Hoor wie klopt daar Kinderen

Sint en zijn Piet waren op de zaterdag in de Zaanse Schans alweer te bekennen.

Dus kwam de man met de baard om als allereerste op zondagochtend de RRC een bezoek te brengen om alle Ketelbinkies en Turven te verwennen.

De jonkies legden eerst een Pietenparcours af, waarbij er onder meer Pepernotentikkertje, Zak van Sinterklaaslopen werd gespeeld.

De klapper was toch wel het luchtkussen in de vorm van een stormbaan, waar de kinderen met een pakje overheen werden getild.

Na het parcours moesten de kinderen zichzelf bij Sint en zijn Piet presenteren,

En zichzelf in groepjes segmenteren.

En samen met presentatrice Dorona werd er gezongen, de “wie zijn wij-yell” gedaan en de pizzapunt vertoond.

En daarom de Sint werden de kinderen, naast snoepgoed, op een stoere RRC-sleutelhanger en mooie rijmelarij beloond.

De Sinterklaastraining was een gezellige ochtend met veel lol.

En werd afgesloten met erwtensoep en broodjes rookworst van Van Tol.

Op deze plaats een woord van dank aan al die helpende handjes en de club die dit heerlijke feest mogelijk hebben gemaakt,

En uiteraard alle sponsors die zijn aangehaakt.

Team managers Turven en Guppen (Audrey & Bastiaan)

Klik hier voor de gedichten die de Sint heeft voorgelezen.

Vliegende start van de Rotterdamse turven



Zaterdag 15 september startte het wedstrijdseizoen voor de turven met het Van Hoftoernooi bij Sparta. Een mooi begin van het seizoen. Het was een leuk toernooi, heerlijk weer en …. de eerste plaats! De turven gingen naar huis met een enorme beker.

Tijdens de districtswedstrijden thuis en in Sassenheim bij The Bassets kon er verder flink geoefend worden op de wedstrijd-skills, maar bovenal veel lol gemaakt worden met elkaar.

Afgelopen zaterdag 6 oktober jl. vertrok een team turven uit Rotterdam naar Hoek van Holland. Het tweede toernooi van dit seizoen: het Jan van Burgtoernooi. The Hookers hadden werkelijk alles uit de kast gehaald om er een leuke dag van te maken: touwtrekken met elkaar en met de trainers, een springkussen, een grabbelton en meer. Er werd ook nog gerugbyd…en hoe! Ook op dit toernooi ging Rotterdam met de eerste prijs, een giga beker, naar huis.

Ook bij BSN Voorschoten werd er afgelopen zaterdag onder leiding van trainer Jasper goed gerugbyd door een team Rotterdamse turven.

Tot nu toe lijken de Rotterdamse turven redelijk ongeslagen. Hier en daar wordt er al aardig overgespeeld, hoewel een try scoren in je eentje toch wel het coolste blijft.

Op naar de volgende wedstrijden toernooien en wedstrijden!

Audrey Wiersum
teammanager RRC turven

De Nieuwe toekomstige bikkels

Ik vond het wel eens tijd om een update te geven omtrent onze RRC Guppen/ Ketelbinkies (<U6). Ja, ze spelen nog geen wedstrijden maar dat betekent niet dat ze minder gemotiveerd zijn!

Vandaag SEP 30 was alweer de 4de training van het seizoen en alweer mooi weer. Dit helpt extra bij de motivatie van deze (nieuwe) kleintjes, want we trainen eigenlijk altijd elke zondag 10.00h, ongeacht het weer. Het moeten wel Bikkeltjes worden.

De coaches Brendan en Magnus gaan voortvarend te werk om spelenderwijs de basisvaardigheden te ontwikkelen om goed en verantwoord rugby te kunnen spelen, maar er wordt vooral in deze fase tevens plezier gemaakt en afwisseling in het spel.

Er is zelfs al spelbegeleiding ondersteuning van 2x nieuwe: Sophie en Ginah.

Deze ondersteuning is ook wel nodig omdat we zijn allen zeer content met het hoog aantal nieuwe gemixte Guppie leden (<U6) dit seizoen….. nu al 21x. Zo , zie je dat de eerdere investeringen en tijd van RRC, coaches en teammanagers zich terugbetalen.

De guppen en de algehele jeugd is toch de toekomst van RRC.

Vorige week zondag waren al enkele RRC dames in clubhuis en toevallig vandaag was RRC 3 reeds in de ochtend aanwezig en dus gaven onze grote RRC bikkels even een korte demo aan de Guppen tijdens hun opwarmen. De Guppies waren onder de indruk van de tackles….

en uiteraard wordt elke zondag onze training afgesloten met veel volume en bravoure.. : “Wie zijn wij?! Rotterdam!! Wat gaan we doen?! Winnen!!”

Als er nog nieuwe instromers zijn of je weet van geïnteresseerden dan laat het mij of Rowan weten. email: jeugd@rotterdamserugbyclub.nl

….en geef die Guppies een extra aai over de bol als je op zondagochtend langsloopt bij RRC want ze zijn (verlegen) onder de indruk van die grote dames en heren in RRC tenue…..

RRC Mini’s 2 dagen Jeugdbeachrugby HvH


Het seizoen afsluitende toernooi was bij gastheer RC The Hookers op het strand bij Hoek van Holland, het Jeugdbeachrugby Toernooi. Dit is uitgegroeid tot en groot event met meer dan duizend rugby spelende kids en veel toeschouwers. De organisatie was wederom top met goede refs die op voorhand ook goed waren geïnstrueerd, een verademing.

De cyclus van afgelopen jaren was een jaar met warm weer en het jaar daarna met minder weer. Deze editie begon zaterdag morgen en de eerste aanwezigen zagen ijsberen vertrekken omdat het te koud was en pinguïns verzameld rond een vuurkorf. De immer enthousiaste speaker van de dag had het over mooi rugby weer en dat zou zomaar kunnen maar vergat gemakshalve de toeschouwers waarvan de mannelijke aanwezigen al na een half uur niet meer durfden te plassen door de koude handen. Zondag was gelukkig beter weer maar door PTSS van het weer van de dag ervoor waren de korte broeken helaas thuis gebleven.

De technische staf gaf de mini mannen aan dat het dit weekend vooral leuk en gezellig met en onder elkaar moest zijn. Vandaar ook dat er over de twee teams de eerste en tweede jaars gemixt werden. Voor de statistieken, er werd over twee dagen meer gewonnen dan verloren met een RRC mini Team als vijfde en het andere team als achtste geëindigd, maar daar ging het dit keer niet om. Als er een prijs zou zijn geweest voor team building, het bouwen van zandkastelen, de meer dan goede sfeer en fijn lekker rugbyen, dan had RRC de hoofdprijs in ontvangst genomen.

De positieve lijn van het hele afgelopen seizoen werd keihard doorgezet met deze apotheose op het strand. De technische staf werd bedankt met een mooi geschenk namens alle ouders en kinderen, de ouders waren in de analyse eensgezind dat het een top seizoen is geweest en de kids hebben een meer dan goede rugby ontwikkeling doorgemaakt in een veilige, transparante en sportieve omgeving. Een deel van de kids zal volgend jaar als tweede jaars mini de kar moeten trekken. Het andere deel zal doorstromen naar de cubs om als eerste jaar cubs weer aan de bak te moeten. Wel met wat weemoed omdat het zonder uitzonderingen een heel fijne groep kids bij elkaar was. Zijn het dan opeens koorknaapjes? Nope maar de groepsdynamiek had een zelf corrigerend karakter. De kids konden veel van elkaar hebben en de technische staf had de focus op zelf redzaamheid en het zelf laten zoeken naar oplossingen, in plaats van om alles schreeuwend langs de lijn proberen voor te zeggen (wat verder toch niet wordt gehoord).

De komende mini trip zal de formele afsluiting zijn. Daarna de leegte in de komende weekenden van het trots zijn op de geleverde prestatie van al onze mini mannen. Want het zat ook weleens tegen maar iedereen bleef gefocust om toch die ene try te drukken. Geknokt werd er tot de laatste minuut. Opgeven was nooit een optie. Seizoen 2017/2018 was in mijn ogen memorabel. Fijne vakantie en hopelijk voor iedereen in blakende gezondheid weer tot mid augustus.

Mini ouder

Mini’s bij Toernooi Leo van Herwijnen


Op deze bloedhete dag was een mini team naar Scheveningen voor een beachtoernooi (leuk gepresteerd met 2x winst en 2x helaas niet) en was er een mini team afgevaardigd naar Amersfoort bij RC Eemland. Met de oplopende temperatuur werd er vanuit Amersfoort ietwat jaloers gedacht aan het zeezand, zeelucht maar vooral koel zeewater. Fata morgana’s met palmbomen, dadels en vers water werden gezien door de stofwolken heen op het strijdtoneel (ook wel rugby veld genoemd). Het was meer de stoffige toendra in Amersfoort met harde velden.

De mini mannen hadden door het aanvang tijdsstip van 12.15 uur in ieder geval geen last van de RRC ochtend ziekte. De eerste wedstrijd tegen een team van de gastheer van de dag RC Eemland, werd overtuigend gewonnen. Daarna tegen Amsterdam. Die hadden veel kracht in de voorwaartsen. En gebruikte dit ook overvloedig. Helaas geen winst voor RRC maar aan de inzet lag het niet. Daarna tegen de buur in ons district DIOK. Een zeer enerverende en spannende wedstrijd die gewonnen moest worden om als tweede te eindigen in de poule. De mini mannen kunnen prima tegen prestatie druk en de wedstrijd werd een minuut voor tijd gewonnen. Daardoor werden de kruisfinales gehaald. Volgende tegenstander was Bekaro uit Roosendaal. Deze wedstrijd was eigenlijk het verhaal van de dag. Los van wat onbegrip omdat opeens 4 spelers van DIOK met Bekaro meespeelden (hou mij ten goede als een team een speler mist geen probleem, maar 4 is een derde van een mini team en op een toernooi gaat het ook om de langste adem te hebben), waarom moeten trainers/begeleiders van onze tegenstanders zo opgewonden raken bij U12 rugby.

Is er een virus wat begonnen was in Tilburg bij het mini team van RC Breda (zie eerder verslag) overgewaaid naar Roosendaal? Was de warmte en zon wederom oorzaak van deze vallende overspannenheid? Moeten kids door begeleiders van andere teams zo worden opgefokt om gewoon lekker rugby te spelen? Gezien de rust en kalmte bij RRC niet zou ik zeggen. Het is meer het kanaliseren van gezonde agressie gecombineerd met een wil om te winnen. Dit in plaats van de vervelende gewoonte om als een lokale dorpsidioot (zeker met deze hitte) schreeuwend langs en in het veld te rennen. Kleine uitdaging voor Rugby Nederland om hier toch wat scherper naar te kijken. Ook ligt er een uitdaging bij zowel toernooi organisaties en Rugby Nederland om het niveau van de refs omhoog te krijgen. Sport is namelijk soms oneerlijk en daar moeten de mini mannen ook mee omgaan, maar als er een ref leiding moet nemen maar dat niet kan, om wat voor reden dan ook, (en dit ondanks de goede wil), dan kan het tijdens toernooien (waar het voor de kids ergens om gaat) snel ontsporen. De wedstrijd tegen Bekaro Roosendaal was er helaas zo eentje. Dan wordt verzorgd en goed rugby afgestraft in plaats van beloond. Dat kan de bedoeling niet zijn. Moeten wij dan onze mini mannen dan ook maar opfokken en ze alles laten doen wat niet geleerd is? Of is het niet beter dat iemand hier binnen Rugby Nederland streng maar rechtvaardig naar de bestaande richtlijnen kijkt en harder gaat optreden. Want ik voorspel helaas excessen als dit zonder de juiste aandacht zo doorgaat. Dan doen we met zijn allen de rugby sport ernstig tekort. Iets wat (in ieder geval in mijn ogen) altijd vermeden moet worden.

Hoe dan ook was na de veldslag tegen Bekaro de laatste wedstrijd tegen Amsterdam. Deze werd overtuigend gewonnen door goed, snel en verzorgd spel. Amsterdam had met de krachten gesmeten gedurende de dag en RRC was ondanks de gedane inspanningen nog steeds fit. Chapeau voor onze mini helden dat de teleurstelling van het verlies tegen Bekaro eruit werd gespeeld en werd omgezet in een klinkende winst partij met vele mooie acties. Maar zeker ook respect voor Amsterdam dat ze bleven proberen te spelen op een rugby sportieve wijze. En iedereen die mij kent weet dat een compliment aan Amsterdam echt verdiend is, want alleen al het tikken van deze zin deed pijn aan mijn vingers :-).

Met de behaalde derde plaats werd voor dit seizoen afscheid genomen van wedstrijden op het heilige gras. Volgende week twee dagen beach toernooi. Ik hoop dat deze organisatie (de Hookers) de refs wel duidelijk en goed instructies meegeeft. Afstand houden bij spelhervattingen, off side situaties, playing on the ground, te hoge tackles, alleen de man met de bal tackelen, zijn wat mij betreft een paar van de aandachtspunten die zonder goede ref al snel kunnen ontaarden in veel te ruw en onsportief gedrag. Wordt daar op gelet dan belooft het een mooi en vooral fijn rugby weekend te worden. Daar kijken we dan ook in naam van alle rugby spelende kids graag naar uit. Maar dan wel graag met iets rugby vriendelijkere temperaturen en de hoop op een aflandige wind zodat de verder onzinnige schreeuwpartijen vanaf de kant lekker de Noordzee op kunnen waaien. Dan blijf ik wel met de duinen in de rug op een mooie stoel fijn kijken naar alle kids die met overtuiging maar vooral sportief met hun rugby sport bezig zijn. Of is dit teveel gevraagd?

Foto’s Daan

Mini ouder