Eindelijk was het zover: de 1e thuiswedstrijd voor het 2e team van de Rotterdamse Cubs. De eerste uitwedstrijd werd reeds gespeeld in Utrecht. Hier lieten de overwegend 1e jaars Cubs zien goed als team aan te kunnen vallen, maar verdedigend nog even moesten wennen aan een groter veld.
De week voor de wedstrijd werd er dus op de trainingen geoefend op het oplopen en verdedigen.

Het leek er in het begin even op dat het niet helemaal was overgekomen want DIOK 2 lag na een paar minuten al met de bal over onze tryline. De Rotterdamse mannen bleven echter positief en het ingezette tegenoffensief zorgde al snel voor een gelijke score. De verdediging herpakte zich aan Rotterdamse zijde met Hugo en Frederick (soms te ver volgens de scheidsrechter) vooroplopend.

Rotterdam werd gaandeweg in de eerste helft steeds sterker en zette, dankzij hard werken van de voorwaartsen, steeds meer de rucks van de tegenstanders terug. Waar de scrum onder druk begon
werden de scrums later zeer duidelijk gewonnen, zelfs waar de tegenstander de bal in gooiden.

In het stralende nazomer zonnetje konden de backs soms sprankelend spel laten zien aan de toekijkende rugby ouders. Dankzij mooie runs van zowel de voorwaartsen en de backs wist RRC nog 2 keer te scoren. Toen aan het einde van de wedstrijd het weer omsloeg van zoning naar onstuiming leek ook even de wedstrijd te kantelen. De naam DIOK (Doorzetten Is Onze Kracht) bleek niet uit het niets te komen en in het slechte weer bracht DIOK de score terug tot slechts 1 score tussen RRC en DIOK.
Gelukkig herpakte Rotterdam zich en terwijl Rotterdam zich in de 22 van DIOK bevond werd de wedstrijd winnen afgesloten met 19-12.

Na het eindsignaal konden we terugkijken op een leuke wedstrijd tegen een sportieve tegenstander en een duidelijk en positief fluitende ref. De Cubs hebben laten zien dat ze goed samen kunnen werken en ook tijdens de wedstrijd kunnen leren. Enige nadelige puntje van de wedstrijd is dat tijdens de warming up Owen nog teveel last bleek te hebben van, wat later bleek, een kneuzing en zijn eerste wedstrijd nog even moet wachten. Sterkte Owen!

Een tevreden trainer.

Met regen en wind vertrokken naar Tilburg met een vroege kick off tijd. Het nog altijd prachtig gelegen complex van de RC Tilburg, met het laatste stukje hobbel de bobbel naar de velden, lag in het zonnetje te wachten op de strijd. In het kort, teveel mannen van RRC lieten de strijd voor wat het was. Het aantal wat wilde en kon, was onvoldoende om goed tegenstand te kunnen bieden. De Cubs uit Tilburg hebben daarom ook terecht gewonnen. Niets op af te dwingen. RRC liet zich de kaas van het brood eten. Ik kan zelfs de (jonge) ref van de dag niet eens de schuld geven. 

Dat de technische staff dan toch nog wat positieve zaken eruit weet te halen vind ik een wonder op zich. Want ik heb tijdens de terugreis nog steeds wat verdwaasd voor mij uit gekeken. Nu schijn ik dat wel vaker te doen, maar na de miraculeuze wederopstanding tijdens de gewonnen wedstrijd van verleden week, was de hoop gerechtvaardigd dat het met het sportieve gif wel goed zou zitten. Dat was echter verkeerd gedacht. Veel te slap bij een te groot aantal van het team. De RRC Cubs mannen die wel wilden, konden dit niet compenseren daarvoor was Tilburg gewoon beter als team. De tweede helft gaf weliswaar wat beter rugby met meer weerstand maar onvoldoende om een ommekeer te bewerkstelligen. 

De tweedejaars Cubs kern kan zeker ballen, snelheid ook zat, maar als er niet wordt getraind of voor de wedstrijd niet op tijd naar bed wordt gegaan, dan is slaapwandel rugby het gevolg. Beetje vier op een rij maar dan in de aantallen die de tackles misten. Tilburg had dit wel veel beter begrepen. Dan weegt het vroege tijdsstip voor de toeschouwers erg zwaar door. 

Zijn er excuses, jazeker, maar dat is voor geboren verliezers. Dus die noem ik niet.  Uit verliezen maak je ook winnaars. Daar hou ik me dan maar voor het moment aan vast. 

Met de vlam in de pijp teruggekeerd naar Rotjeknor waar de regen af en toe met bakken uit de hemel viel. Dinsdag en donderdag werk aan de winkel. Komt allen. Laat geen training lopen al valt de regen nog zo hard. Laat zien dat je er staat. Immers, deze eerste fase bepaalt de selectie van de tweede fase. Er wordt dus nog geëxperimenteerd. En laat het overwegend eerste jaars Cubs team vandaag gewonnen hebben van RC DIOK. Dus niemand is volgens mij nog zeker van de selectie. Laat dat dan de motivatie zijn voor iedereen om er telkens weer in te willen knallen. Want als we voor de wedstrijd roepen dat we willen winnen, dan zal de dood of de gladiolen mentaliteit toch wat hoger gezet moeten worden. Tenminste, als de daad bij het woord hoort. 

Was er verder nog iets leuks te melden over vandaag, nou, het was even zoeken, maar de vrijwilligers die dit seizoen de shirts wassen hebben deze week een makkie. Acht a negen shirts zullen de wasmachine van binnen zien. Dus dat waren (denk ik zomaar) ook de enige ouders die lachend naar huis reden.

Uw ietwat knorrige rugby ouder(e).

Voor de eerste competitie wedstrijd van het seizoen hadden de weergoden zich van de beste kant laten zien. En dat was te merken bij het parkeren, het slalom / horden lopen bij de geparkeerde fietsen en dus waren de supporters in grote getale opgekomen. Volhouden mensen!!! Ook als het regent, waait en koud is. Daarvoor liggen er gelukkig nog veel hoody’s, RRC sjalen en warme sweaters in de winkel om aan te schaffen (die volgens doorgaans welingelichte bron over een paar weken complete uitverkoop zal hebben, dus kom erbij en sla uw slag). Laat de RRC kleuren ook langs de velden schijnen. 

Het was vandaag in ieder geval volle bak met allerlei RRC jeugd teams die vandaag thuis speelden. Sfeer derhalve helemaal top. Veel lachende gezichten op en naast het veld met een voorzitter die en passant hardwerkend met allerlei aanhangwagens in de weer was. 

De RRC Cubs hadden voor de kick off van het seizoen (eerste fase) een verdeling zoals afgelopen jaar gemaakt. Meerderheid eerste jaars gingen naar Utrecht en de meerderheid tweedejaars konden hun kunsten op het heilige gras van RRC laten zien.  

En spannend was het in Rotterdam. 

Eerste helft leek het erop dat de RRC Cubs door de snelle en verder sportief spelende Dukes werden overlopen. Wat er tijdens half time is gebeurt is scribent dezes onbekend, maar wat een veerkracht in de tweede helft. De 20(!) punten achterstand werd weggepoetst en zelfs omgezet in een overwinning. Dat had zelfs voor half time de grootste optimist langs de kant niet meer verwacht. De combinatie van uithoudingsvermogen en het lezen van de tegenstander en de wedstrijd gaf de doorslag. Wat denk ik ook meespeelde is dat de Dukes deze omslag ook niet meer verwachten. Wel een leermoment voor RRC, altijd doorgaan en nooit opgeven. Gaan voor de try. Die onverbiddelijke houding is er bij een aantal Cubs zeer aanwezig. 

Zijn er nog verbeterpunten, jazeker. Maar die leg ik hier lekker niet tot in detail uit. Bovendien, daar hebben we de technische staff voor. En schijnbaar worden mijn stukjes ook door de komende Cubs tegenstanders gelezen. Om deze komende tegenstanders op voorhand zoveel wijzer te maken welke mean machine dit jaar de RRC Cubs zijn, is hoogstwaarschijnlijk zeer sportief maar ook onverstandig. 

Daarom noem ik ook nooit namen van spelers die er bovenuit staken vandaag. Dat was er wel een aantal. Wat ik wel (als positief bedoelde observatie) wil zeggen is dat de meesten naar vermogen rugby speelden. Dat er bij een aantal nog een tandje bij kan zowel in het zoeken naar de vrije man als balhandling, en dat er best vanaf de eerste minuut van de wedstrijd een focus mag zijn. Want het risico van echt te laat wakker worden om de wedstrijd te laten kantelen is op dit niveau zeker aanwezig. Een gewaarschuwd mens… etc.

In ieder geval was de smaak van de overwinning zoet en dat smaakt naar meer. Thuis gelijk maar een Bossche bol genomen. Bij een andere uitslag was die natuurlijk conform debiteuren/crediteuren todeledokie gegaan. Nu smaakte het mij echter prima. Volgende week uit naar Tilburg. Dit team zijn wij ook tegengekomen afgelopen oefenweek. Ik hoop op een sportieve wedstrijd. Maar in ieder geval een wedstrijd om naar uit te kijken. 

Tot dinsdag en donderdag bij de training.

Uw schrijvende rugby ouder(e)