Helaas waren er bij de trainingen afgelopen week veel te weinig Cubs om serieus op een wedstrijd situatie te trainen. Een gemiste kans, want de trainingen op dinsdag met 10 Cubs en donderdag met 8 Cubs waren zeer vermakelijk en leerzaam. Met op donderdag zelfs drie aanwezigen van de trainersstaff. Welhaast prive trainingen. Ik weet oprecht niet waarom de opkomst zo laag was, want met de juiste mentaliteit en de wil om jezelf te ontwikkelen met het rugby spel, moet iedereen toch gewoon uit zichzelf willen komen. Het zal wel aan mij liggen (generatiekloofje) maar achter een beedscherm hangen lijkt mij toch minder leuk dan met je maten lekker rugby-en. Of zijn het de ouders die roet in het eten gooien? Voor een klein deel zal het best gekomen zijn door de heersende verkoudheid/griepgolf, die deze schrijvende oudere rugby vader ook had geveld, een ander deel zal ook best elders vakantie in deze periode hebben gevierd, maar dat kunnen nooit alle overig 30 afwezigen zijn geweest. Jammer.

Vandaar dat er wat bezorgt naar de uitwedstrijd tegen de vrienden uit Middelburg werd aangekeken. Een aantal tweedejaars vaste krachten waren er vandaag, als klap op de vuurpijl , ook niet bij. En omdat er een chronisch tekort is aan voorwaartsen bij de Cubs, voelt dat niet lekker met een tegenstander die normaliter goed en verzorgt speelt maar ook fysiek sterk is. De Zeeuwse klei maakt benen als boomstammen zullen we maar zeggen.

Bij de warming up van beide teams kon gezien worden dat het fysieke aspect gelukkig meeviel. Alhoewel er wel een lengteverschil geconstateerd kon worden. En dan niet in het voordeel van RRC.

De kick off begon goed voor de gastheren. De eerste vijf minuten waren echt billenknijpen voor de meegereisde RRC harde kern. Het fysieke verschil was goed zichtbaar bij de mauls en rucks. RRC was daarin zeker in deze fase niet snel en hard genoeg. En eerlijk is eerlijk Oemoemenoe kwam gewoon heel goed uit de startblokken. Maar na deze vijf minuten kwam RRC gelukkig zonder tegen try in haar aanvallende spel. Druk werd opgevoerd en de lijn werd vanuit de scrum snel en goed gevonden. Snel balspel met diverse off loads was op momenten flitsend. De ban was na de eerste RRC try gebroken en RRC wist daarna de tries goed te drukken. 

Eindstand RRC 44 en Oemoemenoe 17 in een verder sportieve en zonder incidenten wedstrijd. De ref van de dag deed het ook goed. Het voelde achteraf als een zakelijke overwinning maar dan doe ik zowel Oemoemenoe als RRC tekort want er werd wel door beide teams keihard gewerkt.

Handhaving in de plate poule voor de tweede competitie fase is hiermee bewaarheid geworden. Sterker, RRC staat gedeeld eerste en er is zelfs een klein risico op promotie. Dan wel de laatste wedstrijd thuis tegen het sterke Octopus overtuigend met veel tries zien te winnen en afwachten hoe het score verloop bij de mede koplopers van de poule is. Probleem wat bij promotie wel wordt voorzien is dat met deze groep de dragende en getalenteerde schouders met te weinigen zijn om ook in de hoogste poule van Nederland potten te kunnen breken. Dan is de discipline om serieus met rugby bezig te zijn, om harder en beter te willen trainen, met een gezonde wil om te winnen, helaas nog te onevenredig verdeeld. De breedtesport en selectie sport wringt dan. Een uitdaging voor zowel RRC als de technische staff en een wake up call voor de Cubs zelf voor de tweede competitiefase. 

De onevenredigheid van het team en de dag wordt verder bestendigd door dit verslagje. Want als alles evenredig opgeschreven zou zijn geweest dan had ik het 75% over de reistijd gehad en 25% over de wedstrijd. (Voor de rekenmeesters onder ons, 3 uur reistijd en 1 uur rugby). Het blijft een aardig stukje weg. Je gaat haast eerst langs het Havenziekenhuis om de reisprikken te halen. Gelukkig is de laatste wedstrijd weer thuis, grote opkomst van alle aanhang gegarandeerd. En kom vooral tussendoor trainen!!!

Uw wat grieperige schrijvende rugby ouder(e) 

Foto’s Bastiaan: RRC Cubs – RC Oemoemenoe Cubs