post

Verlies voor Rotterdames – maar niet zonder strijd

Ondanks dat de Rotterdames geveld werden door blessures, corona en gekke virussen, lukte het ons toch om met zestien Rotterdames onze laatste wedstrijd van de eerste fase te starten. De koud en het gebrek aan voorwaartsen deden ons helemaal niets! Klaske, Agathe en Anne liepen gewoon in hun korte broekje (zonder legging) rond. Gezien er bij de Rotterdames toch weinig verschil is tussen de voorwaartsen en de backs, kunnen de backs gemakkelijk als voorwaartsen fungeren. Weten ze ook hoe het voelt om steeds maar te moeten scrummen 😛 Tijdens de warming-up wordt nog even snel gewerkt aan de scrums en de line-outs. Joyce en Nienke spelen vandaag hun eerste wedstrijd. Met hen wordt alles nog even snel doorgenomen. Ondanks dat Q twee maanden geleden is bevallen, staat ze alweer vrolijk en met volle energie op het veld. Klaar om haar eerste wedstrijd na twee seizoenen eruit te zijn te gaan spelen. De mannen van de derde klasse en de Lions komen de dames ook aanmoedigen. Dan fluit de scheidsrechter om 13:00 dat de wedstrijd gaat beginnen. De Rotterdames lopen naar hun plek. Klaar om als echte Rotterdammers te gaan zagen!

Al snel krijgt Groot Mokum een kans om via de zijlijn de verdedigingslijn van de Rotterdames te passeren. Maar daar komt AZ die een harde tackel maakt en een try voorkomt. Helaas fluit de scheidsrechter de wedstrijd stil en geeft aan dat er een wissel moet komen. De fysio van Groot Mokum rent hard het veld op richting AZ. Helaas heeft AZ door de harde tackel ook een snee in haar voorhoofd gekregen à la Harry Potter style, waardoor ze eruit ligt.

Het spel wordt hervat en al gauw maakt Groot Mokum een try. Gelukkig voor ons is de conversie niet raak. Stand 0-5. Met goede moed beginnen we weer met de kick-off. Als bezetenen rennen we achter de bal aan. Het gaat hard tegen hard. We weten de bal te veroveren, maar raken helaas ook de bal kwijt. Ondanks dat onze scrums bestaat uit 50% voorwaartsen en 50% backs, winnen wij onze scrums en lukt het zelfs om Groot Mokum omver te duwen. Bij Groot Mokum vallen ook een aantal geblesseerden. De fysio van Groot Mokum rent steeds het veld op en af om hulp te bieden. Omdat bij de Rotterdames een aantal tijdelijk eruit moesten, kregen we een speler van Groot Mokum. Wij zijn super blij dat ze bij ons speelt, want die willen we echt niet tegenover ons hebben. Wat kan die meid spelen en tackelen! Ondanks onze inzet lukt het Groot Mokum weer om een try te maken. Ook dit keer missen ze de conversie. Stand 0-10. Onze lieve cappie Emma geeft het team een oppepper. Met volle moed pakken we weer de strijd op. Helaas krijgen we toch weer een try tegen. Het lukt Groot Mokum niet om de conversie te maken. Stand 0-15. Nog voordat de tweede helft eindigt wordt Tonia dubbelgevouwen. Daar heb je weer de fysio van Groot Mokum die hard over het veld rent om hulp te bieden. Die heeft onderhand wel meer kilometers gemaakt dan de spelers zelf. Gelukkig zijn Tonia’s wervels flexibel genoeg en is er niets aan de hand met haar rug. Helaas ziet ze wel sterretjes en is de wedstrijd voor haar afgelopen. Niet veel later fluit de scheidsrechter voor het halftime.

Tijdens het halftime geeft cappie Emma en onze coach Bas bemoedigende woorden. De sfeer is positief en iedereen geeft aan het een leuke wedstrijd te vinden. De mandarijntjes en komkommers die door het liefje van Chitra, Mr. Tom, is gepeld en gesneden (ik zal maar niet vertellen hoe dit ging), gaan er goed in. Iedereen krijgt weer energie en kunnen niet wachten om aan de tweede helft te beginnen.

Gelukkig fluit te scheidsrechter en kan de tweede helft beginnen. De Rotterdames beginnen sterk aan de tweede helft. We spelen zelfs vaker op de helft van Groot Mokum. Volgens Emma is het daar veel leuker dan aan onze kant. Hoe nieuwsgierig we ook zijn om hun kant te ontdekken, lijkt Groot Mokum net iets nieuwsgieriger naar onze kant en lukt het hun om weer een try te drukken en een conversie te maken. Stand 0-22. Even later volgt weer een try en conversie voor Groot Mokum. Stand 0-29. Niet getreurd, er kan nog van alles gebeuren. De wedstrijd is pas beslist als de scheidsrechter het heeft beëindigd. Dus hop daar gaan we weer!

De coach van Groot Mokum zegt verbaasd te zijn over de ontwikkeling van de Rotterdames vergeleken met vorig jaar. Hij heeft niet verwacht dat we zo goed zijn geworden. Na heel wat gebeuk en gescrum valt er toch weer een blessure aan onze kant. Een speler van Groot Mokum valt verkeerd op de been van Wies, waardoor haar knie in een verkeerde beweging kwam te liggen. Ze moet er helaas uit. Na één minuut wil ze alweer terug. Gelukkig hebben we onze coach Bas en Mona die de haar tegenhoudt en even streng tegen haar is, want dat is wel nodig. Is Wies net naar een hoekje gestuurd, komt AZ blij aangelopen dat ze weer wil spelen. Want ach ja, een snee die misschien gehecht moet worden, is voor rugby begrippen toch niet zo ernstig… Maar goed, tegen zo’n blij hoofd kan je ook geen nee meer zeggen. Dus AZ weer terug in het veld! Maar goed ook, want die meid maakt binnen tien minuten een try. Heren twee heeft onder daverend gejuich en geklap dit bevestigd. Helaas lukt het ons niet om een conversie te verzilveren. Stand 5-29. Helaas vallen ook Joyce en Nienke vanwege blessures uit. Wat hebben die dames een mooie eerste wedstrijd achter de rug! Omdat wij geen wissels meer hebben, heeft Groot Mokum nog een speler aan uit uitgeleend. Wat een beest is dat ook! Na aantal minuten komt ook Wies terug die als een Gazelle over het veld heen rent. Helaas maakt Groot Mokum nog een try en conversie en is de stand 5-36. AZ maakt het nog even spannend door een try te scoren. Door het uitblijven van een conversie is de stand 10-36. Groot Mokum maakt nog even korte metten met onze blijdschap door snel een try te scoren. Ook voor hen is er geen conversie en blijft de schade beperkt tot 10-41. En dan luidt daar het eindsignaal.

Wat hebben wij gevochten! Wat een geweldige wedstrijd! Op naar de volgende fase, waarbij we hopelijk weer alle strijders op het veld hebben.