In een prima eerste helft en een mindere 2e helft werd de vierde overwinning op rij voor RRC 1 binnen gesleept tegen Delft. De marge opgebouwd in het eerste bedrijf was net voldoende om de Delftenaren van het lijf te houden want het leek nog even spannend te worden maar de vierde Rotterdamse try laat in de tweede helft, zorgde niet alleen voor opluchting in en langs het veld maar ook nog een voor het belangrijke bonuspunt. Volgende week een uitwedstrijd tegen DIOK 2.
Eindstand RRC 1 – RC Delft 1: 25-11 (tries: Danilo 2x, Maurice en Teun / Conversie: Collin / Penalty: Collin)
Helaas waren er bij de trainingen afgelopen week veel te weinig Cubs om serieus op een wedstrijd situatie te trainen. Een gemiste kans, want de trainingen op dinsdag met 10 Cubs en donderdag met 8 Cubs waren zeer vermakelijk en leerzaam. Met op donderdag zelfs drie aanwezigen van de trainersstaff. Welhaast prive trainingen. Ik weet oprecht niet waarom de opkomst zo laag was, want met de juiste mentaliteit en de wil om jezelf te ontwikkelen met het rugby spel, moet iedereen toch gewoon uit zichzelf willen komen. Het zal wel aan mij liggen (generatiekloofje) maar achter een beedscherm hangen lijkt mij toch minder leuk dan met je maten lekker rugby-en. Of zijn het de ouders die roet in het eten gooien? Voor een klein deel zal het best gekomen zijn door de heersende verkoudheid/griepgolf, die deze schrijvende oudere rugby vader ook had geveld, een ander deel zal ook best elders vakantie in deze periode hebben gevierd, maar dat kunnen nooit alle overig 30 afwezigen zijn geweest. Jammer.
Vandaar dat er wat bezorgt naar de uitwedstrijd tegen de vrienden uit Middelburg werd aangekeken. Een aantal tweedejaars vaste krachten waren er vandaag, als klap op de vuurpijl , ook niet bij. En omdat er een chronisch tekort is aan voorwaartsen bij de Cubs, voelt dat niet lekker met een tegenstander die normaliter goed en verzorgt speelt maar ook fysiek sterk is. De Zeeuwse klei maakt benen als boomstammen zullen we maar zeggen.
Bij de warming up van beide teams kon gezien worden dat het fysieke aspect gelukkig meeviel. Alhoewel er wel een lengteverschil geconstateerd kon worden. En dan niet in het voordeel van RRC.
De kick off begon goed voor de gastheren. De eerste vijf minuten waren echt billenknijpen voor de meegereisde RRC harde kern. Het fysieke verschil was goed zichtbaar bij de mauls en rucks. RRC was daarin zeker in deze fase niet snel en hard genoeg. En eerlijk is eerlijk Oemoemenoe kwam gewoon heel goed uit de startblokken. Maar na deze vijf minuten kwam RRC gelukkig zonder tegen try in haar aanvallende spel. Druk werd opgevoerd en de lijn werd vanuit de scrum snel en goed gevonden. Snel balspel met diverse off loads was op momenten flitsend. De ban was na de eerste RRC try gebroken en RRC wist daarna de tries goed te drukken.
Eindstand RRC 44 en Oemoemenoe 17 in een verder sportieve en zonder incidenten wedstrijd. De ref van de dag deed het ook goed. Het voelde achteraf als een zakelijke overwinning maar dan doe ik zowel Oemoemenoe als RRC tekort want er werd wel door beide teams keihard gewerkt.
Handhaving in de plate poule voor de tweede competitie fase is hiermee bewaarheid geworden. Sterker, RRC staat gedeeld eerste en er is zelfs een klein risico op promotie. Dan wel de laatste wedstrijd thuis tegen het sterke Octopus overtuigend met veel tries zien te winnen en afwachten hoe het score verloop bij de mede koplopers van de poule is. Probleem wat bij promotie wel wordt voorzien is dat met deze groep de dragende en getalenteerde schouders met te weinigen zijn om ook in de hoogste poule van Nederland potten te kunnen breken. Dan is de discipline om serieus met rugby bezig te zijn, om harder en beter te willen trainen, met een gezonde wil om te winnen, helaas nog te onevenredig verdeeld. De breedtesport en selectie sport wringt dan. Een uitdaging voor zowel RRC als de technische staff en een wake up call voor de Cubs zelf voor de tweede competitiefase.
De onevenredigheid van het team en de dag wordt verder bestendigd door dit verslagje. Want als alles evenredig opgeschreven zou zijn geweest dan had ik het 75% over de reistijd gehad en 25% over de wedstrijd. (Voor de rekenmeesters onder ons, 3 uur reistijd en 1 uur rugby). Het blijft een aardig stukje weg. Je gaat haast eerst langs het Havenziekenhuis om de reisprikken te halen. Gelukkig is de laatste wedstrijd weer thuis, grote opkomst van alle aanhang gegarandeerd. En kom vooral tussendoor trainen!!!
Het seizoen is een kleine maand onderweg met een aantal nieuwe gezichten. Thom Kempe is voor de zomer aangenomen voor de opleiding luchtverkeersleider. Een knappe prestatie! Helaas betekent dit dat Thom zich niet meer in kan zetten voor onze vereniging. Zijn nieuwe uitdaging gaat hem veel tijd kosten en is niet meer te combineren met een hoofdtrainerschap.
Christiaan Ferreira is sinds kort onze nieuwe hoofdtrainer. Samen met Cameron Stewart, Steve Watkins en Patrick Klijnjan zal hij het eerste en tweede onder zijn hoede nemen. Vorig jaar heeft dit team met succes de colts getraind. De selectie van het eerste en tweede bestaat uit een veelal jonge groep, waarvan een groot deel eerder onder Christiaan heeft getraind. Christiaan en zijn staf wil het niveau van deze groep omhoogtillen en zo over een paar jaar een ereklasse waardig team creëren
Daarnaast zal Christiaan Ferreira ook een rol vervullen als Director of Rugby om het niveau van de gehele club hoger te krijgen. Een aantal weken geleden is hier de aftrap van geweest met een drukbezochte trainersmeeting waar Christiaan zijn visie heeft uitgelegd.
Het gat wat is ontstaan bij de Colts is opgevuld door Raymond Offermans. Raymond heeft vorig jaar de colts getraind bij Eemland en is jaren actief binnen Rugby Nederland, waar zijn passie bij de jeugd ligt. We zijn blij een hooggekwalificeerde en ervaren trainer gevonden te hebben voor de goede jeugd die we hebben.
Afgelopen weekend hebben de colts een teamdag gehad om te werken aan het team en de seizoendoelstellingen boven water te krijgen. Spreekwoordelijk genoeg vond dit plaats bij de surfvereniging Windkracht in Dordrecht. Hier mochten we gebruik maken alle faciliteiten en werden we zeer hartelijk ontvangen. De mannen zijn eerst onder handen genomen door onze bootcamp instructrice Miranda. Dat was een succes. Er is hard gewerkt en sommige jongens hebben na afloop om af te koelen een frisse duik in de surfplas genomen. Daarna stonden er broodjes, soep, frikandellen en kroketten en fruit op de mannen te wachten. Ondertussen was de Rugby wedstrijd Nieuw-Zeeland vs Ierland gestart. In de rust hebben de colts geeltjes geplakt met doelstellingen van dit seizoen, welke later zijn gecategoriseerd in 1. Teamontwikkeling, 2. In de cup poule blijven en 3. Plezier. Inmiddels was de tweede helft van Nieuw-Zeeland vs Ierland van start gegaan, toen Ierland de aansluiting verloor was er weer aandacht voor het slotstuk de aandachtscirkels van Eberspächer uit de sport psychologie. Dit om inzicht te krijgen hoe afleiding werkt in relatie tot doelstellingen en hoe deze straks in de persoonlijke pop gesprekken kleiner en haalbaar te maken. Kortom om ‘still work to be done’. Het was een bijzonder inspirerende dag met dank aan De surfclub Windkracht, Miranda voor het bootcamp, Wilco Boot voor de foto’s, Christa, Marcel en Justa voor de mentale en innerlijke zorg.
Vandaag namen wij het op tegen Thor. Helaas net zoals vorige week kregen we al vroeg een afmelding in de app wegens ziekte.
Nu stonden we nog maar met 18 dames op de lijst. Niks mocht echter de pret drukken want de Rotterdames waren er klaar voor.
Warming up verliep lekker en het zag ernaar uit dat iedereen zin had in de wedstrijd. We voelden ons goed.
Van tevoren wisten we dat het een zware pot ging worden. De dames van Thor zijn jong en fit en kwamen vanaf het begin fel tegen ons in.
De rucks werden zwaar aangevallen, de scrums stonden als een huis en van beide kanten probeerden de lijn door te breken.
Er zaten een paar bliksem snelle meiden bij Thor die van elke fout die wij maakten een try wisten te scoren. Wij hebben ons zeker ook laten gelden waardoor we een paar mooie team tries konden maken.
Aan het einde van de wedstrijd bleek Thor de terechte winnaar.
Wij, de Rotterdames hebben de dag mooi afgesloten. We hebben genoten van al onze nieuwe dames die er zo vol voor gaan op het veld.
Ook onze fantastische supporters waren er weer in grote getallen aanwezig.
Aan iedereen heel veel dank voor jullie steun en liefde.
Volgende week hebben we even rust om ons lichaam te laten helen.
Volgende wedstrijd zal zijn op 3 november tegen de Den Waha Cheetahs.
Woman of the match: Carola voor haar vele keiharde tackles.
