Laten we positief beginnen met het feit dat het een aantrekkelijke pot was vandaag in Amsterdam tegen AAC en dat Rotterdam maar liefst 5 tries wist te drukken. Toch was dit helaas niet genoeg voor de winst aangezien AAC er 7 wist te scoren waarvan minstens twee, veel te makkelijk werden weggegeven door Rotterdam.

Met 47 gemiste tackles, meer dan 60% van onze line-outs verliezen en ook menig maal in de eigen scrum de bal kwijtraken is het zo goed als onmogelijk om een wedstrijd te winnen van een min of meer gelijkwaardige tegenstander. Tel daar de twee Rotterdamse gele kaarten bij op, waardoor de tegenstander een kwart van de wedstrijd een numeriek overwicht had en de nederlaag is wel verklaard.

Captain Tristan verwoorde het uitstekend na de wedstrijd door op te merken “dat wij het elke wedstrijd weer voor elkaar krijgen om de scheidsrechter dermate te irriteren dat we de beste man in ieder geval niet aan onze kant krijgen, in tegendeel zelfs”.

Discipline en concentratie dat is wat er vaak aan ontbreekt in onze wedstrijden dit seizoen. Talent in overvloed en werklust voldoende, daar is geen discussie over maar aan bovengenoemde zaken moet de aankomende tijd hard gewerkt worden want anders wordt het een heel frustrerend seizoen ben ik bang.

Eindstand AAC 1 – RRC 1: 43-27 (tries: Tom, Finn (2x), Lars (2x) / Conversie: Tim)

Niet heel veel foto’s deze keer wegens invallende duisternis en gevoelloze vingers. Met dank aan Menzo en Jordi voor het overnemen van de camera in de 2e helft.

De wedstrijd tegen Oemoemenoe begon in alle vroegte op het clubhuis. Nadat de mannen van het A-team allemaal hun paspoort hadden opgezocht voor de lange weg naar het exotische Zeeland (Middelburg) arriveerden wij na bijna twee uur rijden in de Zeeuwse klei. Het was een wedstrijd waar scherp op voorbereid was en het A-team bereidde zich in de koude zon voor op een taaie pot tegen de Zeeuwen. Helaas traden we aan met een ietwat uitgedunde bank door een combinatie van ziekte en andere verplichtingen.

Het A-team startte met de kick-off en onder het toeziend oog van een groot, bloedfanatiek publiek liet het team zich direct gelden. Al vrij snel werd duidelijk dat het dit keer niet het fysieke, close quarters werk van de forwards zou zijn wat de punten op het bord zou krijgen, maar het versnellende en passende werk van de backs. Na ongeveer 10 minuten werd er na een aantal sterk fases een snelle richtingsverandering toegepast en ging de bal in twee passes van de uiterst rechterhoek naar de overlap van Pieter en Ivan in de linkerhoek, waarna laatstgenoemde de score opende.

Verdedigend stond het A-team weer solide georganiseerd. Sommige tackles waren wat te hoog of waren niet positief, maar in 80% van de gevallen kwamen de Zeeuwen er ondanks hun fysieke spel niet door heen. Een beeld wat voor de gehele wedstrijd opgaat. Vervolgens was het Frank die met een perfect angle vol een pop-pass inliep en de verdediging achter zich liet en onder de palen kon drukken.

Na een periode van druk van Oemoemenoe waren het uiteindelijk ook de backs die zich door een grote tweede-rijer lieten aftroeven, overlopen werden en van tackles afgleden. Oemoemenoe kwam terug met een try.

De rest van de wedstrijd was het vrijwel alleen het A-team dat er aan te pas kwam. Dit resulteerde op een gegeven moment zelfs in twee gele kaarten voor het thuisteam. Door slordig spel en overhaaste beslissing wist Rotterdam hier geen gebruik van een 13-15 situatie te maken, maar pakte het de grip en liet niet meer los. Uiteindelijk werden er nog, op vergelijkbare wijze als hier voor, door drie backs gescoord. Lex, Mark en Gijs wisten allemaal zichzelf in het try-gebied te krijgen en mede dankzij de conversies van Josh en Heini was de uiteindelijke score 5 – 29. Een geweldig resultaat en goede stap naar het behalen van het doel: top 3 na de eerste helft van het seizoen.

Man of the Match: Frank ‘Mooiboy’ van der Laars

DotD: Sebas ‘Greasy Hands’ Garland