GTB Rugbykamp Amerongen 2019

Op zaterdag 22 juni jl. vond het GuppenTurvenBenji’s Rugbykamp 2019 plaats. Om 12.00 uur ’s middags verzamelden de 3 kleinste categorieën rugbyhelden zich op Camping de Boterbloem in Amerongen. De Guppen waren de middag aanwezig. De Benji’s en de Turven kampeerden met hun ouders op de camping, al dan niet voor de allereerste keer en in een in allerijl gekocht tentje bij de Decatlon. 

Boer Leo verwelkomde de RRC voor de tweede keer liefdevol op zijn camping met binnenspeeltuin, cavia’s, geiten, koeien en kamelen. Niet elke campingbeheerder zit op een invasie van bijna 50 rugby vriendjes en vriendinnen te wachten, maar boer Leo is heel relaxed. Zijn zonen hebben ook op rugby gezeten bij Rugby Club the Pink Panthers, dus dat schept bovendien een band.

Het rugbykamp werd afgetrapt door trainer Brendan met de inmiddels legendarische Rotterdamse Haka. De moeder van Yaël Guichard, Tal Sofer, heeft deze geïntroduceerd op de GiGa Guppendag en sedertdien zit deze er goed in!

In de middag verzorgde trainer Piet Jan leuke spellen zoals Levend Stratego en het Burchtenspel. Aan het eind van het programma mocht er geklooid worden met de skelters, in de speeltuin en op de trampoline, waarna rond 17.00 uur met een erehaag afscheid werd genomen van de dappere guppen onder een luid Hiep-Hoi.

Boer Leo had toen inmiddels de bbq met de tractor aangevoerd, zodat er daarna gebarbecued kon worden. Na de bbq, toen het inmiddels al zo’n 21.00 uur was, maar de zon nog op volle kracht scheen en de turven en benji’s baldadig begonnen te worden, startte het kampvuur. Een kampvuur in de stijl van boer Leo… een oude badkuip met restanten hout erin: gegarandeerd een goede fik. Trainer Jan verbaasde menig ouder met zijn grootse en meeslepende voorleestalent. De kinderen luisterden vol aandacht naar het verhaal “De reus en de draak” van Annie M.G. Schmidt.

Het kampvuur werd afgesloten met choco en marshmallows. De marshmallows mochten toch maar niet geroosterd worden in het vuur, want het speciale (goedkope) rugbykamp shirt was weliswaar bijzonder cool, maar misschien ook erg brandbaar. 

Na het kampvuur was het bedtijd! Tandenpoetsen en hup de tent in. Het bleef best nog een tijdje onrustig… maar uiteindelijk sliep een ieder onrustig door het geloei van de koeien, een verwarde haan en de hitte in de tent.

De volgende morgen kwam het leven voor sommige turvenmeisjes weer heel vroeg op gang rond een uur of vijf. Rond half negen toen het zonnetje een ieder de tent uitbrandde, was het tijd voor een ontbijt uitgeserveerd door boer Leo in zijn eigenste Monkey Town. Tijdens het ontbijt werden de initiatiefnemers van dit geweldige rugbykamp, benji vaders en trainers Merijn Hudig en Frank de Waal in het zonnetje gezet. En natuurlijk jeugdcoördinator Rowan, want zonder Rowan konden er afgelopen jaar geen toernooien en wedstrijden worden gespeeld. Boer Leo ontving een RRC hoodie als zoenoffer voor de herrie. Die zal hem knap staan als hij zijn koeien melkt. Er was slechts een wanklank van turf Sibin, namelijk de klacht dat het kamp volgend jaar wel twee nachten moest duren! 

Na een laatste potje Levend Stratego werd het weekend met nog éénmaal de Rotterdamse Haka afgesloten. De tentjes werden afgebroken en de – moe maar gelukkige turven en benji’s – weer ingeladen richting Rotterdam. Het was zonder opscheppen een te gek weekend! Dank aan de initiatiefnemers, de helpende handjes en boer Leo!

RRC Turven op het Dom Youth City Rugby Tournooi

Afgelopen zaterdag 2 juni vertrok een team van RRC turven naar Utrecht voor het Dom City Youth Toernooi. 16 velden, 53 teams, 140 wedstrijden en ruim 750 spelers. Alweer het derde Dom City Youth TBM Toernooi bij Utrecht. De verwachtingen waren hoog, de Rotterdamse turven zijn inmiddels gewend in de prijzen te vallen.

Helaas deden de weergoden niet leuk mee. Van de Hookers kwamen er al op de vrijdagavond ervoor verontrustende berichten. Windkracht 8, soms 10 en regen.. veel regen, in Hoek van Holland. Dag één van het Jeugd Beach Rugby Tournooi werd dan ook verplaatst naar zondag. Maar niet in Utrecht! daar werd gewoon gespeeld.

De Rotterdamse turven deden super hun best. In de eerste wedstrijd wonnen ze glansrijk van Rugby Club Amsterdam (010 – 020 Yes!). Er werd dapper gestreden en onze Speedy Gonzales, Elin van de Ree ging als een raket. Helaas ging het in de wedstrijdjes daarna try technisch iets minder…

Maar och, wat regende het. En die wind! Een aantal teams trok zich gedurende het toernooi terug vanwege het weer, maar niet RCC. De regen gaf ook lol; niets coolers dan “‘slidings met golfeffect” maken op kunstgras. Uiteindelijk werd het alleen best heel nat… en met de wind erbij ook koud. In de finale tegen – heel toepasselijk – Rugby Club Waterland – om de negende plaats, of was het de elfde plaats? probeerde trainer Bruis en de trainer van Rugby Club Waterland dan ook het nog op een akkoordje te gooien met de referee om af te taaien, maar deze dame maakte daar korten metten mee: “Heren, dit is wel rugby, wij kunnen tegen een stootje!”.

En zo is het!  Dit keer geen eremetaal, maar wel dikke pret. En: “Als bikkel word je niet geboren, maar bikkel word je gemaakt”. Dank aan trainer Bruis die het zo dapper volhoudt in de regen, kou en wind en de Utrechtse Rugby Club voor het organiseren van het toernooi.