Zaterdag 2 november 2019 was de dag van de grote finale van de World Rugby Cup 2019 in Japan! Het was echter ook de dag van een Rotterdams turven team in Breda!
Op het Brakkentoernooi in Breda viel alles op zijn plek voor dit turven team. Een goede combinatie van eerstejaars en tweedejaars en heel veel inzet. De belofte van chocolade koekjes aan het einde van het toernooi deed dit sterrenteam zich razendsnel opstellen in de pizza punt en de ene na de andere try werd gescoord.
Terwijl de liefhebber in het clubhuis Zuid-Afrika de World Cup zag winnen, sloegen ook de Rotterdamse turven hun slag. Ze werden eerste met een werkelijk hele grote wisselbeker. Laat het opscheppen beginnen!
Helaas waren er bij de trainingen afgelopen week veel te weinig Cubs om serieus op een wedstrijd situatie te trainen. Een gemiste kans, want de trainingen op dinsdag met 10 Cubs en donderdag met 8 Cubs waren zeer vermakelijk en leerzaam. Met op donderdag zelfs drie aanwezigen van de trainersstaff. Welhaast prive trainingen. Ik weet oprecht niet waarom de opkomst zo laag was, want met de juiste mentaliteit en de wil om jezelf te ontwikkelen met het rugby spel, moet iedereen toch gewoon uit zichzelf willen komen. Het zal wel aan mij liggen (generatiekloofje) maar achter een beedscherm hangen lijkt mij toch minder leuk dan met je maten lekker rugby-en. Of zijn het de ouders die roet in het eten gooien? Voor een klein deel zal het best gekomen zijn door de heersende verkoudheid/griepgolf, die deze schrijvende oudere rugby vader ook had geveld, een ander deel zal ook best elders vakantie in deze periode hebben gevierd, maar dat kunnen nooit alle overig 30 afwezigen zijn geweest. Jammer.
Vandaar dat er wat bezorgt naar de uitwedstrijd tegen de vrienden uit Middelburg werd aangekeken. Een aantal tweedejaars vaste krachten waren er vandaag, als klap op de vuurpijl , ook niet bij. En omdat er een chronisch tekort is aan voorwaartsen bij de Cubs, voelt dat niet lekker met een tegenstander die normaliter goed en verzorgt speelt maar ook fysiek sterk is. De Zeeuwse klei maakt benen als boomstammen zullen we maar zeggen.
Bij de warming up van beide teams kon gezien worden dat het fysieke aspect gelukkig meeviel. Alhoewel er wel een lengteverschil geconstateerd kon worden. En dan niet in het voordeel van RRC.
De kick off begon goed voor de gastheren. De eerste vijf minuten waren echt billenknijpen voor de meegereisde RRC harde kern. Het fysieke verschil was goed zichtbaar bij de mauls en rucks. RRC was daarin zeker in deze fase niet snel en hard genoeg. En eerlijk is eerlijk Oemoemenoe kwam gewoon heel goed uit de startblokken. Maar na deze vijf minuten kwam RRC gelukkig zonder tegen try in haar aanvallende spel. Druk werd opgevoerd en de lijn werd vanuit de scrum snel en goed gevonden. Snel balspel met diverse off loads was op momenten flitsend. De ban was na de eerste RRC try gebroken en RRC wist daarna de tries goed te drukken.
Eindstand RRC 44 en Oemoemenoe 17 in een verder sportieve en zonder incidenten wedstrijd. De ref van de dag deed het ook goed. Het voelde achteraf als een zakelijke overwinning maar dan doe ik zowel Oemoemenoe als RRC tekort want er werd wel door beide teams keihard gewerkt.
Handhaving in de plate poule voor de tweede competitie fase is hiermee bewaarheid geworden. Sterker, RRC staat gedeeld eerste en er is zelfs een klein risico op promotie. Dan wel de laatste wedstrijd thuis tegen het sterke Octopus overtuigend met veel tries zien te winnen en afwachten hoe het score verloop bij de mede koplopers van de poule is. Probleem wat bij promotie wel wordt voorzien is dat met deze groep de dragende en getalenteerde schouders met te weinigen zijn om ook in de hoogste poule van Nederland potten te kunnen breken. Dan is de discipline om serieus met rugby bezig te zijn, om harder en beter te willen trainen, met een gezonde wil om te winnen, helaas nog te onevenredig verdeeld. De breedtesport en selectie sport wringt dan. Een uitdaging voor zowel RRC als de technische staff en een wake up call voor de Cubs zelf voor de tweede competitiefase.
De onevenredigheid van het team en de dag wordt verder bestendigd door dit verslagje. Want als alles evenredig opgeschreven zou zijn geweest dan had ik het 75% over de reistijd gehad en 25% over de wedstrijd. (Voor de rekenmeesters onder ons, 3 uur reistijd en 1 uur rugby). Het blijft een aardig stukje weg. Je gaat haast eerst langs het Havenziekenhuis om de reisprikken te halen. Gelukkig is de laatste wedstrijd weer thuis, grote opkomst van alle aanhang gegarandeerd. En kom vooral tussendoor trainen!!!
Afgelopen weekend hebben de colts een teamdag gehad om te werken aan het team en de seizoendoelstellingen boven water te krijgen. Spreekwoordelijk genoeg vond dit plaats bij de surfvereniging Windkracht in Dordrecht. Hier mochten we gebruik maken alle faciliteiten en werden we zeer hartelijk ontvangen. De mannen zijn eerst onder handen genomen door onze bootcamp instructrice Miranda. Dat was een succes. Er is hard gewerkt en sommige jongens hebben na afloop om af te koelen een frisse duik in de surfplas genomen. Daarna stonden er broodjes, soep, frikandellen en kroketten en fruit op de mannen te wachten. Ondertussen was de Rugby wedstrijd Nieuw-Zeeland vs Ierland gestart. In de rust hebben de colts geeltjes geplakt met doelstellingen van dit seizoen, welke later zijn gecategoriseerd in 1. Teamontwikkeling, 2. In de cup poule blijven en 3. Plezier. Inmiddels was de tweede helft van Nieuw-Zeeland vs Ierland van start gegaan, toen Ierland de aansluiting verloor was er weer aandacht voor het slotstuk de aandachtscirkels van Eberspächer uit de sport psychologie. Dit om inzicht te krijgen hoe afleiding werkt in relatie tot doelstellingen en hoe deze straks in de persoonlijke pop gesprekken kleiner en haalbaar te maken. Kortom om ‘still work to be done’. Het was een bijzonder inspirerende dag met dank aan De surfclub Windkracht, Miranda voor het bootcamp, Wilco Boot voor de foto’s, Christa, Marcel en Justa voor de mentale en innerlijke zorg.
Na
de geslaagde RDD dag en dus vijf trainingen tussendoor na de laatste wedstrijd,
was het weer tijd voor een lekker potje rugby. De hoofdzakelijk tweede jaars
Cubs speelden thuis. De hoofdzakelijk eerste jaars waren in Voorburg. Op het
moment van schrijven was van dat treffen nog geen uitslag bekend. Maar thuis
spelen is altijd reden voor een grotere supporters schare langs het veld.
Immers, de opa’s en oma’s en broers en zussen, etc, hoeven dan niet zo ver te
rijden. Ook de harde kern in vol ornaat en zonder (!) korte broek aanwezig. Vol
verwachting klopt het hart. De RRC Cubs hadden er ook zin in ondanks de
motregen, zo bleek vanaf het eerste fluitsignaal door de uitstekend leidende
ref.
Vandaag
was RRC sterker dan de Cubs van Delft. Dus kon er na afloop een mooie
overwinning worden bijgeschreven. De druk werd snel en goed door RRC gezet
waardoor Delft eigenlijk niet goed in haar spel kon komen. Want Delft had zeker
geen slecht team, ondanks de wat hoog opgelopen uitslag, wat ook gezien werd in
het tweede deel van de wedstrijd toen de spanningsboog bij RRC wat relaxter
werd. De twee tegen tries werden door
onoplettendheid en het even vergeten van tackelen bij RRC, naar het gevoel
langs de kant, wat weggegeven. Maar de reeds opgebouwde voorsprong in het
eerste deel was te groot om de spanning in de wedstrijd in het tweede deel
terug te krijgen waar RRC ook nog scoorde.
Wat
verder opviel was dat de RRC kicker van de dag op van een teamgenoot geleende
schoenen alle conversies binnen schoot. De vader van deze kicker zal denk ik
snel een bieding op de schoenen willen doen. Soort van Sjakie en de
wondersloffen. Tegen een nog te bepalen commissie wil scribent dezes best
helpen om deze transactie tot stand te brengen. Uiteraard alles om het team te
helpen nietwaar. Graag dan wel de commissie via de bankrekening laten lopen. De
koffie in het clubhuis en de winkel (die schijnbaar uitpuilt van de spullen),
moet namelijk ook zo worden afgerekend. Dan houden we de RRC circulaire
economie in stand.
In
ieder geval een leuke en sportieve wedstrijd gezien. De score had nog hoger
kunnen uitvallen als bij het doorbreken van de voorwaartsen de lijn beter was
benut. Maar dat was dan ook de enige rimpeling in het water van een verder
bijzonder leuke en prettige wedstrijd.
Dinsdag
weer allemaal naar de training. Ondanks het feit dat de komende wedstrijd
helaas pas over twee weken is. De trainingen zijn komende weken belangrijk voor
de belangrijke wedstrijd uit in Middelburg tegen Oemoemenoe. Het blijft
trouwens toch (in ieder geval voor mensen van buiten de Zeeuwse eilanden) een
onuitspreekbare naam die echter wel al jarenlang goed rugby kunnen spelen.
Wellicht is de naam gekozen onder de noemer “if you cannot convince, confuse”. We gaan het weer meemaken met hopelijk
droog weer.
Het
nieuwe seizoen is op dreef en zo ook de Rotterdamse turven! Zaterdag 5 oktober
waren de Rotterdamse turven uitgenodigd bij de British School in the
Netherlands. Met 3 teams sterk drukten de turven de ene try na de ander in
Voorschoten.
Er
werd gespeeld volgens het speelschema van de World Rugby Cup. Team Argentina,, England en Japan.
De ochtend begon koud maar het werd uiteindelijk een heerlijk ochtend met veel
speelplezier.
De
turven zijn inmiddels in aantal de 35 gepasseerd. Zo’n mooi aantal betekent dat
we inmiddels met doorgaans 3 teams spelen op de districtswedstrijden uit.
Volgende week spelen we zelfs met 3 teams thuis en gaat een team op toernooi
naar het Jan van Burg Toernooi bij RC The Hookers.
Ook
zijn we blij met een hele club vrijwilligers van vooral vaders en moeders die
dit jaar /(assisteren bij) bij het trainen en bardienst trainen. Top!
Binnenkort
op maandag 14 oktober a.s. hebben de turven – maar ook de mini’s en benji’s –
een open training van 18.30 – 19.30 uur. De guppen hebben een open training van
10.00 – 11.00 uur op zondag 20 oktober. Ken jij nog een stoer buurmeisje of
klasgenoot? Neem haar/hem mee naar de training. Aanmelden is niet verplicht,
bitje wel.
