Lieve fans aan het thuisfront, achterblijvers en vakantiegangers,

Met degradant Lady Bears uit Groningen van de eerste naar de tweede klasse, hadden we weer een verre tegenstander erbij in de competitie. Met goede moed vertrokken we in alle vroegte vanuit Rotterdam. Kleine hiccup: de elektrische bus was niet voldoende opgeladen. Met een oplaadstop van 45 minuten moesten we de tegenstander bellen om de kick-off iets te verlaten. We hebben een paar vrachtwagenchauffeurs en voorbijgangers bij het tankstation verblijd door alvast om te kleden bij de laadpaal, te tapen en te vlechten. We waren klaar om vanuit de bus het veld op te rennen!

We zagen er vast en zeker imposant uit, want eenmaal aangekomen op het veld trok de tegenstander de eerdere goedkeuring -dat Kaisla mocht spelen zonder clearance- terug. Frustraties alom. Aan Klaske de schone taak, in afwezigheid van Emma, het team positief op te peppen en te focussen op de wedstrijd.

De eerste 30 minuten leek er weinig beweging in de wedstrijd te komen. Het spel lag vaak stil door pijntjes en kwaaltjes met name aan de kant van Rotterdam. Geen van beide teams kwam echt in de buurt van een 22. En dan is daar toch ineens een mooie break van Justine om een try te scoren en de conversie te verzilveren! Enigszins opgelucht gingen we de rust in.

Over het algemeen had Rotterdam het meeste balbezit en waren Lady Bears fel en gretig in de rucks, maar maakte ze ook geregeld knock-ons, wat weer leidde tot veel scrums. De laatste weken is er veel getraind op scrums, wat goed zichtbaar was in deze wedstrijd. De Rotterdames dicteerde met een lage scrum. Met een nieuwe en geïmproviseerde opstelling in de lijn, moesten de backs het vooral hebben van simpele looplijnen en sterke lopers. De verdediging stond aan beide kanten als een huis. 15 minuten in de tweede helft betrapte de Lady Bears ons eindelijk op een foutje in het verdediging en te laat shiften, waardoor ze konden scoren. De kicker kreeg hem niet tussen de palen, dus het bleef 5-7.

De wedstrijd begon zijn tol te heffen met blessures bij inmiddels Jessie, Laura en Claire. Met nog 20 minuten te gaan en geen wissels, mocht Kaisla toch het veld opstappen om de wedstrijd met 15 tegen 15 te kunnen voortzetten. En hoe! Ze liet zich meteen gelden met een aantal mooie breaks op de wing. Deze verse energie konden we goed gebruiken. Een kwartier voor tijd wist Justine weer een mooie break te maken en een try te scoren. Ook de conversie was raak: 5-14.

Lady Bears was nog niet van plan om op te geven en zette meteen goed druk. Ze maakte slim gebruik van een communicatiefout (of was het de vermoeidheid?) in onze verdediging om weer te scoren. Dit keer wel met conversie: 12-14.

Last play en een penalty voor Rotterdam recht voor de palen ca. 20 meter van de tryline van de Lady Bears. Er volgde onderling een lange en heftige discussie wat te doen. Justine pakte de kicking tee op, om nog eens voor 3 extra punten te gaan. Deze bal haalde het helaas niet. De Lady Bears verprutste het vervolgens met een knock-on en daarmee eindigde deze lelijke wedstrijd in een goede afloop voor Rotterdam. We mogen trots zijn op onze strijdlust en het winnen van onze twee competitiewedstrijd dit seizoen!

Komt dat zien bij onze volgende wedstrijd: zondag 8 oktober 13.00 uur thuis tegen de Foeiste moiden.

Groetjes uit Groningen

WOTM Rotterdames: Abby
WOTM Lady Bears: Justine