GTB Rugbykamp Amerongen 2019

Op zaterdag 22 juni jl. vond het GuppenTurvenBenji’s Rugbykamp 2019 plaats. Om 12.00 uur ’s middags verzamelden de 3 kleinste categorieën rugbyhelden zich op Camping de Boterbloem in Amerongen. De Guppen waren de middag aanwezig. De Benji’s en de Turven kampeerden met hun ouders op de camping, al dan niet voor de allereerste keer en in een in allerijl gekocht tentje bij de Decatlon. 

Boer Leo verwelkomde de RRC voor de tweede keer liefdevol op zijn camping met binnenspeeltuin, cavia’s, geiten, koeien en kamelen. Niet elke campingbeheerder zit op een invasie van bijna 50 rugby vriendjes en vriendinnen te wachten, maar boer Leo is heel relaxed. Zijn zonen hebben ook op rugby gezeten bij Rugby Club the Pink Panthers, dus dat schept bovendien een band.

Het rugbykamp werd afgetrapt door trainer Brendan met de inmiddels legendarische Rotterdamse Haka. De moeder van Yaël Guichard, Tal Sofer, heeft deze geïntroduceerd op de GiGa Guppendag en sedertdien zit deze er goed in!

In de middag verzorgde trainer Piet Jan leuke spellen zoals Levend Stratego en het Burchtenspel. Aan het eind van het programma mocht er geklooid worden met de skelters, in de speeltuin en op de trampoline, waarna rond 17.00 uur met een erehaag afscheid werd genomen van de dappere guppen onder een luid Hiep-Hoi.

Boer Leo had toen inmiddels de bbq met de tractor aangevoerd, zodat er daarna gebarbecued kon worden. Na de bbq, toen het inmiddels al zo’n 21.00 uur was, maar de zon nog op volle kracht scheen en de turven en benji’s baldadig begonnen te worden, startte het kampvuur. Een kampvuur in de stijl van boer Leo… een oude badkuip met restanten hout erin: gegarandeerd een goede fik. Trainer Jan verbaasde menig ouder met zijn grootse en meeslepende voorleestalent. De kinderen luisterden vol aandacht naar het verhaal “De reus en de draak” van Annie M.G. Schmidt.

Het kampvuur werd afgesloten met choco en marshmallows. De marshmallows mochten toch maar niet geroosterd worden in het vuur, want het speciale (goedkope) rugbykamp shirt was weliswaar bijzonder cool, maar misschien ook erg brandbaar. 

Na het kampvuur was het bedtijd! Tandenpoetsen en hup de tent in. Het bleef best nog een tijdje onrustig… maar uiteindelijk sliep een ieder onrustig door het geloei van de koeien, een verwarde haan en de hitte in de tent.

De volgende morgen kwam het leven voor sommige turvenmeisjes weer heel vroeg op gang rond een uur of vijf. Rond half negen toen het zonnetje een ieder de tent uitbrandde, was het tijd voor een ontbijt uitgeserveerd door boer Leo in zijn eigenste Monkey Town. Tijdens het ontbijt werden de initiatiefnemers van dit geweldige rugbykamp, benji vaders en trainers Merijn Hudig en Frank de Waal in het zonnetje gezet. En natuurlijk jeugdcoördinator Rowan, want zonder Rowan konden er afgelopen jaar geen toernooien en wedstrijden worden gespeeld. Boer Leo ontving een RRC hoodie als zoenoffer voor de herrie. Die zal hem knap staan als hij zijn koeien melkt. Er was slechts een wanklank van turf Sibin, namelijk de klacht dat het kamp volgend jaar wel twee nachten moest duren! 

Na een laatste potje Levend Stratego werd het weekend met nog éénmaal de Rotterdamse Haka afgesloten. De tentjes werden afgebroken en de – moe maar gelukkige turven en benji’s – weer ingeladen richting Rotterdam. Het was zonder opscheppen een te gek weekend! Dank aan de initiatiefnemers, de helpende handjes en boer Leo!

RRC Turven op het Dom Youth City Rugby Tournooi

Afgelopen zaterdag 2 juni vertrok een team van RRC turven naar Utrecht voor het Dom City Youth Toernooi. 16 velden, 53 teams, 140 wedstrijden en ruim 750 spelers. Alweer het derde Dom City Youth TBM Toernooi bij Utrecht. De verwachtingen waren hoog, de Rotterdamse turven zijn inmiddels gewend in de prijzen te vallen.

Helaas deden de weergoden niet leuk mee. Van de Hookers kwamen er al op de vrijdagavond ervoor verontrustende berichten. Windkracht 8, soms 10 en regen.. veel regen, in Hoek van Holland. Dag één van het Jeugd Beach Rugby Tournooi werd dan ook verplaatst naar zondag. Maar niet in Utrecht! daar werd gewoon gespeeld.

De Rotterdamse turven deden super hun best. In de eerste wedstrijd wonnen ze glansrijk van Rugby Club Amsterdam (010 – 020 Yes!). Er werd dapper gestreden en onze Speedy Gonzales, Elin van de Ree ging als een raket. Helaas ging het in de wedstrijdjes daarna try technisch iets minder…

Maar och, wat regende het. En die wind! Een aantal teams trok zich gedurende het toernooi terug vanwege het weer, maar niet RCC. De regen gaf ook lol; niets coolers dan “‘slidings met golfeffect” maken op kunstgras. Uiteindelijk werd het alleen best heel nat… en met de wind erbij ook koud. In de finale tegen – heel toepasselijk – Rugby Club Waterland – om de negende plaats, of was het de elfde plaats? probeerde trainer Bruis en de trainer van Rugby Club Waterland dan ook het nog op een akkoordje te gooien met de referee om af te taaien, maar deze dame maakte daar korten metten mee: “Heren, dit is wel rugby, wij kunnen tegen een stootje!”.

En zo is het!  Dit keer geen eremetaal, maar wel dikke pret. En: “Als bikkel word je niet geboren, maar bikkel word je gemaakt”. Dank aan trainer Bruis die het zo dapper volhoudt in de regen, kou en wind en de Utrechtse Rugby Club voor het organiseren van het toernooi.

Colts Plate kampioen 2019

Zaterdag 11 mei was het zover: D-day voor de Colts, hoewel als eerste geëindigd in de poule moest de playoff finale wel gewonnen worden van Castricum om zich officieel kampioen te mogen noemen.
De voorbereiding begon al in de ochtend, Christiaan had een voortreffelijk onbijt georganiseerd voor het hele team en staff bij HC Rotterdam. Direct hierna gingen de mannen naar de thuishonk om zich voor te bereiden, de koppies begonnen nu toch wel gespannen te staan, gameplan en skills werden op het veld nog grondig getraind en iedereen stond op scherp.

Dit bleek ook wel bij het begin van de wedstrijd, Castricum werd zwaar onder druk gezet door onze forwards en binnen 5 minuten kon Sebas de eerste try drukken, de conversie werd onberispelijk genomen door Jolan. Redelijk vlot kon de tweede try worden bijgeschreven, na een uitgekiende crosskick kon Sebas de bal drukken in de tryzone, stand 12-0. Castricum maakte handig gebruik van wat nonchalance aan de Rotterdamse kant en kon de score op 12-7 zetten, de spanning was weer terug! De ‘mooiste’ try van de wedstrijd was weer een absolute teamtry: na een geweldige scrum, werd de lijn fantastisch uitgespeeld, Jolan werd als laatste speler gelanceerd en drukte de derde!!

Castricum bleef dreigend, kadootjes werden niet gegeven maar zoals de trainer van de Noord Hollanders naderhand vertelde: de voorwaartsen van Rotterdam waren een maatje te groot voor ons, de goede discipline in de lijn met snelle handjes gaven de doorslag!
Tweede helft gaf eenzelfde beeld, RRC scoorde er lustig op los, Castricum deed nog iets terug via breaks. Een fantastische pot met leuk spel met als eindscore 38-19.

Prachtig te zien hoe onze Colts onder de vakkundige handen van onze Trainingsstaf dit jaar van jongens tot jonge kerels werden getransformeerd: Knokken als één team en écht commited zijn. De Senioren krijgen een flink aantal jonge mannen erbij met een niet gering potentieel!

Tries Sebas (2x), Jolan (2x), Luc & Niels, 4 conversies benut door Jolan.

Foto’s René Ladenius

Turven – International Youth Rugby Festival Hilversum

Op 21 april 2019, eerste Paasdag, vertrok een team Rotterdamse turven naar Hilversum voor een internationaal rugby toernooi. Verplichtingen om bij oma paaseieren te zoeken en krentenbrood te eten, werden hardvochtig afgeslagen. De eer van de club moest hooggehouden worden.

Zo’n 85 teams in de leeftijd van 7 tot en met 18 jaar speelden bijna 175 wedstrijden. De teams kwamen komen uit 7 verschillende landen: Zuid-Afrika, Engeland, Wales, Schotland, Noord-Ierland, België en natuurlijk Nederland. De Hilversumse Rugbyclub was omgetoverd tot een waar festival terrein, waar Paaspop nog jaloers op kan zijn.

Het werd werkelijk een superleuke dag. Er was veel internationale gezelligheid. Uitgedoste Engelsen, coole trip-shirts en authentieke doedelzakspelers. Normaal spelen de turven alleen tegelijk met hun eigen maatje U8, of hooguit Benji’s, maar deze dag liepen er heel wat indrukkende grote rugby mannen en vrouwen rond. Flink wat spelers, die elke dag hun bordje Brinta op eten of in elk geval de korstjes! 

Het RRC team bestond uit 6 turven. Het was warm, echt warm, dus er moest hard gewerkt worden. Ook door trainer Brendan, waarvoor nog veel dank! Helaas hadden we geen reservespeler dus het moreel moest met ijsjes en veel water hoog worden gehouden. Door het warme weer werden er geen finale wedstrijden gespeeld. Gelukkig maar, want de batterij van de turven was na het laatste fluitsignaal ook echt op. 

Het harde werken van de turven werd beloond. RRC werd 3e achter Rugby Club Voorburg (2e plaats) en HRC (1e plaats). Weer een vaantje en mooie beker verdiend om bij toerbeurt mee op te scheppen! 

Dank aan Rugby Club Hilversum voor de organisatie van dit geweldige toernooi!

Een turvenouder

RRC Cubs uit naar RC Tovaal Goes

Na leuke trainingsavonden afgelopen week, werd positief geladen afgereisd naar de Zeeuwse grond. Toch altijd op de een of andere manier verder dan ingeschat. Weinig verkeer dus de navigatie werd ruimschoots verslagen. De eerste overwinning van de dag. 

Bij aankomst waren onze Cubs vooral geïnteresseerd in een jonge dames wedstrijd die plaatsvond op het naast gelegen hockeyveld. Dit om mentaal alvast goed in de wedstrijd te zitten zo werd door de schrijver begrepen. Dus tweede overwinning van de dag want mentaal zat het wel heel erg goed zo bleek later. 

De sfeer tussen de RRC Cubs mannen en een dame was wederom opperbest. Er werd veel gelachen met en onder elkaar. De warming up werd lekker en goed afgewerkt. Hup, de derde overwinning in de tas erbij.

Vol goede moed werd aan de kick off begonnen. Was men onder de indruk van het op het oog fysiek sterke Cubs RC Tovaal team. Wel nee. De voorwaartsen van RRC zijn ook zeker niet uit te vlakken en waren gewoon scherper. De rucks en scrums werden nagenoeg allemaal goed ingezet en regelmatig gewonnen. De vierde overwinning.

De lijn speelde ook gedisciplineerd, aanvallend goed. De lijn: scrum half, fly half en center liep vandaag prima. Hetgeen ook resulteerde in een mooi uitgespeelde try. De vijfde overwinning van de dag.

Ongelukkigerwijs liepen er bij RC Tovaal een aantal in de rondte die hard liepen en ondanks keihard werken door RRC, met regelmatig mooi ingezette tackles, kon niet alles worden afgestopt. Dus kon de wedstrijd, die trouwens meer dan prima werd geleid door de ref van de dag, helaas niet winnend worden afgesloten. Maar moreel met deze groep fijne mannen en dame was het een overwinning. Want er werd genoten langs de lijn. De dood of de gladiolen mentaliteit in optima forma. Alle meegereisde supporters waren het daarom roerend met elkaar eens. Een mooie en spannende pot gezien, weleens op het randje van het toelaatbare maar vooral rugby technisch prima. Dus overwinning zes en zeven.

Dit was zo een pot die je over jaren nog kan herinneren. Tenminste als je erbij was. Niemand in dit overwegend eerste jaars RRC Cubs team verzaakte. Onervarenheid in de lijn werd vandaag gecompenseerd door hard werken. Iedereen knokte naar eigen kunnen. 

Het was wel helaas tevens de laatste competitiewedstrijd van het seizoen. Wel jammer want de ontwikkeling van spelers was vandaag duidelijk zichtbaar. De competitie is gewoon tekort want de ontwikkeling is positief. Dit Cubs team heeft wel de toekomstige potentie laten zien. Nooit is er opgegeven. Altijd is er voor die ene try gegaan. Wat de score tijdens de wedstrijd ook was. Trots op dit collectief wat ondanks inpassingen van nieuwe spelers en of wijzigingen met spelers die in het andere Cubs team werden opgesteld, er altijd weer stond.

Trots ook op alle supporters die er altijd weer waren en regelmatig positief aanmoedigden ondanks de af en toe barre weersomstandigheden. En trots op de coach Ferry die ondanks de wedstrijdscores tijdens deze tweede seizoenshelft (met een te hoge poule indeling die achteraf bezien helemaal verkeerd was), de moed erin hield namens iedereen. 

Hopelijk komen er nog wat vriendschappelijke potjes en/of toernooien om de hoeveelheid vlieguren van diverse spelers op niveau te houden. Blijf daarom trainen tot de trainers zelf besluiten dat het vakantie is. Gun jezelf als speler het genoegen dat elke minuut met een rugbybal in je handen er eentje is die niemand je gaat afpakken. En gun jezelf als ouder, grootouders, ooms en tantes, broer of zus, etc, om te kijken naar het plezier wat al deze kids zonder uitzondering uitstralen. 

Tot volgend seizoen, tenminste als er verder tot dat moment geen reden meer is om over iets te schrijven en/of er andere redenen zijn die de pen zal laten overdragen.

Uw immer kritische 🙂 schrijvende rugby ouder(e)

Voor foto’s andere RRC Cubs team vs Oemoemenoe, klik hier