In dit competieloze weekend werden er spontaan bij HRC wat wedstrijden voor de Cubs georganiseerd. Het clubhuis van HRC staat nog in de afbouw fase, maar enigszins jaloers kon al gezien worden dat het Paleis op het Noordeinde er een geduchte concurrent bij zal krijgen. Het zal (naar inschatting) prachtig worden.

Het nog te bouwen clubhuis van RRC zal (ook volgens inschatting) mede bijdragen aan het feit dat er in de regio echt mooie en goede faciliteiten zullen zijn die de alsmaar groeiende rugby sport ondersteunen.

Twee volwaardige teams bij de kick off. Het hoofdzakelijk tweede jaars cubs team speelde twee potjes van 30 minuten en het hoofdzakelijk eerste jaars cubs team drie potjes van 20 minuten. Tegenstanders enkele cubs teams van HRC en van Gouda.

5 wedstrijden gespeeld en 4 gewonnen. De teambuilding van verleden week in Outdoor Valley liet de mannen en dames hard voor elkaar werken. Goed om te zien. De enige niet gewonnen wedstrijd was van het hoofdzakelijk eerste jaars RRC team tegen het hoger geplaatste HRC team. De tweede of derde bal vangen vanuit de scrum met druk naar voren liep niet goed. Een aantal afwezigen van dit team werd node gemist. Apart was wel dat dit niet aan de tot treurens toe getrainde passing lag. Misschien had de kou op de vingers vat gehad.

Wat verder bijzonder aan de dag was:

1) dat een deel van de meegereisde supporters “onze” Ruud weer kon verwelkomen na zijn open hart operatie en dat de gemiddelde leeftijd inmiddels dusdanig is dat we langer over de individuele medisch dossiers kunnen praten dan over de rugby van onze kids. Ook een mijlpaal;

2) dat Max in zijn tweede officiële wedstrijd optreden na mooi bewust uitpassen zijn eerste officiële try kon drukken namens RRC. Top gedaan Max en voor de trotse ouders, job very well done and keep going;

3) dat als er ruimte en voldoende spelers zijn om door te mixen er meer balans in de teams ontstaat met beter lijnspel en meer kracht bij de voorwaartsen, maar dat het bijzonder lastig is voor de enthousiaste coaches om daar gezien de samenstelling van de groep gecombineerd met de aanwezigen van de dag (met vaak een of geen wissels), de balans in te vinden. Immers, het kanabaliseren van het hoofdzakelijk eerste jaars team met vaak ook aanvulling van onervaren wedstrijd spelers ten opzichte van de meer ervaren cubs spelers zet ook geen zoden aan de dijk, zeker niet als er dan nog een aantal afwezigen zijn;

4) dat ondanks een uitzichtloze positie tijdens de wedstrijd door de hoofdzakelijk eerste jaars geknokt werd om toch die ene tegen try te drukken, wat ook lukte;

5) dat er na de wedstrijd altijd berichten komen dat (wederom) iemand of schoenen, of shirts, of stropdassen of mutsen vergeten is om weer mee naar huis te nemen. De vader van Daan is hier inmiddels al zo aan is gewend dat hij het bewaarloon tot de volgende training al in Bitcoin aftikt. Maar die heeft voorkennis over koersontwikkeling zo lijkt het.

Rugby is een ervaringssport met vooral veel vlieguren maken. Deze dag heeft daar zeker aan bijgedragen. Gastheer HRC bedankt dat dit mogelijk is gemaakt.

Dinsdag weer lekker trainen en in afwachting van de 2de fase competitie indeling blijft ons hart (mede gezien het jaargetijde) vol verwachting kloppen.

Rugby ouder(e)