Rotterdames pakken koppositie

Photocredit: Rene Ladenius

Vandaag mochten wij het opnemen tegen de lijstaanvoerder, de stugge formatie ‘foeste moiden’.
Van de uitwedstrijd hadden wij geleerd dat deze dames stuk voor stuk keihard zijn en snoeihard gaan. In Schagen liep het uit op een ware veldslag. In scoreverloop liep het gelijk op, waarbij de foeste moiden aan het eind van de eerste helft en slotfase van de wedstrijd het verschil konden maken. Nodeloos te zeggen dat wij gewaarschuwd waren.

Gelijk aan de vorige wedstrijd was het vanaf de kickoff gelijk aan. Geen tijd om in de wedstrijd te groeien, geen tijd om het even aan te kijken. Focus tijdens de warming up en goede organisatie in aanloop naar de wedstrijd draagt daaraanbij. Het was direct do or die. Wij hebben ons daarin niet laten verassen.

Wij konden in de vierde minuut al een knappe try drukken. Daarop volgde een periode van ruim 20 minuten met grof geweld aan beide zijden. Er waren regelmatig turnovers. De foeste moiden zetten steeds vakkundig mauls op en wisten zo meerdere keren possesion te veroveren. Met goeie tackles en steels van onze zijde heroverde wij de bal minstens net zo vaak.
In deze editie hadden wij met onze subliem voortploegende voorwaarsten en een solide lijn meer overwicht. Dit zelfs ondanks de warmte en dat de bidons in iedere slok een hap zeepsop mengde. De scrum stond als een huis. Door te blijven bij ons eigen spel, konden wij voor het rustsignaal nog twee prachtige try’s drukken. Hooguit kan gezegd worden dat wij in balbezit iets meer konden temporiseren, maar zelfs dat ging door goede communicatie in het veld al snel beter.
Niet voor niets is in de rust gezegd dat we er nog niet waren. Het blijven wel de foeste moiden, natuurlijk. Ook dat hebben wij na de kick-off tot uitdrukking gebracht. De vers omgespoelde bidons waren daarbij geen overbodige luxe. Hard doorgaan was het devies en de uitvoering was daar. Halverwege de tweede helft waren wij twee try’s rijker, waarvan een kundig geconverteerd werd. Het moet gezegd dat de foeste moiden knap onverstoord door bleven gaan. Daarmee werden zij beloond met hun eerste try in de tweeënzestigste minuut. Zij kregen ons wat vaker dieper naar de eigen tryline. Maar in die fase hielp een snelle tegen try van ons binnen vijf minuten en een held-up van onze zijde ons op het punt dat we een gewonnen race reden. Daarbij hebben wij in brede zin weer laten zien dat wij verdedigend een stug team vormen. Breaks van de tegenstander leiden niet zomaar tot try’s. Verdedigen met het kalk van onze eigen try line onder de schoenen, laat ons niet zomaar zwichten. In de slotfase vielen over en weer nog wapenfeiten. Maar onze geconverteerde try op slag van het eindsignaal bracht de eindstand op een welverdiende 44-10 overwinning.

Wij mogen en moeten inzien dat we een groei doormaken. Spelers individueel groeien en het collectief haakt daarbij niet af. Specifiek hebben we het hier onder andere over tackels die niet gemist worden, passes die aankomen, support die gelopen wordt, momenten van rust en overzicht die gecreëerd worden. Een ieder draagt daar aan bij. En het volgende stukje groei ligt binnen handbereik. Er was veel plezier ondanks dat er zo ongelofelijk hard gewerkt moest worden door iedere speler op het veld, om deze mooie overwinning tegen deze geduchte tegenstander tot stand te brengen.

Met dank aan Appie die de wedstrijd zeer kundig heeft willen leiden en alle supporters inclusief onze geblesseerden (met en zonder gips), gaan we herstellen en ons klaarstomen voor de uitwedstrijd tegen Rus.

Wedstrijdverslag: Ruben
Woman of the match: Trysaving Cheetah Chitra
Volgende wedstrijd: 10-3-2019 uit vs RUS, k.o. 14.30

Voor foto’s Rene klik hier

Sterke zege Rotterdames in derby

Photocredit: Wilco Boot

Time to even the score.

Midden in de nacht wakker worden en horen dat het regent. Vol met gedrevenheid weer in slaap vallen want dit is rugby weer. Over een paar uur mogen de Rotterdames weer het veld op.

Het begon als een stille zondagmorgen, geen berichten in de app over een vergeten banaan/slidingbroekje of sokken. Geen afgelast veld of wisseling van locatie. Alleen wat lieve berichten van teamgenootjes die hard balen dat ze nog een leven hebben naast rugby en er niet bij konden zijn. 

De sfeer in de kleedkamer was fantastisch, vrolijke maar geconcentreerde gezichten maakten zich klaar voor de strijd. Haar nog in een vlecht, braces om en alles tapen wat los zit. 

Tijd om de strijd aan te gaan tegen de hookers. Een tegenstander om nooit te onderschatten, zelfs niet nu ze maar 13 vrouwen op de spelerslijst hadden. 

We wisten dat het een harde pot ging worden en iedereen stond aan vanaf het fluitsignaal. De hookers kwamen fel in alsof ze een score te vereffenen hadden en tackelden iedereen hard voor een greep naar de bal. Gelukkig wisten de Rotterdames bal bezit te houden en maakten ze al snel hun eerste try met conversie 0-7. 

Het was een hele moeilijke pot om punten op het bord te krijgen. Zelfs met 1 dame meer wisten de Rotterdames niet alle kansen te benutten van deze overlap. Tussen de try’s door vielen er ook veel blessures aan de kant van de hookers waardoor zij uiteindelijk met 10 man stonden. Helaas lag onze Noa ook op de grond met veel pijn aan haar been. 

13 minuten voor tijd werd er besloten om de wedstrijd te beëindigen, wat een grote teleurstelling was voor de Rotterdames want we wilden nog zo graag! Eindstand is 0-19 geworden. Wij danken de hookers voor hun gastvrijheid en hun mooie zachte grasveld.

Wij hebben gezien wat het ons oplevert, als wij in aanloop naar de kick-off al de focus hebben. Ook hebben we gezien hoe wij een tegenstander kunnen verlammen als wij consequent hoog druk zetten. Er stond 1 team met 1 taak en de taak is met plezier volbracht. Hulde aan ons team!

Woman of the match van onze kant: Noa omdat zij vlamde op het veld. Zij heeft letterlijk alles gegeven. Put her body on the line en helaas ook hierdoor haar been gebroken. Veel sterkte lieve Noa. 

Woman of the match bij de hookers: Daisy.

Wedstrijdverslag Q en Ruub. Volgende wedstrijd 24 februari thuis vs de Foeste Moiden ko 14.30 uur.

Voor foto’s Wilco klik hier

RRC 1 toont veerkracht

18 november 2018 was de laatste keer dat ons eerste team het zoet van een overwinning mocht proeven dus het werd wel weer eens tijd om het zelfvertrouwen wat op te krikken.
Ondanks dat Haarlem in de eerste fase van de competitie vrij eenvoudig
met 40-17 aan de kant was gezet was de tegenstand vandaag een stuk taaier. Ondanks een licht overwicht van de Haarlemmers, die vooral erg sterk in de scrum waren van Haarlem ging de score gelijk op en werd de rust bereikt met een 5-6 achterstand dus alles was nog mogelijk.

In de 2e helft gooide Rotterdam de schroom van zich af en begon ook sterker te spelen. Mede door een aantal prima breaks en doordat onze driekwarters elkaar steeds beter wisten te vinden, trok de RRC de wedstrijd langzaam naar zich toe en was een zwaarbevochten overwinning met een gevaarlijk kleine marge van 4 punten een feit. Doordat er 4 tries werden gescoord werd wel de volle buit van 5 punten behaald en die zijn meer dan welkom.

Eindstand RRC 1 – RFC Haarlem 1: 20-16 (tries: Mike, Isaac, Rik en Orfeo)

Foto’s René Ladenius

RRC Cubs vs HRC Cubs

Mede door het er goed bijliggende kunstgrasveld en een tegenstander van de dag die ook graag wilde spelen, werd er in deze verder rugby loze week door een beetje kou en een beetje sneeuw (waar ging het over) gelukkig afgekickt op de herentijd van 12.30u. 

Deze tijd beviel prima, zo bleek, want iedereen kwam uitgeslapen en fris aan de start. Zelfs bij de oudere harde kern van toeschouwers geen wallen onder de ogen gezien. Iedereen leek opeens jaren jonger. Of dat mede de oorzaak was dat iedereen lekker dicht langs de lijn en in de dug out bij elkaar zat, is vooralsnog onduidelijk maar koud was het opeens niet meer.

De koploper HRC van de poule was in volle sterkte naar RRC afgereisd, met uitzondering van Sjef (de scrum half van dit team) die langdurig geblesseerd is. Vanuit RRC veel sterkte kerel. 

Het meerderheid eerste jaar RRC Cubs team had helaas met wat blessures en afzeggingen te maken maar omdat het andere RRC Cubs team was afgezegd kon er wat worden aangevuld zodat er zelfs wissels waren. Een en al luxe derhalve.

Het werd zonder meer een erg leuke en sportieve wedstrijd die uitmuntend door de ref van de dag werd geleid. De scooter van de ref had dus na de wedstrijd geen lekke banden. De in het nadeel van RRC uitgevallen eindstand deed daar verder niets van af. 

Integendeel, de RRC Cubs kwamen met een glimlach van het veld omdat ze wisten dat ze alles hadden gegeven, inzet en karakter hebben getoond en bij vlagen zeer goed spel hebben laten zien. Ze zíjn ook altijd voor de try gegaan en hebben het HRC lastig gemaakt. Heel lastig. Het was voor HRC geen walk in het Zuiderpark. De tegen tries bij HRC zijn in deze wedstrijd welhaast verdubbeld. HRC was echter als collectief beter. Twee steals en twee onoplettendheden maakten het verschil in de wedstrijd.

De bij velen onbekende schrijver van de verslagen dit seizoen 🙂  is daarom meer dan tevreden snel naar huis gereden. Wel met tijdstress, want door de latere aanvangstijd was er minder tijd om dit verslag tijdig op de dag zelf aan te leveren. Het vorderen van de leeftijd tast namelijk het geheugen wat aan en dit gekoppeld aan het vasthouden van het euforische momentum, helaas feiten die het schrijven van een verslag een dag later aanzienlijk moeilijker maakt.

Tot dinsdag.

Een rugby ouder(e)

Rotterdames domineren hele wedstrijd

photocredit: Wilco Boot


Landelijk leverde de nachtvorst dit weekend veel afgekeurde velden op. Zo ook in Deventer, thuisbasis van de Pickwick players en onze tegenstander. Dankzij het Rotterdamse kunstgras, de reis van de Pickwickplayers naar Rotterdam en de welwillendheid van ref Dennis om de wedstrijd leiding te geven, werd onze uitwedstrijd een thuiswedstrijd met de kickoff om 11:30.

Meteen vanaf de kickoff zochten onze Rotterdames de aanval. De tegenstander kreeg hier geen grip op en moest in de eerste 3 minuten al twee try’s incasseren. Ons team was bereid en in staat om een stap extra te zetten. We waren balvast en konden met verschillende spelers regelmatig doorbreken. Tegelijk werd vaak tijdig naar de grond gegaan met support in het kielzog, waardoor weinig turnovers te betreuren vielen. De eerste helft liepen we met dit sterke rugby gestaag uit naar een comfortabele 34-0 ruststand.

In de tweede helft veranderde er weinig aan het spelbeeld. We bleven offensief druk uitoefenen en gaven weinig tot geen terrein weg door collectief goed op te lopen en snel te tackelen. Het aantal try’s konden we uitbreiden tot een eindtotaal van 14 en 7 daarvan werden geconverteerd. De eindstand loog er niet om: 84-0 gaat in de boeken. De Pickwick ladies hebben tevens ook gevochten tot het eind. Hoewel de stand op liep, bleven zij met geheven hoofd en prachtige strijdlust doorgaan tot de laatste seconde.

Door hard te blijven werken hebben we de hele wedstrijd gedomineerd. Daarnaast was het een van de moeilijkste wedstrijden dit seizoen om te komen tot een keuze woman of the match. Er werd door een ieder individueel enorm goed gepresteerd en we hebben vooral elkaar verbaal en fysiek goed bijgestaan. Hierdoor is het collectief niet in de problemen gekomen. Door de duidelijkheid op het veld, waar ieder zijn vrouwtje tackelde, bracht dit rust op het veld. Wat tevens ons doel ik voor komende week.

We bedanken de Pickwick Players voor hun komst, de ref voor de goede leiding en alle supporters langs de lijn.
Wij mogen trots zijn op het snelle eerherstel ten opzichte van de wedstrijd een week geleden. De stijgende lijn is weer opgepakt en daarmee zullen we verder bouwen.
Op naar de Hookers komend weekend!

Wedstrijdverslag: Claire en Ruben
Woman of the match: Mo
Volgende wedstrijd: zondag 27 januari, uit 12.00 uur vs Rc the Hookers

Voor foto’s Wilco klik hier
Voor foto’s Irene klik hier