post

Rotterdames moeite met schakelen

Na een aantal weken rust was het tijd om weer af te reizen naar Alkmaar voor een wedstrijd met de Foeste Moiden. De ochtend begon wat rommelig doordat er wat onduidelijkheid over de starttijd van de wedstrijd was, hierdoor waren we wat te vroeg in Alkmaar. De Foeste Moiden hadden net geen volledig team, waardoor we van start gingen met 14 tegen 14. Om deze reden hadden we ons gameplan wat aangepast, wat ook even wennen was.

De wedstijd werd geopend met een overtuigende dropkick van Claire. Ze kickte deze, net als alle latere dropkicks in deze wedstrijd, knap naar een open plek op het veld van de tegenstanders, waardoor de Foeste Moiden de bal nooit in 1x konden vangen.

De voorwaartsen van de Rotterdames scrumden overtuigend en zetten de Foeste Moiden goed achteruit. De scrum werd na die keer wel uncontested in verband met de veiligheid. Het eerste punt van de wedstrijd was voor de Rotterdames, de bal werd naar de buitenkant gepasst, Rosanne zag de ruimte en AZ rende het gat in. Gevolgd door een mooie run door AZ naar de tryline. Bij het uitspelen van de bal door ons, wist een Foeste Moid, ertussen te komen. Hierdoor was ze al door onze defensive line gebroken en bezegelde deze break met een try.

Niet veel later kwam het antwoord van de rotterdames, wederom in de vorm van AZ. Ze liep om de defensive line van de tegenstander heen. En met haar snelheid kon niemand hier meer bijhouden, dit leverde ons een 2e try op. Vervolgens brak een moeilijke periode aan, waarin de Foeste Moiden veel de bal hadden en met haar sterke voorwaardsen bleven aanvallen, we kregen het helaas niet goed voor elkaar om ze hierin tegen te houden, waardoor ze een aantal keren scoorden.

In de 2e helft gingen we steeds meer spelen zoals ons ‘oude’ gameplan, en wisten elkaar beter te vinden. We waren scherper, waardoor we als we een penalty kregen sneller reageerden.  Een mooie beloning hiervoor, was een knappe run van Noa. Na een snel genomen penalty ontweek ze een aantal tegenstanders, en maakte haar run af met een try. Verdedigend ging het ook beter doordat er beter werd opgelopen en meer focus was op waar iedereen verdedigend ging staan ten opzichte van de ruck. Het hielp verdedigend ook dat onze nieuwste aanwinst Amber op het veld stond, ze speelde haar eerste wedstrijd en met haar sterke lage tackles op de tegenstanders stopte ze keer op keer de aanval.

Uiteindelijk hebben de Foeste Moiden helaas meer try’s en conversies gemaakt dan ons, waardoor ze de wedstrijd hebben gewonnen met 40-29

Wij gaan herstellen en over een aantal weken zijn wij er weer klaar voor om de volgende wedstrijd te spelen tegen Delft.

Heel veel beterschap voor onze geblesseerden deze wedstrijd, Noa en Agathe. Gelukkig niets gebroken waardoor Agathe haar huwelijksreis niet hoeft te missen.

Women of the match: Amber
Women of the match uitgekozen door de tegenstanders: AZ

post

Rotterdames – onder daverend geluid van support – winst gepakt

Een week na onze wedstrijd tegen Delft, die we met slechts 1 punt hadden verloren, waren de
Rotterdames vastberaden om de punten dit keer weer in Rotterdam te houden. Maar eerst was het
nog even zaak om goed wakker te worden, in onze splinternieuwe oranje trainingspakken. Na een
goeie warming-up, team run en uiteraard nadat Celine weer aan elkaar is getapet waren we er alle
21(!) klaar voor. Onze tegenstanders, Eindhoven Lions, waren helaas niet op volle sterkte, maar
gelukkig wilde de Rotterdames ze wel aanvullen; we zijn de beroerdste niet.

De supporters stonden inmiddels ook klaar en het, inmiddels toch wel, legendarische plastic gras kon
worden bespeeld.

Het eerste fluitsignaal klonk en niet lang erna zag het er naar uit dat Emmi, die wij aan de tegenstander
hadden uitgeleend, de eerste try ging drukken, gelukkig konden de Rotterdames hier nog een stokje
voor steken. Na 20 minuten, het betere duw- en trekwerk, een eerdere held-up en na flink wat tijd op
de helft van de Lions doorgebracht te hebben, kon Beau dit goede spel belonen met een schitterende
eerste try.

Daarna moest Kayleight jammer genoeg het veld verlaten omdat ze, met haar inmiddels in de 2e klasse
gevreesde KEIHARDE contact acties, haar hand had gebroken. Helaas werd de volgende poging voor
een try, nogmaals omhoog gehouden. Maar na wat aanwijzingen van coach Bas voor het team wist
onze try machine Justine de 2e 5 punten te scoren voor ons team. En dit betekende maar één ding: de
Rotterdames waren LOS.

Emmi had inmiddels weer een oranje-groen shirt aan getrokken. Daarna wist Claire, na goeie druk van het team, de bal zo ongeveer op de onze tryline te stelen en met een prachtige run een flink aantal meters de goeie kant op de rennen. Wat daarna gebeurde, lieve lezers, was een bijzonder mooie cascade van offloads door captain Emma en haar backline, helemaal tot aan de 22m lijn van de Lions. Uw (rennende)
verslaggever stond eerste rang om dit te aanschouwen, de ene pass was nog mooier dan de andere.
En aan het gejuich van de trouwe Rotterdamse supporters te horen, waren zij het met mij eens.

Helaas bleven de welverdiende punten uit bij deze actie, maar wist Emmi niet veel later de try alsnog te
drukken, waardoor we onze voorsprong konden vergroten naar 15-0. Klaske wist vrij snel daarna nog
een try te drukken door de ruimte op te zoeken en prachtig door de verdedigende lijn heen te steppen.
Hierna lieten de Lions zien dat zij zich zeker nog niet gewonnen gaven en nog aan het strijden waren
als leeuwen, ze drukten namelijk de volgende 5-punter.

Vervolgens kon Lise hier in haar 2e wedstrijd voor de Rotterdames een mooi antwoord op geven, dit
bracht de stand op 25-5. Maar ondanks mooi verdedigingswerk vanuit onze kant, wisten de
Eindhovenaren terug te slaan en de stand te veranderen naar 25-10 na een tijd op onze helft te hebben
gestaan. Onze topper Noa besloot de eindstand op 30-10. Niet lang daarna klonk het verlossende
eindsignaal van de ref.

Net als vorige week hebben we laten zien waar we op hebben getraind, maar wat deze wedstrijd ons
de winnaars maakte, was de 1000% inzet die iedereen elke minuut heeft gegeven. Om elke meter
moest worden gevochten en het was alleen maar vol gas gaan gedurende alle 80 minuten.
Ik heb werkelijk iedereen goeie acties zien maken, wat is het heerlijk om met dit team te spelen.
Dank aan de Lions voor de harde maar leuke wedstrijd, we hebben de overwinning zeker niet cadeau
gekregen.

WOTM Rotterdames: Chitra voor haar heerlijke runs en haar beastmode tackels (what else is new)
WOTM Lions: Emmi die aan beide kanten van het veld heeft laten zien wat voor super speler ze is.

post

Rotterdames komen nét te kort

Wedstrijd spelen tegen Delft is altijd leuk: hard, maar sportief en gezellig. De afgelopen 3 weken hadden we geen wedstrijden, dus wij hadden er zin in! Wakker waren we echter nog niet toen het fluitsignaal klonk; na 4,5 minuut drukte Delft een try vanuit hun sterke scrum (geen conversie). Op dat moment zijn wij toch maar de slaap uit onze ogen gaan wrijven en hebben wij onszelf bij elkaar geraapt. Hierdoor konden wij nog geen tweeëneenhalve minuut later antwoord geven door een try van Noa. Na negen maanden blessureleed is Charlie weer terug en mocht ze weer kicken. Ze kan het nog.

Gedurende de hele wedstrijd hing er veel spanning in de lucht. Beide teams kregen kansen, maar die werden goed verdedigd. Na ongeveer een kwartiertje spel over-en-weer en een fantastische try-saving tackle van Chitra die hier zeker moet worden benoemd (supporters van Delft waren onder de indruk), wist Delft door onze defence te breken en een try te drukken (geen conversie).

Hierna hebben we een hele poos op de helft van Delft staan aanvallen en waren we meerdere keren dichtbij een try. Toen we daadwerkelijk met de bal over de lijn kwamen was deze helaas held up. Met onverminderde energie bleven we doorgaan, grotendeels op de helft van de Delftse dames, tot het fluitsignaal voor de halftime klonk. Op dat moment was de stand 7-10.

In de tweede helft hebben we de eerste 10 minuten voornamelijk staan verdedigen, helaas na mooie snelle handjes van Delft konden zij vanuit de lijn een try drukken (geen conversie). Opnieuw wilden wij gaan voor een snel antwoord om de stand dichter bij elkaar te brengen. Delft stond klaar, wij waren er klaar voor en de ref leek er ook nog steeds zin in te hebben. Chitra maakte een prachtige dropkick, zo op te rapen voor Celine die (zoals gebruikelijk) snel opgelopen was. De bal werd onze lijn ingespeeld, iedereen stond in positie, maar onverwacht klonk het fluitsignaal. Zowel de dames van Delft als wij hadden grote vraagtekens boven de hoofden. Ook het publiek begreep niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek de ref niet zo klaar te hebben gestaan als de spelers, want hij had niet doorgehad dat we vast begonnen waren. Dit was wel de actie van het jaar wat ons betreft.

Na een goede reset hadden wij langere tijd aanvallend de overhand. Maar Delft kwam terug en daarmee ging het vrij gelijk op. Na een paar harde tackles van onze kant weet de winger van Delft helaas toch door te breken. Heel snel trekt zij een sprint naar de tryline. Hoewel Chitra haar nog onderuit kon zagen, kon een try helaas niet voorkomen worden. Dacht iedereen.. PLOTTWIST! Er bleek sprake van second movement, dus geen try.

De laatste 20 minuten merkte je echt dat we moe werden, er was weinig onderlinge communicatie waardoor we minder als een team aan het spelen waren. Ontzettend zonde, want hierdoor hebben we echt kansen laten liggen. Ook Delft leek het zwaar te hebben, zij hadden veel last van pijntjes. In de laatste minuten kregen wij een penalty mee, na 2 voorwaartse fases belandde de bal door mooi werk van onze backs in de handen van Anna Zoë. Zij zette vandaag voor de laatste keer haar motor op standje turbo en kon (zo leek het) met gemak langs de zijlijn de Delftse dames passeren om de bal keurig in het midden achter de palen te plaatsen. Charlie kickte de conversie snel (raak uiteraard, is dat een vraag?), in de hoop dat we nog een kans kregen voor een laatste actie. Helaas klonk het eindsignaal, waardoor de eindstand een zure 14 – 15 werd.

Tijdens het spel zijn veel dingen goed gegaan, maar we hebben zeker ook veel laten liggen. Allemaal aandachtspunten voor de training van deze week. In de middag hebben we samen met de Delftse dames de kunst afgekeken bij de wedstrijd Frankrijk – Italië, zodat we optimaal voorbereid zijn voor de wedstrijd van aanstaande zondag (thuis, 13:00) tegen de Eindhoven Lions. De Ponies van RRC zijn weer wakker geschud en ready to go.

WOTM RRC: Noa (1x try, prachtige runs en steals).
WOTM Delft: Kayleigh (elke keer als zij de bal had hoorde je gekreun bij de supporters van Delft, wat een meters heeft die meid gemaakt).

Foto’s: Jan Kaper

post

Super Saturday voor de jeugd

Zaterdag 4 februari is het Super Sunday voor de gehele CJC.

De agenda ziet er als volgt uit:
12:00 uur – Cubs 2 tegen VRC/WW
12:00 uur – CL Junioren 2 tegen HRC 4
13:00 uur – Cubs 1 tegen RC ‘t Gooi
13:00 uur – CL Colts 1 tegen RFC Haarlem
14:30 uur – Junioren 1 tegen Waspus

Alle jeugd speelt thuis, dus kom gezellig naar de club om onze jonge talenten aan te moedigen. Het belooft een frisse, maar mooie dag te worden. Om je warm te houden, heeft Pieter warme koffie,  chocomelk met slagroom en wat lekkers uit de keuken.

Na de wedstrijden wordt er in het clubhuis uiteraard ook de Six Nations uitgezonden.

Tot zaterdag!

post

Mooie winst voor Rotterdames

Na de een korte stop van enkele weken, kwamen de Rotterdames weer op de club voor een potje rugby. Vol goede moed stonden de dames klaar om tegen SOP (Nijmegen) te spelen. Het voorspelde weer was druilerig, maar uiteindelijk bleek het toch een mooie dag te zijn. De eerste helft begon wat stroef door de harde wind en veel knock-ons. De voorwaartsen hebben in de eerste 20 minuten waarschijnlijk ook 20 scrums gehad. Of in elk geval, zo voelde het. De scrum van SOP stond erg stevig en ze liepen een paar keer goed over ons heen. Gelukkig werd het harde werken van de voorwaartsen na 20 minuten beloond met de eerste try door Claire. Helaas waren al onze kickers geblesseerd, maar had Justine, de avond ervoor aangegeven dat ze zou kicken. Ze plaatste de bal heel netjes tussen de palen.

De volgende fase waren er gelukkig minder scrums. Door onze gameplan goed te volgen, werden er veel mooie hits gemaakt en zo wist Kayleigh weer een voorwaartse try te drukken. En weer wist Justine de bal tussen de palen te kicken. Snel wist SOP tussendoor een try te drukken, waarbij de conversie uit bleef. Door het mooie samenspel van het gehele team, wist binnen enkele minuten Agathe een antwoord te geven. Wéér een voorwaartse try, bij de zijlijn deze keer. Helaas was door de wind en de afstand hierdoor de conversie niet mogelijk.

Na de volgende kick-off wist AZ haar snelle beentjes te gebruiken om door de defense van SOP te glippen. We gingen met een mooie voorsprong de halftime in, 24-5 voor de Rotterdames.

Al snel wist na kick-off AZ weer haar go-go-gadget benen uit te schuiven en met gierende banden die try-line over te rennen. Justine presteerde het weer om de conversie te plaatsen. In de tweede helft merkten we door wat wissels bij de voorwaartsen dat de scrum wat steviger stond en we zelfs enkele keren hun scrum achteruit zetten en daarmee bal wisten te winnen. Zo werden er vanuit wat pick-and-goes weer een voorwaartse try gescoord, deze keer door Quirenia. Tussen al het harde werken door heeft SOP nog een try gedrukt. Daarop was het antwoord van AZ wederom snel, en zij wist er wéér een over de lijn te leggen.

Enkele minuten later ging de voorwaartsen weer hard aan het werk, met wat pick-and-goes bij de try-line werd er door een “hoopje mensen” weer een try gedrukt. Als kers op de taart heeft onze speedy Gonzales AZ nog een try gedrukt. Wederom beloond door Justine. Eindstand: 53 – 10.

Een paar dingen waren tijdens de wedstrijd opgevallen: het gameplan kwam er steady uit, waardoor we lekker als één team hebben gespeeld. Zowel de lijn als de voorwaartsen hebben laten zien dat er hard gewerkt is tijdens training. Het harde oefenen op shiften en tackelen was ook duidelijk te zien. De defense stond als een huis.

Een paar honorable mentions: Justine die ongeveer 10 minuten voor de wedstrijd nog heeft geoefend om te kicken met Dudley, heeft echt prachtwerk verzet. Noa die na 1,5 jaar weer terug op het veld was, heeft aardig wat meters verzet en impact gemaakt. Klaske die bij vrijwel elke ruck van de tegenstander een bal wist te rippen, heeft ook weer staan beesten. En de ref, die haar eerste senioren wedstrijd heeft gefloten. Ze heeft het fantastisch gedaan en we hopen haar vaker tegen te komen.

Met goed vertrouwen in elkaar en onze skills, gaan we de volgende wedstrijd in. We blijven werken en verbeteren.

WOTM Rotterdames: Rosanne
WOTM tegenstander: Claire
Wedstrijdverslag: Claire
Volgende wedstrijd: 29 januari OF 5 februari.

Foto’s: Noa