Category Archives: Toernooien

Vliegende start van de Rotterdamse turven

Posted on by



Zaterdag 15 september startte het wedstrijdseizoen voor de turven met het Van Hoftoernooi bij Sparta. Een mooi begin van het seizoen. Het was een leuk toernooi, heerlijk weer en …. de eerste plaats! De turven gingen naar huis met een enorme beker.

Tijdens de districtswedstrijden thuis en in Sassenheim bij The Bassets kon er verder flink geoefend worden op de wedstrijd-skills, maar bovenal veel lol gemaakt worden met elkaar.

Afgelopen zaterdag 6 oktober jl. vertrok een team turven uit Rotterdam naar Hoek van Holland. Het tweede toernooi van dit seizoen: het Jan van Burgtoernooi. The Hookers hadden werkelijk alles uit de kast gehaald om er een leuke dag van te maken: touwtrekken met elkaar en met de trainers, een springkussen, een grabbelton en meer. Er werd ook nog gerugbyd…en hoe! Ook op dit toernooi ging Rotterdam met de eerste prijs, een giga beker, naar huis.

Ook bij BSN Voorschoten werd er afgelopen zaterdag onder leiding van trainer Jasper goed gerugbyd door een team Rotterdamse turven.

Tot nu toe lijken de Rotterdamse turven redelijk ongeslagen. Hier en daar wordt er al aardig overgespeeld, hoewel een try scoren in je eentje toch wel het coolste blijft.

Op naar de volgende wedstrijden toernooien en wedstrijden!

Audrey Wiersum
teammanager RRC turven

RRC Cubs Pre Season Tournament RC Octopus 2018

Posted on by


Na de lange en vooral zeer warme zomer zonder rugby, hadden een 19-tal Cubs de uitnodiging geaccepteerd om afgelopen zondag naar Uden af te reizen. Het enige negatieve van de hele dag, was dat het om 08.30u in Uden verzamelen was, naast het feit dat de toiletten vrij ver lopen waren, wat met name de oudere jongere echt planning gaf om tijdig te kunnen plassen. Maar het na maanden van rugby afwezigheid en het halve land doorcrossen, was de afstand en tijd wel weer even wennen. Tegelijkertijd ook een voordeel omdat op de heenreis op het tijdstip van vertrek vanuit regio Rotterdam niet veel (andere?) weldenkende mensen ook in de auto zaten. Dus de navigatietijd werd met ruim 20 minuten verslagen.

Wat ook een zeer aangename en plezierige verrassing was, is dat het scheidsrechter korps in Uden zeer professioneel was aangezet waarbij ook vanuit RRC “onze” Bjorn Buijing acte de préséance gaf. Een dikke pluim voor Bjorn die net als de aanwezige rugby knotsgekke moeders en vaders, ook zo vroeg uit de veren was gekomen en naar Uden was afgereisd. De organisatie in Uden was trouwens wederom top. Complimenten hiervoor. De algemene klacht van verleden jaar (vanuit de mini’s) dat de refs kwalitatief wel een tandje hoger konden tijdens wedstrijden maar vooral bij toernooien als het ergens om gaat, was tijdens dit pre season tournament zeker niet van toepassing. Inclusief lines men was dit dik en dik in orde. Mede daarom werd alles goed onder controle gehouden tijdens de wedstrijden en was het zeer sportief. Geen wanklank gehoord.

Het op de been gebrachte RRC Cubs team (gedeeltelijk eerste en tweede jaars) was door de vakantie perikelen nog niet compleet waarbij schijnbaar met name de voorwaartsen langer van de vakantie wensten te genieten. Daarom had RRC een beperkte groep voorwaartsen en daardoor kwam in elke ruck en scrum RRC een kilootje of honderd te kort. Ondanks het harde werken van de wel aanwezige voorwaartsen kon dit onvoldoende worden gecompenseerd. De enige van de vier gespeelde wedstrijden (tegenstanders deze dag: RC Tilburg, Octopus, Wasps in de poule en RC Haarlem voor de derde en vierde plaats) die verloren werd in de poule fase tegen Octopus, was op dit punt. Want de tegenstander Octopus had geselecteerd op lengte en gewicht zo werd gedacht want och och wat liepen daar een hoop fysiek zwaardere en grotere spelers bij. Als er zo een speler dichtbij kwam stond iedereen er om heen in de schaduw inclusief de toeschouwers.

De overvloedige snelheid in het team is het wapen. En daar kon helaas in de verliespartij onvoldoende van worden geprofiteerd. Bij de drie overig gewonnen wedstrijden liep dit wel. Snel bal overspel maakte dat gebruik kon worden gemaakt van deze kracht. Natuurlijk was het voor de eerste jaars wennen en natuurlijk liep niet alles gelijk perfect. De tweede jaars moesten natuurlijk ook wennen wat een logisch gevolg is van het doorstromen na elk seizoen. Nieuwe gezichten in het veld en weer weten van elkaar waar de kracht ligt. Vanuit je positie en functie zelf oplossend rugby spelen. Een mooie taak voor de trainers om dit erin te slijpen die dit trouwens als doel voor de dag hadden gesteld. Wat verder op deze dag opviel was dat het een hele fijne groep dames en heren bij elkaar is. Zonder uitzondering werd er hard gewerkt. Niet altijd gelukkig maar de wil om te leren en te winnen was bij het hele Cubs team aanwezig. Velen kennen elkaar al vanaf de turven en dat is dan wel weer goed te zien. De groepsdynamiek is prima. Veel lachende gezichten. Met een keurige derde plaats werd de mooie dag afgesloten.

De terugreis, die op de een of andere manier vanuit Uden nooit dezelfde weg is als de heenreis, verliep gelukkig ook prima. Maar de navigatie tijd werd terug niet verslagen.

Vanwege de warmte kan het veld op de club nog even niet worden gebruikt dus blijft het nog even trainen in Ommoord. Met een grotere opkomst van spelers, de wil om te leren gecombineerd met hard werken, kunnen wij met zijn allen die betrokken zijn bij de Cubs, (als deze dag een voorbeeld is), een mooi rugby seizoen tegemoet zien.

Rugby ouder

RRC Mini’s 2 dagen Jeugdbeachrugby HvH

Posted on by


Het seizoen afsluitende toernooi was bij gastheer RC The Hookers op het strand bij Hoek van Holland, het Jeugdbeachrugby Toernooi. Dit is uitgegroeid tot en groot event met meer dan duizend rugby spelende kids en veel toeschouwers. De organisatie was wederom top met goede refs die op voorhand ook goed waren geïnstrueerd, een verademing.

De cyclus van afgelopen jaren was een jaar met warm weer en het jaar daarna met minder weer. Deze editie begon zaterdag morgen en de eerste aanwezigen zagen ijsberen vertrekken omdat het te koud was en pinguïns verzameld rond een vuurkorf. De immer enthousiaste speaker van de dag had het over mooi rugby weer en dat zou zomaar kunnen maar vergat gemakshalve de toeschouwers waarvan de mannelijke aanwezigen al na een half uur niet meer durfden te plassen door de koude handen. Zondag was gelukkig beter weer maar door PTSS van het weer van de dag ervoor waren de korte broeken helaas thuis gebleven.

De technische staf gaf de mini mannen aan dat het dit weekend vooral leuk en gezellig met en onder elkaar moest zijn. Vandaar ook dat er over de twee teams de eerste en tweede jaars gemixt werden. Voor de statistieken, er werd over twee dagen meer gewonnen dan verloren met een RRC mini Team als vijfde en het andere team als achtste geëindigd, maar daar ging het dit keer niet om. Als er een prijs zou zijn geweest voor team building, het bouwen van zandkastelen, de meer dan goede sfeer en fijn lekker rugbyen, dan had RRC de hoofdprijs in ontvangst genomen.

De positieve lijn van het hele afgelopen seizoen werd keihard doorgezet met deze apotheose op het strand. De technische staf werd bedankt met een mooi geschenk namens alle ouders en kinderen, de ouders waren in de analyse eensgezind dat het een top seizoen is geweest en de kids hebben een meer dan goede rugby ontwikkeling doorgemaakt in een veilige, transparante en sportieve omgeving. Een deel van de kids zal volgend jaar als tweede jaars mini de kar moeten trekken. Het andere deel zal doorstromen naar de cubs om als eerste jaar cubs weer aan de bak te moeten. Wel met wat weemoed omdat het zonder uitzonderingen een heel fijne groep kids bij elkaar was. Zijn het dan opeens koorknaapjes? Nope maar de groepsdynamiek had een zelf corrigerend karakter. De kids konden veel van elkaar hebben en de technische staf had de focus op zelf redzaamheid en het zelf laten zoeken naar oplossingen, in plaats van om alles schreeuwend langs de lijn proberen voor te zeggen (wat verder toch niet wordt gehoord).

De komende mini trip zal de formele afsluiting zijn. Daarna de leegte in de komende weekenden van het trots zijn op de geleverde prestatie van al onze mini mannen. Want het zat ook weleens tegen maar iedereen bleef gefocust om toch die ene try te drukken. Geknokt werd er tot de laatste minuut. Opgeven was nooit een optie. Seizoen 2017/2018 was in mijn ogen memorabel. Fijne vakantie en hopelijk voor iedereen in blakende gezondheid weer tot mid augustus.

Mini ouder

Mini’s bij Toernooi Leo van Herwijnen

Posted on by


Op deze bloedhete dag was een mini team naar Scheveningen voor een beachtoernooi (leuk gepresteerd met 2x winst en 2x helaas niet) en was er een mini team afgevaardigd naar Amersfoort bij RC Eemland. Met de oplopende temperatuur werd er vanuit Amersfoort ietwat jaloers gedacht aan het zeezand, zeelucht maar vooral koel zeewater. Fata morgana’s met palmbomen, dadels en vers water werden gezien door de stofwolken heen op het strijdtoneel (ook wel rugby veld genoemd). Het was meer de stoffige toendra in Amersfoort met harde velden.

De mini mannen hadden door het aanvang tijdsstip van 12.15 uur in ieder geval geen last van de RRC ochtend ziekte. De eerste wedstrijd tegen een team van de gastheer van de dag RC Eemland, werd overtuigend gewonnen. Daarna tegen Amsterdam. Die hadden veel kracht in de voorwaartsen. En gebruikte dit ook overvloedig. Helaas geen winst voor RRC maar aan de inzet lag het niet. Daarna tegen de buur in ons district DIOK. Een zeer enerverende en spannende wedstrijd die gewonnen moest worden om als tweede te eindigen in de poule. De mini mannen kunnen prima tegen prestatie druk en de wedstrijd werd een minuut voor tijd gewonnen. Daardoor werden de kruisfinales gehaald. Volgende tegenstander was Bekaro uit Roosendaal. Deze wedstrijd was eigenlijk het verhaal van de dag. Los van wat onbegrip omdat opeens 4 spelers van DIOK met Bekaro meespeelden (hou mij ten goede als een team een speler mist geen probleem, maar 4 is een derde van een mini team en op een toernooi gaat het ook om de langste adem te hebben), waarom moeten trainers/begeleiders van onze tegenstanders zo opgewonden raken bij U12 rugby.

Is er een virus wat begonnen was in Tilburg bij het mini team van RC Breda (zie eerder verslag) overgewaaid naar Roosendaal? Was de warmte en zon wederom oorzaak van deze vallende overspannenheid? Moeten kids door begeleiders van andere teams zo worden opgefokt om gewoon lekker rugby te spelen? Gezien de rust en kalmte bij RRC niet zou ik zeggen. Het is meer het kanaliseren van gezonde agressie gecombineerd met een wil om te winnen. Dit in plaats van de vervelende gewoonte om als een lokale dorpsidioot (zeker met deze hitte) schreeuwend langs en in het veld te rennen. Kleine uitdaging voor Rugby Nederland om hier toch wat scherper naar te kijken. Ook ligt er een uitdaging bij zowel toernooi organisaties en Rugby Nederland om het niveau van de refs omhoog te krijgen. Sport is namelijk soms oneerlijk en daar moeten de mini mannen ook mee omgaan, maar als er een ref leiding moet nemen maar dat niet kan, om wat voor reden dan ook, (en dit ondanks de goede wil), dan kan het tijdens toernooien (waar het voor de kids ergens om gaat) snel ontsporen. De wedstrijd tegen Bekaro Roosendaal was er helaas zo eentje. Dan wordt verzorgd en goed rugby afgestraft in plaats van beloond. Dat kan de bedoeling niet zijn. Moeten wij dan onze mini mannen dan ook maar opfokken en ze alles laten doen wat niet geleerd is? Of is het niet beter dat iemand hier binnen Rugby Nederland streng maar rechtvaardig naar de bestaande richtlijnen kijkt en harder gaat optreden. Want ik voorspel helaas excessen als dit zonder de juiste aandacht zo doorgaat. Dan doen we met zijn allen de rugby sport ernstig tekort. Iets wat (in ieder geval in mijn ogen) altijd vermeden moet worden.

Hoe dan ook was na de veldslag tegen Bekaro de laatste wedstrijd tegen Amsterdam. Deze werd overtuigend gewonnen door goed, snel en verzorgd spel. Amsterdam had met de krachten gesmeten gedurende de dag en RRC was ondanks de gedane inspanningen nog steeds fit. Chapeau voor onze mini helden dat de teleurstelling van het verlies tegen Bekaro eruit werd gespeeld en werd omgezet in een klinkende winst partij met vele mooie acties. Maar zeker ook respect voor Amsterdam dat ze bleven proberen te spelen op een rugby sportieve wijze. En iedereen die mij kent weet dat een compliment aan Amsterdam echt verdiend is, want alleen al het tikken van deze zin deed pijn aan mijn vingers :-).

Met de behaalde derde plaats werd voor dit seizoen afscheid genomen van wedstrijden op het heilige gras. Volgende week twee dagen beach toernooi. Ik hoop dat deze organisatie (de Hookers) de refs wel duidelijk en goed instructies meegeeft. Afstand houden bij spelhervattingen, off side situaties, playing on the ground, te hoge tackles, alleen de man met de bal tackelen, zijn wat mij betreft een paar van de aandachtspunten die zonder goede ref al snel kunnen ontaarden in veel te ruw en onsportief gedrag. Wordt daar op gelet dan belooft het een mooi en vooral fijn rugby weekend te worden. Daar kijken we dan ook in naam van alle rugby spelende kids graag naar uit. Maar dan wel graag met iets rugby vriendelijkere temperaturen en de hoop op een aflandige wind zodat de verder onzinnige schreeuwpartijen vanaf de kant lekker de Noordzee op kunnen waaien. Dan blijf ik wel met de duinen in de rug op een mooie stoel fijn kijken naar alle kids die met overtuiging maar vooral sportief met hun rugby sport bezig zijn. Of is dit teveel gevraagd?

Foto’s Daan

Mini ouder

Mini’s Kruikentoernooi RC Tilburg

Posted on by

Ondanks de vakantie periode hadden de mini’s 15 strijders bijeen (6 tweedejaars en 9 eerstejaars) om acte de préséance te geven op dit bomvolle toernooi bij RC Tilburg. Het is en blijft een mooie locatie. Via bospaden het rugby veld opkomen heeft wel wat. Zes wedstrijden op het programma. Welhaast conform gebruik werd de eerste wedstrijd tegen Octopus nipt (maar ook onnodig) verloren omdat er niet direct vanaf het begin scherp werd gespeeld. De RRC Mini ochtend ziekte. Voor de immer subjectieve RRC mini fan een feit om gek van te worden. Ballen worden dan te makkelijk bij de tegenstander ingeleverd. Het tackelen vergeten. Tweede wedstrijd was ook conform RRC mini gebruik weer veel beter en werd er met ruime cijfers 9-0 gewonnen van RC Etten Leur. Deze positieve lijn werd doorgetrokken in de derde wedstrijd tegen de Vets. Ook met 9 tries verschil gewonnen 10-1 eindstand. De voorronde werd afgesloten met een wedstrijd tegen RC Tilburg. Geen winst voor RRC en deze wedstrijd kende een 4-1 eindstand. De kruisfinales waren tegen HRC en RC Breda. Tegen HRC begon het te slap en voor er met de ogen geknipperd werd stond er 2 tries tegen op het scorebord. Ondanks de steeds sterker wordende zon en oplopende thermometer kwam het lang verwachte sportieve gif weer vrij en werd deze stand omgebogen naar een 4-2 overwinning en eindstand voor onze mini helden.

De laatste wedstrijd tegen RC Breda wachtte om te proberen met een vijfde plaats deze verder fijne dag af te sluiten. Relaxed werd door de mannen in de schaduw van de bomenrij naast het veld het tijdsstip afgewacht om het laatste strijdtoneel van de dag te betreden. Deze wedstrijd begon rommelig. RC Breda kickte vanaf een witte lijn wat zeker niet de blauwe middenlijn was. Die lag daar meters achter. Dus zaten de RRC mini mannen gelijk in de verdrukking ver in het eigen verdedigingsgebied. Het veld was ook kleiner dan een normaal mini veld en met een chronisch tekort aan voorwaartsen werd er wel heroïsch gevochten maar ontbrak het fysieke geweld. Door dit veel te kleine veld werd het ook erg rommelig met weinig speelruimte waardoor de lijn minder uitgespeeld kon worden en dus was er geen mogelijkheid om de in het team van de dag aanwezige snelheid te gebruiken. Het leek eigenlijk meer op een soort van grabbelen en worstelen. Deze worstelpartij werd schijnbaar een van de begeleiders van RC Breda teveel. Luid vloekend liep deze beste man op een gegeven moment het veld op. Een meer dan prachtig voorbeeld over hoe het niet moet. Een zonnesteek als excuus kon het niet zijn want hij stond in de schaduw van de bomenrij en in deze schaduw stopte de beste man ook niet gelijk om tegen onze coach van de dag Richard door te blijven gaan. Maar meer dan ongepast en rugby vreemd gedrag. Zeker in de jeugd categorie. Misschien zat de frustratie nog hoog door het eerder in het seizoen gewonnen Brakken toernooi door onze mini helden. Hoe dan ook is het een overwinning van onze mannen om gewoon door te gaan met de wedstrijd maar de impact van deze naar ik hoop voor RC Breda in het bijzonder en voor Rugby Nederland in zijn algemeenheid, tijdelijke vorm van volledige ontoerekeningsvatbaarheid van deze lokale dissonant was groot op onze kids.

De mooie dag werd hierdoor wat tegenstrijdig afgesloten. Want enerzijds wil je er dan ook zelf naartoe om op zijn minst te informeren naar tijdig medicijn gebruik en de daarop volgende vraag over de geestelijke gesteldheid (wat dan ook zeker verder geëscaleerd zou zijn) en anderzijds is het wijste om dan maar van het veld af te lopen zonder commentaar en om dan vooral heel blij en trots te zijn op de rust, kennis en kunde in de begeleiding aan de kant van RRC. Want het hele seizoen wordt gekenmerkt door groei van onze kinderen in het rugby spel, rust wordt uitgestraald en overgebracht, er wordt een transparant beleid gevoerd en waar nodig hard maar rechtvaardig opgetreden. Vandaag speelden een aantal van onze mini helden zeker niet hun gelukkigste potjes, zat het ook wat tegen allemaal en viel het zeker niet mee om onnodig verlies om te zetten naar een mindset voor de volgende wedstrijd. Dat het uiteindelijk een drie overwinningen en drie verlies partijen dag werd is al een klein wonder op zich waarbij we dan vooral een diepe buiging moeten maken naar de begeleiding en over de inzet van onze kids. En dat doe ik bij deze. Op naar de volgende trainingen en wedstrijden.

Mini ouder