Ondanks de vakantie periode hadden de mini’s 15 strijders bijeen (6 tweedejaars en 9 eerstejaars) om acte de préséance te geven op dit bomvolle toernooi bij RC Tilburg. Het is en blijft een mooie locatie. Via bospaden het rugby veld opkomen heeft wel wat. Zes wedstrijden op het programma. Welhaast conform gebruik werd de eerste wedstrijd tegen Octopus nipt (maar ook onnodig) verloren omdat er niet direct vanaf het begin scherp werd gespeeld. De RRC Mini ochtend ziekte. Voor de immer subjectieve RRC mini fan een feit om gek van te worden. Ballen worden dan te makkelijk bij de tegenstander ingeleverd. Het tackelen vergeten. Tweede wedstrijd was ook conform RRC mini gebruik weer veel beter en werd er met ruime cijfers 9-0 gewonnen van RC Etten Leur. Deze positieve lijn werd doorgetrokken in de derde wedstrijd tegen de Vets. Ook met 9 tries verschil gewonnen 10-1 eindstand. De voorronde werd afgesloten met een wedstrijd tegen RC Tilburg. Geen winst voor RRC en deze wedstrijd kende een 4-1 eindstand. De kruisfinales waren tegen HRC en RC Breda. Tegen HRC begon het te slap en voor er met de ogen geknipperd werd stond er 2 tries tegen op het scorebord. Ondanks de steeds sterker wordende zon en oplopende thermometer kwam het lang verwachte sportieve gif weer vrij en werd deze stand omgebogen naar een 4-2 overwinning en eindstand voor onze mini helden.
De laatste wedstrijd tegen RC Breda wachtte om te proberen met een vijfde plaats deze verder fijne dag af te sluiten. Relaxed werd door de mannen in de schaduw van de bomenrij naast het veld het tijdsstip afgewacht om het laatste strijdtoneel van de dag te betreden. Deze wedstrijd begon rommelig. RC Breda kickte vanaf een witte lijn wat zeker niet de blauwe middenlijn was. Die lag daar meters achter. Dus zaten de RRC mini mannen gelijk in de verdrukking ver in het eigen verdedigingsgebied. Het veld was ook kleiner dan een normaal mini veld en met een chronisch tekort aan voorwaartsen werd er wel heroïsch gevochten maar ontbrak het fysieke geweld. Door dit veel te kleine veld werd het ook erg rommelig met weinig speelruimte waardoor de lijn minder uitgespeeld kon worden en dus was er geen mogelijkheid om de in het team van de dag aanwezige snelheid te gebruiken. Het leek eigenlijk meer op een soort van grabbelen en worstelen. Deze worstelpartij werd schijnbaar een van de begeleiders van RC Breda teveel. Luid vloekend liep deze beste man op een gegeven moment het veld op. Een meer dan prachtig voorbeeld over hoe het niet moet. Een zonnesteek als excuus kon het niet zijn want hij stond in de schaduw van de bomenrij en in deze schaduw stopte de beste man ook niet gelijk om tegen onze coach van de dag Richard door te blijven gaan. Maar meer dan ongepast en rugby vreemd gedrag. Zeker in de jeugd categorie. Misschien zat de frustratie nog hoog door het eerder in het seizoen gewonnen Brakken toernooi door onze mini helden. Hoe dan ook is het een overwinning van onze mannen om gewoon door te gaan met de wedstrijd maar de impact van deze naar ik hoop voor RC Breda in het bijzonder en voor Rugby Nederland in zijn algemeenheid, tijdelijke vorm van volledige ontoerekeningsvatbaarheid van deze lokale dissonant was groot op onze kids.
De mooie dag werd hierdoor wat tegenstrijdig afgesloten. Want enerzijds wil je er dan ook zelf naartoe om op zijn minst te informeren naar tijdig medicijn gebruik en de daarop volgende vraag over de geestelijke gesteldheid (wat dan ook zeker verder geëscaleerd zou zijn) en anderzijds is het wijste om dan maar van het veld af te lopen zonder commentaar en om dan vooral heel blij en trots te zijn op de rust, kennis en kunde in de begeleiding aan de kant van RRC. Want het hele seizoen wordt gekenmerkt door groei van onze kinderen in het rugby spel, rust wordt uitgestraald en overgebracht, er wordt een transparant beleid gevoerd en waar nodig hard maar rechtvaardig opgetreden. Vandaag speelden een aantal van onze mini helden zeker niet hun gelukkigste potjes, zat het ook wat tegen allemaal en viel het zeker niet mee om onnodig verlies om te zetten naar een mindset voor de volgende wedstrijd. Dat het uiteindelijk een drie overwinningen en drie verlies partijen dag werd is al een klein wonder op zich waarbij we dan vooral een diepe buiging moeten maken naar de begeleiding en over de inzet van onze kids. En dat doe ik bij deze. Op naar de volgende trainingen en wedstrijden.
Mini ouder