Koud maar op een zonovergoten veld in Middelburg speelden onze RRC Cubs een pittige pot tegen RC Oemoemenoe.
Van te voren wisten de jongens gezien de competitie-uitslagen en ervaringen van eerdere battles dat hier werk verzet diende te worden. Als ik kijk naar hoe onze jongens (and girl) samenwerkten en probeerden deze geduchte tegenstander te verslaan mogen we trots zijn op de vechtlust van ons team.
Een
verloren match qua cijfers (27 tegen 44) maar wat hebben we als
toeschouwers genoten van deze sportieve wedstrijd. De emoties liepen
hoog op in het publiek maar we hadden te maken met een vriendelijke en
gastvrije achterban van de Zeeuwse rugbyclub.
Ik
denk dat we deze wedstrijd juist kunnen gebruiken om lering uit te
trekken om zo het niveau te liften. Sneller oplopen, positiespel,
gerichter passen ,tackles, enz. Dat zijn de skills waar ongetwijfeld op
getraind zal gaan worden. Uiteraard graag een beetje snel want ondanks
dat wij naar een prachtige spannende wedstrijd hebben gekeken willen we
volgende keer ons mannetje staan en dan hopelijk tekenen voor de winst.
Verloren maar tot het einde gestreden mag ik zeggen dat ik trots ben op wat dit team vandaag neergezet heeft.
Op
deze koude edoch schitterende zaterdag ochtend werd aangetreden tegen
RC Tovaal. Op voorhand een wedstrijd die de strijdvaardige hoofdzakelijk
eerste jaar RRC Cubs graag wilde winnen. De warming up en de mind set
was prima bij de Cubs mannen en de twee sterke dames. Het sportieve gif
was aanwezig. De toeschouwers waren er ook helemaal klaar voor en er
werd hartstochtelijk meegeleefd gedurende de wedstrijd.
De
eerste helft liep redelijk gelijk op. RRC scoorde tries maar helaas
voor RRC de tegenstander ook. De tweede helft werden verdedigende
foutjes afgestraft. Dus de winst werd niet behaald. Maar hartverwarmend
was de inzet en het spel bij vlagen prima.
Jammer
was om te constateren dat niet de kwaliteit van deze tegenstander uit
Goes de doorslag gaf, maar dat eigen beslissingen de tegenstander in het
zadel hielp. Onnodig. Een losse bal kicken kan, maar helpt vaker niet
dan wel. Tackelen blijft bij een paar toch ook nog wat lastig.
Enne….de lijn mag echt naar voren lopen.
Tegelijkertijd
werd het gecompenseerd door inzet. De cubs bleven gaan om tries te
maken. Dat dan vanuit off site RRC onreglementair werd afgestopt en dat
een voor Tovaal gegeven try geen try was werd als voldongen feit zonder
klagen door RRC aangenomen.
Derhalve
werd het strijdtoneel met opgeheven hoofd verlaten. Moreel een
opsteker. Er is gebuffeld en geknokt. Dus trots op dit Cubs team naar
huis.
Wel eerst nog even langs de beroemde Hillibilly vleesarchitect (in de volksmond ook wel slager B. Tol & Zn,
Hillegersberg, maar dat dekt de lading niet op basis van de kwaiteit),
zodat de inwendige mens (door de meegenomen culinaire hoogte puntjes,
beter bekend als de saucijzenbroodjes en het wereldberoemde
gehaktbrood), de opperbeste stemming door het tonen van karakter van
onze cubs, feestelijk thuis werd voortgezet.
Zondag mochten we het na de winterstop in eigen huis opnemen tegen Thor. Maar liefst 3 nieuwe aanwinsten konden we de strijd aangaan. Newbie Rosa, overgevlogen en doorgewinterde Joost en Wies. Wies had haar officiële debuut al achter de rug, maar heeft de volle 80 minuten staan knallen. Er is een mooie traditie gestart, waarbij de nieuwe aanwinsten het wedstrijdshirt officieel uitgereikt kregen in de kleedkamer voorafgaand aan de wedstrijd.
Vanaf de kickoff moesten we eigenlijk gelijk al in de achteruit. Verdedigend konden we in de eerste fase wel standhouden, maar aanvallend konden we helaas niet echt een vuist maken. In de eerste helft konden wijzelf nog een try konden drukken, maar de achterstand bij rust was een feit. Het geloof en de wil om voort te ploegen in de tweede helft was er zeker wel. Dat kwam alleen niet direct tot uitdrukking op het scorebord. Halverwege de tweede helft leek het tij te keren. We werden aanvallend dreigender. Maar waar wij hadden moeten doordrukken, lukte het juist aan de zijde van Thor. Ook in de laatste minuten scandeerde het onder onze palen aan onze zijde nog “Meer tries, meer beuken, meer zagen!” Dat zegt iets over de drive aan Rotterdamse zijde. De eindstand was 5-43. Een schril contrast met de partij die wij Thor op hun veld boden. Gelukkig mogen wij daar 17 maart as weer naartoe.
Deze wedstrijd moeten we juist niet snel vergeten. Het leert ons dat de mooie stijgende lijn die wij hebben ingezet voorafgaand aan de winterstop geen vanzelfsprekendheid is. We zullen doorgaan en dat herpakken! Dat begint in Deventer aanstaande zondag.
Wedstrijdverslag: Wies en Ruben Woman of the match: Tot-het-eind-blijven-beuken Claire Volgende wedstrijd: 13.00 uit vs The Pickwick Players
Zoals in een eerder bericht aangegeven is Tom van Gorkum per 01-01-2019 gestopt met zijn taak als wedstrijdsecretaris. Gelukkig hebben we voor de senioren een vervanger gevonden in de persoon van Stefan Warsink. Stefan is speelt sinds dit seizoen bij de senioren en is overgekomen van rugbyclub Te Werve. Gezien de drukte van zijn werk kan Stefan helaas niet het volledige takenpakket op zich nemen maar is bereid om de functie van wedstrijdsecretaris voor de senioren te vervullen. Wij zijn dan ook hartstikke blij dat Stefan zich op deze manier wil inzetten voor de club!
We zijn dus nu nog wel op zoek naar iemand die de functie van wedstrijdsecretaris voor de jeugd op zich wil nemen. Het gaat hier voornamelijk om de wedstrijden van de CJC.
Als wedstrijdsecretaris ben je het contact tussen de club en de bond op het gebied van wedstrijden en wedstrijdplanning. Daarnaast help je mee met het indelen van scheidsrechters en stuur je de uitnodiging voor de thuiswedstrijden naar tegenstanders en scheidsrechters. Ook zorg je ervoor dat de wedstrijden verlopen volgens het Voorschrift Wedstrijd Wezen.
Binnen de club neemt de wedstrijdsecretaris deel aan het bestuur en werkt nauw samen met de Technische Commissie en de teammanagers. Geïnteresseerden kunnen zich melden bij Mark van der Voort via secretaris@rotterdamserugbyclub.nl of spreek één van de bestuursleden aan op de club.
Van 1 januari tot en met einde seizoen 2018-2019 zal Tom de nieuwe wedstrijdsecretaris ondersteunen in de werkzaamheden.
Het
hoofdzakelijk tweede jaars cubs team trad op deze winterse zaterdag aan
tegen RC DIOK uit Leiden. Noorderwind met temperaturen net boven nul,
dus net als de paarden met de kont in de wind langs de lijn gestaan. Het
valt niet mee om supporter te zijn.
Daar
het kunstgrasveld zich echter helemaal niets van deze barre
omstandigheden aantrekt, kon er lekker gerugby-ed worden. De wedstrijd
begon wel ietsje later omdat ons aller RRC clubstucadoor Olaf in alle
jaren dat hij bij de club is, met welk weer dan ook, schijnbaar nog
steeds een hekel heeft aan het eindsignaal. Dus de benji’s speelden
vrolijk tot en met de laatste toegewezen seconde door. Leuk om te zien.
Deze
kleine vertraging gaf wel een klein effect op de spanningsboog want na
een snelle openingstry door RRC leek het even wat weg te zakken. Maar
gelukkig ook weer snel herpakt. Einduitslag veel tries voor RRC en een
try, tijdens het spanningsboog weg trekkertje, tegen.
DIOK
speelde zeker niet slecht, zeer sportief met enthousiaste coaching en
het was zeker ook niet zo maar een walk over. Er is hard gewerkt door
RRC om de overwinning te behalen. De Cubs waren scherp en af en toe
ietsje te scherp wat een paar keer een voorwaartse passing gaf. De kou
had ook wat vat op de vingers want het vangen kon in het begin van de
wedstrijd beter. Maar dat waren de schoonheidsfoutjes. Want op inzet en
mentaliteit was het voor iedereen een meer dan dikke voldoende. Ook de
ref van de dag, die was meegereisd uit Leiden, floot analoog aan de
kwaliteit van de spelers. Dus prima allemaal.
De
voorwaartsen van RRC waren sterk. Met regelmatige steals. De lijn was
snel, heel snel, als palingen in een emmertje snot, zo kon als
commentaar langs de lijn worden opgetekend. DIOK deed zeker zijn best en
bleef proberen maar kon vandaag geen goed antwoord op het spel van RRC
vinden.
Warm
van binnen over het vertoonde spel en geleverde inspanningen van onze
Cubs helden maar vanaf de navel naar beneden verder in het geheel gender
neutraal bevroren, werd door welhaast iedereen weer snel in de auto
naar de kachel gestapt. Op naar de dinsdag training om de stijgende lijn
van het vertoonde spel verder uit te bouwen.
Tijdens
het schrijven van dit verslagje was er trouwens nog geen informatie
bekend over het hoofdzakelijk eerste jaars cubs team uit naar Etten
Leur. Maar in de overtuiging dat die ook naar hun kunnen met inzet
hebben gespeeld sluit ik met deze positieve gedachte af.
Sprry voir dee efetuele tiepvouten mar dee finkerrs waeren nogh befrore.
