post

Rotterdames moeite met schakelen

Na een aantal weken rust was het tijd om weer af te reizen naar Alkmaar voor een wedstrijd met de Foeste Moiden. De ochtend begon wat rommelig doordat er wat onduidelijkheid over de starttijd van de wedstrijd was, hierdoor waren we wat te vroeg in Alkmaar. De Foeste Moiden hadden net geen volledig team, waardoor we van start gingen met 14 tegen 14. Om deze reden hadden we ons gameplan wat aangepast, wat ook even wennen was.

De wedstijd werd geopend met een overtuigende dropkick van Claire. Ze kickte deze, net als alle latere dropkicks in deze wedstrijd, knap naar een open plek op het veld van de tegenstanders, waardoor de Foeste Moiden de bal nooit in 1x konden vangen.

De voorwaartsen van de Rotterdames scrumden overtuigend en zetten de Foeste Moiden goed achteruit. De scrum werd na die keer wel uncontested in verband met de veiligheid. Het eerste punt van de wedstrijd was voor de Rotterdames, de bal werd naar de buitenkant gepasst, Rosanne zag de ruimte en AZ rende het gat in. Gevolgd door een mooie run door AZ naar de tryline. Bij het uitspelen van de bal door ons, wist een Foeste Moid, ertussen te komen. Hierdoor was ze al door onze defensive line gebroken en bezegelde deze break met een try.

Niet veel later kwam het antwoord van de rotterdames, wederom in de vorm van AZ. Ze liep om de defensive line van de tegenstander heen. En met haar snelheid kon niemand hier meer bijhouden, dit leverde ons een 2e try op. Vervolgens brak een moeilijke periode aan, waarin de Foeste Moiden veel de bal hadden en met haar sterke voorwaardsen bleven aanvallen, we kregen het helaas niet goed voor elkaar om ze hierin tegen te houden, waardoor ze een aantal keren scoorden.

In de 2e helft gingen we steeds meer spelen zoals ons ‘oude’ gameplan, en wisten elkaar beter te vinden. We waren scherper, waardoor we als we een penalty kregen sneller reageerden.  Een mooie beloning hiervoor, was een knappe run van Noa. Na een snel genomen penalty ontweek ze een aantal tegenstanders, en maakte haar run af met een try. Verdedigend ging het ook beter doordat er beter werd opgelopen en meer focus was op waar iedereen verdedigend ging staan ten opzichte van de ruck. Het hielp verdedigend ook dat onze nieuwste aanwinst Amber op het veld stond, ze speelde haar eerste wedstrijd en met haar sterke lage tackles op de tegenstanders stopte ze keer op keer de aanval.

Uiteindelijk hebben de Foeste Moiden helaas meer try’s en conversies gemaakt dan ons, waardoor ze de wedstrijd hebben gewonnen met 40-29

Wij gaan herstellen en over een aantal weken zijn wij er weer klaar voor om de volgende wedstrijd te spelen tegen Delft.

Heel veel beterschap voor onze geblesseerden deze wedstrijd, Noa en Agathe. Gelukkig niets gebroken waardoor Agathe haar huwelijksreis niet hoeft te missen.

Women of the match: Amber
Women of the match uitgekozen door de tegenstanders: AZ

post

Rotterdames – onder daverend geluid van support – winst gepakt

Een week na onze wedstrijd tegen Delft, die we met slechts 1 punt hadden verloren, waren de
Rotterdames vastberaden om de punten dit keer weer in Rotterdam te houden. Maar eerst was het
nog even zaak om goed wakker te worden, in onze splinternieuwe oranje trainingspakken. Na een
goeie warming-up, team run en uiteraard nadat Celine weer aan elkaar is getapet waren we er alle
21(!) klaar voor. Onze tegenstanders, Eindhoven Lions, waren helaas niet op volle sterkte, maar
gelukkig wilde de Rotterdames ze wel aanvullen; we zijn de beroerdste niet.

De supporters stonden inmiddels ook klaar en het, inmiddels toch wel, legendarische plastic gras kon
worden bespeeld.

Het eerste fluitsignaal klonk en niet lang erna zag het er naar uit dat Emmi, die wij aan de tegenstander
hadden uitgeleend, de eerste try ging drukken, gelukkig konden de Rotterdames hier nog een stokje
voor steken. Na 20 minuten, het betere duw- en trekwerk, een eerdere held-up en na flink wat tijd op
de helft van de Lions doorgebracht te hebben, kon Beau dit goede spel belonen met een schitterende
eerste try.

Daarna moest Kayleight jammer genoeg het veld verlaten omdat ze, met haar inmiddels in de 2e klasse
gevreesde KEIHARDE contact acties, haar hand had gebroken. Helaas werd de volgende poging voor
een try, nogmaals omhoog gehouden. Maar na wat aanwijzingen van coach Bas voor het team wist
onze try machine Justine de 2e 5 punten te scoren voor ons team. En dit betekende maar één ding: de
Rotterdames waren LOS.

Emmi had inmiddels weer een oranje-groen shirt aan getrokken. Daarna wist Claire, na goeie druk van het team, de bal zo ongeveer op de onze tryline te stelen en met een prachtige run een flink aantal meters de goeie kant op de rennen. Wat daarna gebeurde, lieve lezers, was een bijzonder mooie cascade van offloads door captain Emma en haar backline, helemaal tot aan de 22m lijn van de Lions. Uw (rennende)
verslaggever stond eerste rang om dit te aanschouwen, de ene pass was nog mooier dan de andere.
En aan het gejuich van de trouwe Rotterdamse supporters te horen, waren zij het met mij eens.

Helaas bleven de welverdiende punten uit bij deze actie, maar wist Emmi niet veel later de try alsnog te
drukken, waardoor we onze voorsprong konden vergroten naar 15-0. Klaske wist vrij snel daarna nog
een try te drukken door de ruimte op te zoeken en prachtig door de verdedigende lijn heen te steppen.
Hierna lieten de Lions zien dat zij zich zeker nog niet gewonnen gaven en nog aan het strijden waren
als leeuwen, ze drukten namelijk de volgende 5-punter.

Vervolgens kon Lise hier in haar 2e wedstrijd voor de Rotterdames een mooi antwoord op geven, dit
bracht de stand op 25-5. Maar ondanks mooi verdedigingswerk vanuit onze kant, wisten de
Eindhovenaren terug te slaan en de stand te veranderen naar 25-10 na een tijd op onze helft te hebben
gestaan. Onze topper Noa besloot de eindstand op 30-10. Niet lang daarna klonk het verlossende
eindsignaal van de ref.

Net als vorige week hebben we laten zien waar we op hebben getraind, maar wat deze wedstrijd ons
de winnaars maakte, was de 1000% inzet die iedereen elke minuut heeft gegeven. Om elke meter
moest worden gevochten en het was alleen maar vol gas gaan gedurende alle 80 minuten.
Ik heb werkelijk iedereen goeie acties zien maken, wat is het heerlijk om met dit team te spelen.
Dank aan de Lions voor de harde maar leuke wedstrijd, we hebben de overwinning zeker niet cadeau
gekregen.

WOTM Rotterdames: Chitra voor haar heerlijke runs en haar beastmode tackels (what else is new)
WOTM Lions: Emmi die aan beide kanten van het veld heeft laten zien wat voor super speler ze is.

post

Rotterdames komen nét te kort

Wedstrijd spelen tegen Delft is altijd leuk: hard, maar sportief en gezellig. De afgelopen 3 weken hadden we geen wedstrijden, dus wij hadden er zin in! Wakker waren we echter nog niet toen het fluitsignaal klonk; na 4,5 minuut drukte Delft een try vanuit hun sterke scrum (geen conversie). Op dat moment zijn wij toch maar de slaap uit onze ogen gaan wrijven en hebben wij onszelf bij elkaar geraapt. Hierdoor konden wij nog geen tweeëneenhalve minuut later antwoord geven door een try van Noa. Na negen maanden blessureleed is Charlie weer terug en mocht ze weer kicken. Ze kan het nog.

Gedurende de hele wedstrijd hing er veel spanning in de lucht. Beide teams kregen kansen, maar die werden goed verdedigd. Na ongeveer een kwartiertje spel over-en-weer en een fantastische try-saving tackle van Chitra die hier zeker moet worden benoemd (supporters van Delft waren onder de indruk), wist Delft door onze defence te breken en een try te drukken (geen conversie).

Hierna hebben we een hele poos op de helft van Delft staan aanvallen en waren we meerdere keren dichtbij een try. Toen we daadwerkelijk met de bal over de lijn kwamen was deze helaas held up. Met onverminderde energie bleven we doorgaan, grotendeels op de helft van de Delftse dames, tot het fluitsignaal voor de halftime klonk. Op dat moment was de stand 7-10.

In de tweede helft hebben we de eerste 10 minuten voornamelijk staan verdedigen, helaas na mooie snelle handjes van Delft konden zij vanuit de lijn een try drukken (geen conversie). Opnieuw wilden wij gaan voor een snel antwoord om de stand dichter bij elkaar te brengen. Delft stond klaar, wij waren er klaar voor en de ref leek er ook nog steeds zin in te hebben. Chitra maakte een prachtige dropkick, zo op te rapen voor Celine die (zoals gebruikelijk) snel opgelopen was. De bal werd onze lijn ingespeeld, iedereen stond in positie, maar onverwacht klonk het fluitsignaal. Zowel de dames van Delft als wij hadden grote vraagtekens boven de hoofden. Ook het publiek begreep niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek de ref niet zo klaar te hebben gestaan als de spelers, want hij had niet doorgehad dat we vast begonnen waren. Dit was wel de actie van het jaar wat ons betreft.

Na een goede reset hadden wij langere tijd aanvallend de overhand. Maar Delft kwam terug en daarmee ging het vrij gelijk op. Na een paar harde tackles van onze kant weet de winger van Delft helaas toch door te breken. Heel snel trekt zij een sprint naar de tryline. Hoewel Chitra haar nog onderuit kon zagen, kon een try helaas niet voorkomen worden. Dacht iedereen.. PLOTTWIST! Er bleek sprake van second movement, dus geen try.

De laatste 20 minuten merkte je echt dat we moe werden, er was weinig onderlinge communicatie waardoor we minder als een team aan het spelen waren. Ontzettend zonde, want hierdoor hebben we echt kansen laten liggen. Ook Delft leek het zwaar te hebben, zij hadden veel last van pijntjes. In de laatste minuten kregen wij een penalty mee, na 2 voorwaartse fases belandde de bal door mooi werk van onze backs in de handen van Anna Zoë. Zij zette vandaag voor de laatste keer haar motor op standje turbo en kon (zo leek het) met gemak langs de zijlijn de Delftse dames passeren om de bal keurig in het midden achter de palen te plaatsen. Charlie kickte de conversie snel (raak uiteraard, is dat een vraag?), in de hoop dat we nog een kans kregen voor een laatste actie. Helaas klonk het eindsignaal, waardoor de eindstand een zure 14 – 15 werd.

Tijdens het spel zijn veel dingen goed gegaan, maar we hebben zeker ook veel laten liggen. Allemaal aandachtspunten voor de training van deze week. In de middag hebben we samen met de Delftse dames de kunst afgekeken bij de wedstrijd Frankrijk – Italië, zodat we optimaal voorbereid zijn voor de wedstrijd van aanstaande zondag (thuis, 13:00) tegen de Eindhoven Lions. De Ponies van RRC zijn weer wakker geschud en ready to go.

WOTM RRC: Noa (1x try, prachtige runs en steals).
WOTM Delft: Kayleigh (elke keer als zij de bal had hoorde je gekreun bij de supporters van Delft, wat een meters heeft die meid gemaakt).

Foto’s: Jan Kaper

post

Super Saturday voor de jeugd

Zaterdag 4 februari is het Super Sunday voor de gehele CJC.

De agenda ziet er als volgt uit:
12:00 uur – Cubs 2 tegen VRC/WW
12:00 uur – CL Junioren 2 tegen HRC 4
13:00 uur – Cubs 1 tegen RC ‘t Gooi
13:00 uur – CL Colts 1 tegen RFC Haarlem
14:30 uur – Junioren 1 tegen Waspus

Alle jeugd speelt thuis, dus kom gezellig naar de club om onze jonge talenten aan te moedigen. Het belooft een frisse, maar mooie dag te worden. Om je warm te houden, heeft Pieter warme koffie,  chocomelk met slagroom en wat lekkers uit de keuken.

Na de wedstrijden wordt er in het clubhuis uiteraard ook de Six Nations uitgezonden.

Tot zaterdag!

post

Verlies voor Rotterdames – maar niet zonder strijd

Ondanks dat de Rotterdames geveld werden door blessures, corona en gekke virussen, lukte het ons toch om met zestien Rotterdames onze laatste wedstrijd van de eerste fase te starten. De koud en het gebrek aan voorwaartsen deden ons helemaal niets! Klaske, Agathe en Anne liepen gewoon in hun korte broekje (zonder legging) rond. Gezien er bij de Rotterdames toch weinig verschil is tussen de voorwaartsen en de backs, kunnen de backs gemakkelijk als voorwaartsen fungeren. Weten ze ook hoe het voelt om steeds maar te moeten scrummen 😛 Tijdens de warming-up wordt nog even snel gewerkt aan de scrums en de line-outs. Joyce en Nienke spelen vandaag hun eerste wedstrijd. Met hen wordt alles nog even snel doorgenomen. Ondanks dat Q twee maanden geleden is bevallen, staat ze alweer vrolijk en met volle energie op het veld. Klaar om haar eerste wedstrijd na twee seizoenen eruit te zijn te gaan spelen. De mannen van de derde klasse en de Lions komen de dames ook aanmoedigen. Dan fluit de scheidsrechter om 13:00 dat de wedstrijd gaat beginnen. De Rotterdames lopen naar hun plek. Klaar om als echte Rotterdammers te gaan zagen!

Al snel krijgt Groot Mokum een kans om via de zijlijn de verdedigingslijn van de Rotterdames te passeren. Maar daar komt AZ die een harde tackel maakt en een try voorkomt. Helaas fluit de scheidsrechter de wedstrijd stil en geeft aan dat er een wissel moet komen. De fysio van Groot Mokum rent hard het veld op richting AZ. Helaas heeft AZ door de harde tackel ook een snee in haar voorhoofd gekregen à la Harry Potter style, waardoor ze eruit ligt.

Het spel wordt hervat en al gauw maakt Groot Mokum een try. Gelukkig voor ons is de conversie niet raak. Stand 0-5. Met goede moed beginnen we weer met de kick-off. Als bezetenen rennen we achter de bal aan. Het gaat hard tegen hard. We weten de bal te veroveren, maar raken helaas ook de bal kwijt. Ondanks dat onze scrums bestaat uit 50% voorwaartsen en 50% backs, winnen wij onze scrums en lukt het zelfs om Groot Mokum omver te duwen. Bij Groot Mokum vallen ook een aantal geblesseerden. De fysio van Groot Mokum rent steeds het veld op en af om hulp te bieden. Omdat bij de Rotterdames een aantal tijdelijk eruit moesten, kregen we een speler van Groot Mokum. Wij zijn super blij dat ze bij ons speelt, want die willen we echt niet tegenover ons hebben. Wat kan die meid spelen en tackelen! Ondanks onze inzet lukt het Groot Mokum weer om een try te maken. Ook dit keer missen ze de conversie. Stand 0-10. Onze lieve cappie Emma geeft het team een oppepper. Met volle moed pakken we weer de strijd op. Helaas krijgen we toch weer een try tegen. Het lukt Groot Mokum niet om de conversie te maken. Stand 0-15. Nog voordat de tweede helft eindigt wordt Tonia dubbelgevouwen. Daar heb je weer de fysio van Groot Mokum die hard over het veld rent om hulp te bieden. Die heeft onderhand wel meer kilometers gemaakt dan de spelers zelf. Gelukkig zijn Tonia’s wervels flexibel genoeg en is er niets aan de hand met haar rug. Helaas ziet ze wel sterretjes en is de wedstrijd voor haar afgelopen. Niet veel later fluit de scheidsrechter voor het halftime.

Tijdens het halftime geeft cappie Emma en onze coach Bas bemoedigende woorden. De sfeer is positief en iedereen geeft aan het een leuke wedstrijd te vinden. De mandarijntjes en komkommers die door het liefje van Chitra, Mr. Tom, is gepeld en gesneden (ik zal maar niet vertellen hoe dit ging), gaan er goed in. Iedereen krijgt weer energie en kunnen niet wachten om aan de tweede helft te beginnen.

Gelukkig fluit te scheidsrechter en kan de tweede helft beginnen. De Rotterdames beginnen sterk aan de tweede helft. We spelen zelfs vaker op de helft van Groot Mokum. Volgens Emma is het daar veel leuker dan aan onze kant. Hoe nieuwsgierig we ook zijn om hun kant te ontdekken, lijkt Groot Mokum net iets nieuwsgieriger naar onze kant en lukt het hun om weer een try te drukken en een conversie te maken. Stand 0-22. Even later volgt weer een try en conversie voor Groot Mokum. Stand 0-29. Niet getreurd, er kan nog van alles gebeuren. De wedstrijd is pas beslist als de scheidsrechter het heeft beëindigd. Dus hop daar gaan we weer!

De coach van Groot Mokum zegt verbaasd te zijn over de ontwikkeling van de Rotterdames vergeleken met vorig jaar. Hij heeft niet verwacht dat we zo goed zijn geworden. Na heel wat gebeuk en gescrum valt er toch weer een blessure aan onze kant. Een speler van Groot Mokum valt verkeerd op de been van Wies, waardoor haar knie in een verkeerde beweging kwam te liggen. Ze moet er helaas uit. Na één minuut wil ze alweer terug. Gelukkig hebben we onze coach Bas en Mona die de haar tegenhoudt en even streng tegen haar is, want dat is wel nodig. Is Wies net naar een hoekje gestuurd, komt AZ blij aangelopen dat ze weer wil spelen. Want ach ja, een snee die misschien gehecht moet worden, is voor rugby begrippen toch niet zo ernstig… Maar goed, tegen zo’n blij hoofd kan je ook geen nee meer zeggen. Dus AZ weer terug in het veld! Maar goed ook, want die meid maakt binnen tien minuten een try. Heren twee heeft onder daverend gejuich en geklap dit bevestigd. Helaas lukt het ons niet om een conversie te verzilveren. Stand 5-29. Helaas vallen ook Joyce en Nienke vanwege blessures uit. Wat hebben die dames een mooie eerste wedstrijd achter de rug! Omdat wij geen wissels meer hebben, heeft Groot Mokum nog een speler aan uit uitgeleend. Wat een beest is dat ook! Na aantal minuten komt ook Wies terug die als een Gazelle over het veld heen rent. Helaas maakt Groot Mokum nog een try en conversie en is de stand 5-36. AZ maakt het nog even spannend door een try te scoren. Door het uitblijven van een conversie is de stand 10-36. Groot Mokum maakt nog even korte metten met onze blijdschap door snel een try te scoren. Ook voor hen is er geen conversie en blijft de schade beperkt tot 10-41. En dan luidt daar het eindsignaal.

Wat hebben wij gevochten! Wat een geweldige wedstrijd! Op naar de volgende fase, waarbij we hopelijk weer alle strijders op het veld hebben.