Vandaag mochten wij het opnemen tegen de lijstaanvoerder, de stugge formatie ‘foeste moiden’.
Van de uitwedstrijd hadden wij geleerd dat deze dames stuk voor stuk keihard zijn en snoeihard gaan. In Schagen liep het uit op een ware veldslag. In scoreverloop liep het gelijk op, waarbij de foeste moiden aan het eind van de eerste helft en slotfase van de wedstrijd het verschil konden maken. Nodeloos te zeggen dat wij gewaarschuwd waren.

Gelijk aan de vorige wedstrijd was het vanaf de kickoff gelijk aan. Geen tijd om in de wedstrijd te groeien, geen tijd om het even aan te kijken. Focus tijdens de warming up en goede organisatie in aanloop naar de wedstrijd draagt daaraanbij. Het was direct do or die. Wij hebben ons daarin niet laten verassen.

Wij konden in de vierde minuut al een knappe try drukken. Daarop volgde een periode van ruim 20 minuten met grof geweld aan beide zijden. Er waren regelmatig turnovers. De foeste moiden zetten steeds vakkundig mauls op en wisten zo meerdere keren possesion te veroveren. Met goeie tackles en steels van onze zijde heroverde wij de bal minstens net zo vaak.
In deze editie hadden wij met onze subliem voortploegende voorwaarsten en een solide lijn meer overwicht. Dit zelfs ondanks de warmte en dat de bidons in iedere slok een hap zeepsop mengde. De scrum stond als een huis. Door te blijven bij ons eigen spel, konden wij voor het rustsignaal nog twee prachtige try’s drukken. Hooguit kan gezegd worden dat wij in balbezit iets meer konden temporiseren, maar zelfs dat ging door goede communicatie in het veld al snel beter.
Niet voor niets is in de rust gezegd dat we er nog niet waren. Het blijven wel de foeste moiden, natuurlijk. Ook dat hebben wij na de kick-off tot uitdrukking gebracht. De vers omgespoelde bidons waren daarbij geen overbodige luxe. Hard doorgaan was het devies en de uitvoering was daar. Halverwege de tweede helft waren wij twee try’s rijker, waarvan een kundig geconverteerd werd. Het moet gezegd dat de foeste moiden knap onverstoord door bleven gaan. Daarmee werden zij beloond met hun eerste try in de tweeënzestigste minuut. Zij kregen ons wat vaker dieper naar de eigen tryline. Maar in die fase hielp een snelle tegen try van ons binnen vijf minuten en een held-up van onze zijde ons op het punt dat we een gewonnen race reden. Daarbij hebben wij in brede zin weer laten zien dat wij verdedigend een stug team vormen. Breaks van de tegenstander leiden niet zomaar tot try’s. Verdedigen met het kalk van onze eigen try line onder de schoenen, laat ons niet zomaar zwichten. In de slotfase vielen over en weer nog wapenfeiten. Maar onze geconverteerde try op slag van het eindsignaal bracht de eindstand op een welverdiende 44-10 overwinning.

Wij mogen en moeten inzien dat we een groei doormaken. Spelers individueel groeien en het collectief haakt daarbij niet af. Specifiek hebben we het hier onder andere over tackels die niet gemist worden, passes die aankomen, support die gelopen wordt, momenten van rust en overzicht die gecreëerd worden. Een ieder draagt daar aan bij. En het volgende stukje groei ligt binnen handbereik. Er was veel plezier ondanks dat er zo ongelofelijk hard gewerkt moest worden door iedere speler op het veld, om deze mooie overwinning tegen deze geduchte tegenstander tot stand te brengen.

Met dank aan Appie die de wedstrijd zeer kundig heeft willen leiden en alle supporters inclusief onze geblesseerden (met en zonder gips), gaan we herstellen en ons klaarstomen voor de uitwedstrijd tegen Rus.

Wedstrijdverslag: Ruben
Woman of the match: Trysaving Cheetah Chitra
Volgende wedstrijd: 10-3-2019 uit vs RUS, k.o. 14.30

Voor foto’s Rene klik hier