Rotterdames tonen karakter

(photocredit: Wilco Boot)

Zondag stond een thuiswedstrijd gepland tegen de nr 2 van de competitie. De geduchte tegenstander, Greate Tryn genaamd, moest helemaal uit Leeuwarden geografisch neerdalen naar ons Rotterdam.
Met de recent verworven ontwikkeling binnen de groep, mag met recht gesproken worden van een echte test. Greate tryn zou uitrukken met een enkel doel, namelijk het neersabelen van iedere Rotterdamse weerstand om de wedstrijd met ruime cijfers af te sluiten.

Het duurde welgeteld 9 minuten vanaf de kickoff tot de tegenstander met 2 geconverteerde try’s uit de startblokken was losgeslagen. Beide try’s zijn kundig tot stand gekomen met hun ijzersterke voorwaartsen en laatste zetje van snelle backs.
Heel even was daar de breedgedragen gedachte: “het zal toch niet zo’n middag worden?”. En nee, dat werd het zeker niet. Het Rotterdams verzet stond collectief op. Onze fases duurden langer. Onze voorwaartsen gaven de tegenstander een koekje van eigen deeg. Wij kozen op de juiste momenten voor de lijn om de grootse weerstand te omzeilen. Tot de rust drukten beide teams over en weer ieders nog 3 try’s. Het werd zichtbaar dat Greate Tryn hier niet op had gerekend. Wij gingen in hun koppies zitten en in onze koppies ontstond plezier en geloof in eigen kunnen. Ruststand 17-31.

Na rust gingen beide ploegen door met sterk rugby. Dit maakte het een vermakelijk wedstrijd. Van onze kant mag gesproken worden van ‘proper rugby’. Wat is er hard gewerkt door het hele team! Belangrijker is dat wij bij vlagen de wedstrijd konden dicteren. We hadden grip op een uiterst zware tegenstander en bleven scoren. Na rust hebben beide teams 4 try’s gedrukt. Dit bracht de eindstand op 39-55, omdat zij meer conversies pakten. Een echte test dus. Uitslag: dit is pas de tweede keer dit seizoen dat greate tryn zoveel weerstand treft. Om het op onze eigen gelederen te betrekken: test geslaagd! In weerstand, rugbaarheid, grensverleggend zowel individueel als collectief zijn er WEER stappen gezet. We hebben zelfs tactisch sterk en mooi uitgevoerd rugby gezien en spelers die weer verder ontketend zijn geraakt.

Met opgeheven hoofd gaan we de winterstop in. De tweede fase van de competitie gaan we deze groei voortzetten met de uitgesproken commitment in gedachten. We zijn momenteel heel hard aan het werken. Dit gaat niet altijd zonder of stoot en dat is niet altijd even leuk. Maar wat zijn we goed aan het worden!! Speciale dank voor de supporters langs de lijn, waaronder ook geblesseerden uit ons eigen team.

Wedstrijdverslag: Caro en Ruben
Woman of the match: “was al moeilijk kiezen, maar wordt in rap tempo nog veel moeilijker”: Antonia, voor onvermoeibaar rammen en de tegenstander pijn doen met ongrijpbaarheid.
Volgende wedstrijd: n.n.t.b.

Voor foto’s Wilco klik hier

Stevige pot rugby RotterDames

(photocredit: Wilco Boot)

Zondag moesten wij aantreden tegen het clusterteam de Foeste Moiden. Deze uitwedstrijd werd in Schagen afgewerkt. Best nog een lang ritje, maar we stonden ruimschoots op tijd op locatie. Tijd zat voor een bakkie en een boterham.
Het was mooi om te zien dat de Rotterdamse formatie voltallig weer keurig op tijd aan de warming up begon.

Vanaf de kickoff was meteen duidelijk dat beide teams wilden winnen en aan elkaar gewaagd zijn. De Foeste moiden klapten hard op ons op. Dankzij 2 breaks in de eerste 10 minuten met conversie stonden wij met 14-0 achter. Een gevaar dat we snel wisten te neutraliseren. Er kwam bij ons meer rugby. Wij konden onze fases beter opvolgen, liepen weer erg goed support en dan ontstaan die rust waarmee wij de wedstrijd tot de onze maken. Niet alleen wisten wij in deze periode van ongeveer een half uur de tegenstander af te houden van possesion en scoringskansen, ons harde werk werd beloond met een prachtige try. De aansluiting was daar. Waar wij qua spelbeeld aanspraak mochten maken om in try’s gelijk te komen, wist de tegenstander door wat pech van onze kant op slag van halftime nog een try te drukken. Overigens de eerste try van de wedstrijd die niet geconverteerd werd. Ruststand 19-7.

Het begin van de tweede helft werd er snoeihard doorgebeukt door beide teams. Een evenwichtig spelbeeld met veel pick ‘n go’s, zoals we deze wedstrijd meer hebben gezien met regelmatig turnovers aan beide kanten. Na 10 minuten kon de tegenstander de eerste try van de tweede helft drukken, maar daarna werd het weer onze beurt. Gelijk aan de periode in de eerste helft konden wij ons weer onder de druk uit rugby-en met goede fases. Ook nu werd dit beloond met tweede prachtige try’s waar het hele team bij betrokken was. Keurige timing om de bal in de lijn te brengen en subliem uitgespeeld. Helaas konden met een slotakkoord nog try’s drukken, ondanks dat eigenlijk op het punt stonden om de wedstrijd naar ons toe te trekken. Eindstand 43-19.

Het was een wedstrijd tussen twee teams die dicht bij elkaar zaten. Precies zoals we hadden verwacht. De indruk is wel dat de winst even zo goed dat takke eind terug mee had gekund naar Rotterdam. We hebben wel degelijk getest en bevonden dat wij als team en individueel stappen aan het zetten zijn. Ondanks het verlies stonden wij als een team op het veld en hebben indruk gemaakt oo de foeste moiden. Niet alleen door ons harde spel maar ook ons doorzettingsvermogen en positiviteit.
In het wedstrijdverslag worden in beginsel geen spelers individueel benoemt. Het wordt steeds moeielijker om dat niet te doen, aangezien iedereen wel bijzondere acties heeft. Laten we dit samen voortzetten!

Helaas hebben twee van de foeste moiden de binnenkant van een ambulance gezien. Een daarvan hoefde ondanks nekletsel gelukkig niet mee. Voor de ander wordt gevreesd voor een breuk in de elleboog. Wij wensen hen veel sterkte toe.

Wedstrijdverslag: Ruben & Joos
Woman of the match: Beest Adelheid en extra bier voor Mona wegens fulltime “zwevende” hooker.
Volgende wedstrijd: 25 november thuis om 13.00 vs Greate Tryn

Rotterdames komen net te kort

Zondag mochten wij uitrukken naar Delft voor een potje rugby tegen Thor. En een mooi potje rugby is het zeker wel worden.

Na onze weg naar de kleedkamer gevonden te hebben, zijn wij begonnen aan de warming up. De meiden van Thor kwamen later pas aanlopen en wij waren al lekker bezig om ons klaar te maken voor de wedstrijd. De tegenstander keek daar wel even van op. Veel van onze meiden stonden op posities waar zij nog nooit op gespeeld hebben. Dat zal een van de redenen geweest zijn dat wij de eerste 20 minuten van de wedstrijd vooral bezig waren met het zoeken naar goede communicatie, ritme en cohesie. Thor maakte daar in die periode dankbaar gebruik van en had namelijk op dat moment al 4 geconverteerde try’s op het scorebord. Gelet op die situatie zouden sommigen denken aan een monsterzege van Thor in de maak. Gelukkig zijn ‘sommigen’ niet van de Rotterdamse Rugby Club.

Nog voor rust wisten wij 2 keer de tryline van de tegenstander te bereiken. Dat was zeer belangrijk voor het team. Het leek alsof er daardoor iets veranderde. Alsof ritme en cohesie plots binnen handbereik waren. Of was het geloof in eigen kunde en kracht? In ieder geval stopten we de aanvalsgolven van de opponent. Van 4 try’s in de eerste 20 minuten naar nog maar 1 try in de resterende 20 minuten van de eerste helft. Kennelijk voldoende om er vervolgens in de 2e helft flink op los te beuken. De tackels werden collectief lager ingezet, er werd beter opgelopen, lange fases met goede support, en de ene mooie run na de andere kwam tot stand. De mooiste try’s zijn de try’s waar het hele team bij betrokken is. Daar hadden we er deze wedstrijd meer dan 1 van.

Er werd echt rugby gespeeld in de tweede helft. Er was weer rust en overzicht, zoals we dat bijvoorbeeld de hele wedstrijd hadden in Utrecht enkele weken geleden. Dat maakte ons baas op het veld. De try’s volgden elkaar op, totdat we Thor op de hielen zaten. Sterker nog, wij hebben uiteindelijk meer try’s gedrukt dat zij. Het zijn de conversies die deze wedstrijd het verschil hebben gemaakt, althans qua score. De eindstand was 43-39 in het voordeel van Thor. Gelukkig is dit niet onze laatste wedstrijd tegen de Delftse formatie. We gaan de volgende editie bewijzen dat we van ze kunnen winnen! 1 team, 1 taak.

Wedstrijdverslag: Noa & Ruben
Woman of the match: Joos, die er zo doorheen zat maar desondanks ongekend bleef vlammen.
Volgende wedstrijd: ko 13.00 thuis vs The Pickwick Players

Rotterdames: De kop is er af

(Fotocredit: Wilco Boot)

De afgelopen weken hebben we hard getraind op weg naar de eerste competitie wedstrijd van het nieuwe seizoen. Deze trainingen zijn zonder trainer/coach op fantastische wijze ingevuld door onze eigen dames. Deze teamspirit was voorafgaand aan en tijdens de wedstrijd af te lezen aan de gezichten en de tomeloze inzet van alle spelers.

We mochten thuis spelen op het nieuwe kunstgrasveld tegen de combinatie Hookers/Sparta, waar wij tijdens de Rotterdamcup ook tegen hebben gespeeld.

De openingsfase van de wedstrijd konden wij met veel balbezit druk uitoefenen of de tegenstander. De scrum stond goed en ondanks de regen waren we behoorlijk balvast. Gaandeweg de eerste helft verschoof het spel langzaam richting onze helft. De tegenstander kreeg steeds meer grip op ons spel en kon in die fase de score openen. Bij rust stond het 0-12.

Op zich was er op dat moment nog niets aan de hand. Het overwicht van de Hookers/Sparta was niet onoverkomelijk. Maar met enkele noodzakelijk positiewisselingen raakten we onze balans kwijt, letterlijk en figuurlijk. Wij moesten simpelweg teveel energie op onszelf richten in plaats van op de tegenstander. Dat was net de ruimte die zij nodig hadden om te gaan domineren. Dat deden zij kundig en liepen vervolgens gestaag uit naar een 0-32 overwinning.

Als een paal boven water, staat de inzet en vechtlust van letterlijk iedere speler op het veld. Pre-season en tijdens de start van de competitie heeft het “met elkaar, voor elkaar” nieuwe betekenis gekregen. Hulde aan dit team! We gaan hard trainen voor verbetering en volgende week met opgeheven hoofd naar Utrecht.

Wedstrijdverslag: Ruben

Wotm: Tees. Lang er tussenuit geweest en net zo hard teruggekeerd op het veld met beestachtige tackels

Volgende wedstrijd: Uit vs RUS2, ko 11.30

Voor foto’s Wilco Boot klik hier

Rotterdames sluiten zwaar competitieseizoen af

(Fotocredit: Wilco Boot)

Zondag stond alweer de laatste wedstrijd van dit loodzware seizoen op het affiche. Gelukkig thuis op een zonovergoten veld tegen de Wasps uit Nijmegen.

Wij openden sterk met goeie fases en de scrum stond zeker na de openingsfase zeer goed. Helaas konden we daarmee onze tegenstander niet van scoren weerhouden. Zij gaven absurd veel druk in de rucks, waardoor wij werden ontregeld. Ook stond onze lijn stond vaak te vlak om snelheid te creëren en gevaarlijk te worden.

In de tweede helft hebben we de trymachine van de wasps behoorlijk een halt toe geroepen. Wij stonden beter en ook nu weer – net als de voorgaande wedstrijden – verschoof het spel steeds vaker en steeds dieper op de helft van de tegenstander. We hebben het keiharde werk helaas niet met een try kunnen belonen. Gelukkig deden wij dat wel met een lekker stukje vlees.

De derde helft bestond namelijk uit een fantastisch georganiseerde barbecue. Hulde aan de organisatie en participatie!

We hebben dit seizoen weer als team gestreden. Het was zwaar. Qua uitslagen een stuk minder plezierig dan het kampioenschapsjaar.

Maar het kan niet zo zijn, dat we dit seizoen niets geleerd hebben en niet zijn gegroeid. Individueel en collectief is er kennis, veerkracht en ervaring opgedaan. Deze nieuwbakken vaardigheden kunnen volgend seizoen ingezet worden. Daarmee gewapend is het aan! Nu eerst toernooien, feesten, trip, Ameland, etc.

Een ieder bedankt voor een heel seizoen van tomeloze inzet, betrokkenheid en werklust. Dit geldt voor de spelers, de geblesseerden/zwangeren, coaches, team manager en supporters. Bewonderenswaardig!

Wedstrijdverslag: Ruben

Woman of the match: Maartje

Tasje van Mos voor fantastische 2e, 3e, 4e, enz tackle: Zoë

Voor foto’s Wilco Boot klik hier