We hebben er even op moeten wachten maar de eerste punten zijn binnen voor RRC 1. Op het kletsnatte Nationaal Rugby Centrum in Amsterdam waar de studenten van Ascrum hun wedstrijden spelen, voerde Rotterdam bijna de hele wedstrijd de boventoon en won de wedstrijd dan ook verdiend. Er werd enorm veel strijd geleverd en wellicht is er toch iets van inspiratie gehaald uit het WK duel Japan vs Ierland van een dag eerder want er werd exact dezelfde score behaald als in dat gevecht. Prima team effort in ieder geval en dit geeft hoop voor het vervolg van de competitie.
Een slechtere start van het nieuwe seizoen is bijna niet voor te stellen nadat we in de eerste 5 minuten eerst onze hooker Tristan met een hoofdblessure van het veld zagen gaan en vlak daarna onze net aangestelde captain Tim met een verschrikkelijk blessure per ambulance werd afgevoerd.
Na een half uur oponthoud en iedereen nog beduusd van deze zeer nare gebeurtenis moest er toch weer gerugbyd worden. RRC 1 speelde een dappere wedstrijd met veel strijd maar moest uiteindelijk toch het onderspit delven tegen het met name in de voorwaartsen sterkere Haarlem.
Tim, heel veel sterkte gewenst en we hopen met z’n allen op een spoedig herstel.
Ineens was het dan zover. Afgelopen zondag stond alweer de laatste wedstrijd van het seizoen op het affiche, althans voor wat betreft de officiële competitie. Een thuiswedstrijd tegen RUS en eindelijk onze enige Super Sunday van dit seizoen.
We moesten RUS vanuit eigen gelederen met een speler aanvullen. Onze Mo draait daar haar hand niet voor om en bood zich direct aan als vrijwilliger. Later zouden meer van onze spelers volgen door blessures aan de zijde van RUS. Zij hadden wat dames met een comeback na een lange blessure, maar uiteraard konden zij nog niet vol ingezet worden. Gelukkig waren de Rotterdames op volle sterkte en met een overvolle opstelling konden wij gelukkig wat dames uitlenen.
De kickoff werd genomen onder toeziend oog van een fors aantal toeschouwers. Aanhang, oud spelers, geblesseerden, niet-geblesseerden die wegens een voltallige bezetting niet konden worden opgesteld en anderen die betrokken zijn bij het team en de club.
De manier van spelen, zoals wij dat zo graag willen, kwam meteen tot uitdrukking. RUS kwam er niet aan te pas. Wij leden bijna geen balverlies, behalve bij enkele paniek-passes en wat spaarzame knock-ons. Van het vele balbezit konden wij gecontroleerd bouwen aan de aanval. In dat opzicht was het een zware middag voor onze tegenstander.
Het zat er allemaal in: goeie pick and go’s, flitsende backline, mooie breaks, etc. Ook waren wij enorm sterk in de scrums. Bijna alle scrums werden gewonnen, zowel onze eigen scrums als die van RUS en hierdoor konden wij vele mooie aanvallen inzetten.
Vooraf hadden wij onderling besproken dat we iedereen zo ver weg mogelijk moesten houden van de zijlijn, aangezien we onze ervaren ‘ingooister’ helaas moesten missen deze wedstrijd. Achteraf gezien hebben we waarschijnlijk nog nooit zoveel line-outs gehad als deze zondag, dus deze wens is totaal mislukt! De zij-lijn leek bijna wel de 16e persoon in het veld bij RUS en hij heeft vele slachtoffers gemaakt. Gelukkig verliepen de line-outs wel prima!
Er werd in de eerste helft met name goed hoog druk gezet als RUS de bal had. Bijna alle volgende rucks werden gevormd op een of enkele meters achter hun vorige ruck. Zij maakten nauwelijks voorwaartse meters.
Hoewel er natuurlijk keihard voor gewerkt werd door iedereen, leek het er ‘makkelijk’ uit te zien en liepen wij in de eerste helft uit naar een voorsprong van 31-0.
De tweede helft verliep iets rommeliger. Wij liepen niet meer structureel op met als gevolg dat de tegenstander iets meer ruimte kreeg. Zij konden hierdoor enkele keren wat verder richting onze tryline doordringen, maar zijn er niet heel dicht bij in de buurt gekomen. Ook raakten wij de tweede helft wel veel ballen kwijt, door toch net nog die extra offload te willen geven of net wat te gehaast willen spelen. Ondanks deze schoonheidsfoutjes verliepen onze aanvallen eigenlijk nog gevarieerder dan in de eerste helft. Wij benutten letterlijk de gehele breedte van het hele veld in de jacht op try’s. En dat ging best prima mag gezegd. Er werd ook onderling goed gecommuniceerd, waardoor de neuzen prima gericht waren. Echt een prachtige teamprestatie in meest brede zin, bracht de eindstand op 74-0. We mogen met name trots zijn op de manier waarop. Dit team kan vanuit onze eigen discipline gewoon goed rugby-en. En zelfs in de ‘mindere’ tweede helft werden uiteindelijk de meeste try’s gedrukt, vooral door ons doorzettingsvermogen.
WOTM: het unstoppable duo (eigenlijk trio) bestaande uit Irene (voor het hele seizoen), Roisin in het bijzonder tijdens deze wedstrijd evenals Q die daardoor ook meteen de honeurs van het atten kon overnemen van Roisin.
Er was volkomen terecht ook bier voor onze zumba Anna Zoë met maarliefst twee try’s en niet van de minste categorie.
Buiten het huldigen van onze spelers, is breed aandacht besteed aan een aantal niet-spelers.
Support always en all over Nederland: Joran en Yannick.
Ook is met dank aan Karin, Noa en Claire het officiële teamboek gepresenteerd. De eerste twee exemplaren van deze beperkte oplage zijn passend uitgereikt aan de coaches van dat seizoen: Fabrice en Mos. Heel fijn dat zij er als vanouds bij waren.
Niet in de laatste plaats bedanken wij Wilco voor weer een seizoen lang fancy foto’s, waarmee alle actie vakkundig is vastgelegd. Al wacht Claire nog steeds op een ‘normale foto’.
De derde helft was een waar feest met een groot aantal feestgangers. Het bier vloeide rijkelijk, de bbq stond (uiteindelijk) lekker te vlammen en de zon scheen lekker met ons mee. Mooier kan het haast niet.
Ook hiervoor dank aan een ieder die heeft bijgedragen aan de voorbereiding en organisatie, in het bijzonder Hedwig maar ook kersverse vader en last minute ingevlogen wingman-grillmeister Marijn.
Volgende wedstrijden: Trip & Ameland
Verslag: Emma en Ruben
Voor foto’s Wilco Boot klik hier Voor foto’s Rene Ladenius klik hier
Zaterdag 11 mei was het zover: D-day voor de Colts, hoewel als eerste geëindigd in de poule moest de playoff finale wel gewonnen worden van Castricum om zich officieel kampioen te mogen noemen. De voorbereiding begon al in de ochtend, Christiaan had een voortreffelijk onbijt georganiseerd voor het hele team en staff bij HC Rotterdam. Direct hierna gingen de mannen naar de thuishonk om zich voor te bereiden, de koppies begonnen nu toch wel gespannen te staan, gameplan en skills werden op het veld nog grondig getraind en iedereen stond op scherp.
Dit bleek ook wel bij het begin van de wedstrijd, Castricum werd zwaar onder druk gezet door onze forwards en binnen 5 minuten kon Sebas de eerste try drukken, de conversie werd onberispelijk genomen door Jolan. Redelijk vlot kon de tweede try worden bijgeschreven, na een uitgekiende crosskick kon Sebas de bal drukken in de tryzone, stand 12-0. Castricum maakte handig gebruik van wat nonchalance aan de Rotterdamse kant en kon de score op 12-7 zetten, de spanning was weer terug! De ‘mooiste’ try van de wedstrijd was weer een absolute teamtry: na een geweldige scrum, werd de lijn fantastisch uitgespeeld, Jolan werd als laatste speler gelanceerd en drukte de derde!!
Castricum bleef dreigend, kadootjes werden niet gegeven maar zoals de trainer van de Noord Hollanders naderhand vertelde: de voorwaartsen van Rotterdam waren een maatje te groot voor ons, de goede discipline in de lijn met snelle handjes gaven de doorslag! Tweede helft gaf eenzelfde beeld, RRC scoorde er lustig op los, Castricum deed nog iets terug via breaks. Een fantastische pot met leuk spel met als eindscore 38-19.
Prachtig te zien hoe onze Colts onder de vakkundige handen van onze Trainingsstaf dit jaar van jongens tot jonge kerels werden getransformeerd: Knokken als één team en écht commited zijn. De Senioren krijgen een flink aantal jonge mannen erbij met een niet gering potentieel!
Het wedstrijd seizoen van de meerderheid tweedejaars RRC Cubs team werd afgesloten, (na het winnen van de poule district fase), met een finale wedstrijd tegen de winnaar van de andere poule winnaar in Nederland, CL RC Octopus / Wallaby’s.
Het strijdtoneel was op het hoofdveld van RRC Rotterdam. Temperatuur: lekker rugby weer. Vele ouders, grootouders, ooms/tantes, broertjes en zusjes waren langs het veld te vinden. Grote opkomst derhalve. De spanning liep langzaam maar zeker tijdens de warming up op.
De RRC Cubs begonnen sterk. Gelijk druk zetten met snel balspel. Niet meegaan met het sterke voorwaartsen spel van Octopus Wallaby’s, (waar tijdens het pre season toernooi nog van werd verloren wat gezien het behaalde resultaat van vandaag verder de goede rugby ontwikkeling bestendigde van een groot aantal spelers), was de opdracht. Snel overspel werd vandaag gevraagd door de technische staf en door het team gegeven.
Met halftime werd daarom een comfortabele voorsprong bereikt. Ook werden de conversies goed benut. Als het telraam van uw scribent mij niet in de steek liet, was het iets van 45 voor RRC en 0 voor Octopus Wallaby’s.
De tweede helft begon echter te zwak. Octopus Wallaby’s kon in deze fase twee tries snel achter elkaar drukken wat ietwat bezorgde gezichten bij de toeschouwers gaf. Het zal toch niet gaan ontwikkelen zoals afgelopen week gezien bij de 11 tegen 11 met de ronde bal.
Antwoord nee. De RRC Cubs wisten zich te herpakken en de score werd verder opgevoerd en uitgebouwd. Een zucht van verlichting bij de harde kern van toeschouwers langs de lijn tot gevolg.
Eindscore, zoals het hele seizoen al, geen idee, wel dat er dik gewonnen is van een verder zeer sportief spelende tegenstander. Maar kampioen van Nederland in de bowl poule is een resultaat waarmee thuisgekomen mag worden.
Iedereen daarom gefeliciteerd met dit mooie resultaat wat zelfs nog meer glans krijgt als er gerealiseerd wordt dat de RRC Cubs gedurende het achterliggende seizoen verloren hebben van teams die in de finale staan van de Cup of Plate poule.
Een meer dan puike prestatie derhalve. Terecht was er gebak en terecht was er champagne wat de dames en heren van de Cubs ook flink misbruikten. Want het onder smeren van je teammaatje met slagroom is natuurlijk ook veel leuker dan opeten en champagne spuiten over elkaar heen is op deze leeftijd ook beter dan opdrinken.
De erfenis van dit fantastische resultaat zal volgend seizoen een hogere indeling voor de nieuwe RRC Cubs lichting betekenen. Een aantal eerstejaars Cubs heeft laten zien dat ze het niveau al makkelijk aankunnen. De technische staf zal volgend seizoen de uitdaging hebben om zo snel mogelijk de groep met nieuwe instromers weer tot grote hoogtes te laten stijgen.
In ieder geval wordt vol vertrouwen de Cubs toekomst in gezien. Dit met name omdat er meer dan voldoende potentie in de groep zit en omdat de kampioen makende technische staf ook volgend jaar grotendeels in takt blijft. Voor de tweedejaars doorstromers veel plezier en succes bij de junioren.
