle 80 minuten.
Ik heb werkelijk iedereen goeie acties zien maken, wat is het heerlijk om met dit team te spelen.
Dank aan de Lions voor de harde maar leuke wedstrijd, we hebben de overwinning zeker niet cadeau
gekregen.

WOTM Rotterdames: Chitra voor haar heerlijke runs en haar beastmode tackels (what else is new)
WOTM Lions: Emmi die aan beide kanten van het veld heeft laten zien wat voor super speler ze is.

post

Rotterdames komen nét te kort

Wedstrijd spelen tegen Delft is altijd leuk: hard, maar sportief en gezellig. De afgelopen 3 weken hadden we geen wedstrijden, dus wij hadden er zin in! Wakker waren we echter nog niet toen het fluitsignaal klonk; na 4,5 minuut drukte Delft een try vanuit hun sterke scrum (geen conversie). Op dat moment zijn wij toch maar de slaap uit onze ogen gaan wrijven en hebben wij onszelf bij elkaar geraapt. Hierdoor konden wij nog geen tweeëneenhalve minuut later antwoord geven door een try van Noa. Na negen maanden blessureleed is Charlie weer terug en mocht ze weer kicken. Ze kan het nog.

Gedurende de hele wedstrijd hing er veel spanning in de lucht. Beide teams kregen kansen, maar die werden goed verdedigd. Na ongeveer een kwartiertje spel over-en-weer en een fantastische try-saving tackle van Chitra die hier zeker moet worden benoemd (supporters van Delft waren onder de indruk), wist Delft door onze defence te breken en een try te drukken (geen conversie).

Hierna hebben we een hele poos op de helft van Delft staan aanvallen en waren we meerdere keren dichtbij een try. Toen we daadwerkelijk met de bal over de lijn kwamen was deze helaas held up. Met onverminderde energie bleven we doorgaan, grotendeels op de helft van de Delftse dames, tot het fluitsignaal voor de halftime klonk. Op dat moment was de stand 7-10.

In de tweede helft hebben we de eerste 10 minuten voornamelijk staan verdedigen, helaas na mooie snelle handjes van Delft konden zij vanuit de lijn een try drukken (geen conversie). Opnieuw wilden wij gaan voor een snel antwoord om de stand dichter bij elkaar te brengen. Delft stond klaar, wij waren er klaar voor en de ref leek er ook nog steeds zin in te hebben. Chitra maakte een prachtige dropkick, zo op te rapen voor Celine die (zoals gebruikelijk) snel opgelopen was. De bal werd onze lijn ingespeeld, iedereen stond in positie, maar onverwacht klonk het fluitsignaal. Zowel de dames van Delft als wij hadden grote vraagtekens boven de hoofden. Ook het publiek begreep niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek de ref niet zo klaar te hebben gestaan als de spelers, want hij had niet doorgehad dat we vast begonnen waren. Dit was wel de actie van het jaar wat ons betreft.

Na een goede reset hadden wij langere tijd aanvallend de overhand. Maar Delft kwam terug en daarmee ging het vrij gelijk op. Na een paar harde tackles van onze kant weet de winger van Delft helaas toch door te breken. Heel snel trekt zij een sprint naar de tryline. Hoewel Chitra haar nog onderuit kon zagen, kon een try helaas niet voorkomen worden. Dacht iedereen.. PLOTTWIST! Er bleek sprake van second movement, dus geen try.

De laatste 20 minuten merkte je echt dat we moe werden, er was weinig onderlinge communicatie waardoor we minder als een team aan het spelen waren. Ontzettend zonde, want hierdoor hebben we echt kansen laten liggen. Ook Delft leek het zwaar te hebben, zij hadden veel last van pijntjes. In de laatste minuten kregen wij een penalty mee, na 2 voorwaartse fases belandde de bal door mooi werk van onze backs in de handen van Anna Zoë. Zij zette vandaag voor de laatste keer haar motor op standje turbo en kon (zo leek het) met gemak langs de zijlijn de Delftse dames passeren om de bal keurig in het midden achter de palen te plaatsen. Charlie kickte de conversie snel (raak uiteraard, is dat een vraag?), in de hoop dat we nog een kans kregen voor een laatste actie. Helaas klonk het eindsignaal, waardoor de eindstand een zure 14 – 15 werd.

Tijdens het spel zijn veel dingen goed gegaan, maar we hebben zeker ook veel laten liggen. Allemaal aandachtspunten voor de training van deze week. In de middag hebben we samen met de Delftse dames de kunst afgekeken bij de wedstrijd Frankrijk – Italië, zodat we optimaal voorbereid zijn voor de wedstrijd van aanstaande zondag (thuis, 13:00) tegen de Eindhoven Lions. De Ponies van RRC zijn weer wakker geschud en ready to go.

WOTM RRC: Noa (1x try, prachtige runs en steals).
WOTM Delft: Kayleigh (elke keer als zij de bal had hoorde je gekreun bij de supporters van Delft, wat een meters heeft die meid gemaakt).

Foto’s: Jan Kaper