post

Erop of eronder – P/D wedstrijd v. Pickwick

Afgelopen zondag hebben de Rotterdames het voor het tweede jaar op rij tegen de Pickwick Ladies uit Deventer moeten opnemen in de promotie-degradatiewedstrijd van de degradatiepoule van de tweede klasse. Speciaal voor deze wedstrijd zijn de Rotterdames een dag eerder teruggekomen van hun trip uit Colchester. Onze plek in de tweede klasse moest uiteraard behouden worden, en we waren bereid daarvoor alles op alles te zetten.

Meteen na het startsignaal werd duidelijk dat de Pickwick Ladies ook gekomen waren om te winnen. Zij zetten sterke rucks op en de scrumhalf speelde de bal snel door, met een mooie actie die in de eerste minuten zorgde voor een 0-7 voorsprong voor de dames uit Deventer. Vanaf dat moment stond iedereen op het veld aan en werd er keihard geknokt voor balbezit. Na een fase van 20 minuten lang verdedigen op onze helft wisten we het spel naar het middenveld te verplaatsen. Er waren meerdere doorbraken van Rotterdamse speelsters, die helaas getackeld werden voor ze de tryline konden bereiken. Beide teams bleken zeer aan elkaar gewaagd. Echter kregen wij veel penalties tegen voor offside staan en coming in from the side bij de rucks, en de Pickwick Ladies maakten daar slim gebruik van. Ze zetten de Rotterdames terug op de eigen helft en drukten een tweede try, zonder conversie. Het werd hard tijd om deze voorsprong te verkleinen. Vlak voor halftime lukte dit eindelijk: de tryline van de Pickwick Ladies was in zicht, en Noa stapte een paar speelsters voorbij om de bal over de lijn te drukken. Celine van K. nam een (dropkick!) conversie die prachtig door de palen ging: 7-12 bij halftime.

Het was snikheet, iedereen was uitgeput van het harde spel, maar de winst was weer in zicht. Tijdens de break werd tactisch besproken dat er netter gespeeld moest worden om de penalties tegen te voorkomen. In de tweede helft is dit zeker gelukt, en dat zorgde voor nog beter spel van onze kant. Niet laat na het begin van de tweede helft wist Celine van K. aan de zijkant ruimte te vinden om door de verdediging te breken. Justine kickte een conversie volgens het boekje en het werd 14-12 voor de Rotterdames. De wedstrijd was al enorm spannend, maar vanaf dat moment was het echt niet meer te houden. Met nog een halfuur op de klok moest en zou deze voorsprong behouden worden. De supporters aan beide kanten gilden erop los. Beide teams kwamen meerdere keren tot aan elkaars tryline, maar door de sterke verdediging werden er geen tries gedrukt, ook al stond men er 1 meter vanaf. Iedere ruck werd gecounterd, vaak met succes. Anne sweepte in haar eentje drie Deventerse dames omver. Klaske nam de verantwoordelijkheid van een echte backspeler op zich en glibberde zo het halve team van de tegenstander voorbij. Maar ook de Pickwick Ladies hadden snelle meiden en daardoor ging het nek aan nek. Er werd uitstekend getackeld: Mirjam pakte iedereen die langs de ruck probeerde te komen, Claire zette ze vervolgens nog meer meters terug, Amber tackelde op haar eigen manier weer eens 3 dames achter elkaar en Jasmin zorgde ervoor dat er geen enkele winger aan de zijkant langs kwam. Er werd door beide teams kei- en keihard gevochten en de spanning was om te snijden.

Met nog enkele minuten te gaan kwamen de Pickwick Ladies opeens heel ver op onze helft. Alle Rotterdamse supporters hielden hun adem in, toen de Pickwick Ladies een penalty kregen vlak voor onze tryline. Die try moest worden tegengehouden, want anders was onze plek in de tweede klasse vergeven. De helft van de Rotterdames sprong eronder en met succes: held-up, no try! De laatste actie van de wedstrijd was een scrum voor Pickwick, nog steeds slechts enkele meters verwijderd van onze tryline. Echter stapte een speelster net uit en er werd afgefloten. We hadden gewonnen en blijven dus in de tweede klasse!!!!!

Onze dank gaat uit naar iedereen die is gekomen om ons aan te moedigen bij deze belangrijke wedstrijd. Ook willen we onze staff bedanken voor alle inzet voor ons team het afgelopen jaar. Tot slot onze complimenten aan de Pickwick Ladies, die hebben laten zien dat zij dondersgoed kunnen rugbyen, en een knaller van een pot hebben neergezet.

Uitslag: 14-12

WOTM gekozen door Rotterdames: Klaske – Snakerun – Exalto
WOTM gekozen door Pickwick: Wies
Wedstrijdverslag: AZ

Fotos: hier

post

Rotterdames helaas geen winst, ondanks positieve wedstrijd

Op zondag 2 april verzamelden we op een koude vroege ochtend om af te reizen naar de campus van Delft. Hier gingen we spelen tegen Thor, die zijn afgesplitst van de andere Delftse teams.

Na het fluitsignaal maakte Delft al snel een try, maar gelukkig kwamen we snel terug met een try door AZ, en de conversie raak door Justine. Na de gelijkmaker volgden nog 2 try’s van Delft: 7-17. Dit ging een harde wedstrijd worden. Delft had scrumtraining gekregen van onze eigen Bas, en dat konden we merken. Daarnaast kwamen zij hard en snel in in de counterrucks. In de line-outs lukte het ons wel de bal te winnen, met name door gebruik te maken van twee springers. Was het nou pony, of tijger? Door een prachtige offload van Des en de snelle benen van AZ scoorden we en werd ook de conversie raak geschoten door Justine. Vlak voor de rust scoorden we nog een keer waardoor de stand op 17-19 kwam.

Vlak voor de tweede helft was het zonnetje doorgebroken en speelden we verder met de zon in de rug. We verloren helaas regelmatig de bal door de sterke scrum van Delft, en omdat er vaak werd gefloten voor holding na de tackles. Door goed samenspel in de lijn van Delft tussen Fly-half en centre, en de full-back creëerden zij overlap, waardoor Delft uitliep naar 29-19. We vochten hard en vooral door het samenspel in de powerpod konden we mooie meters maken. Hier scoorden we nog een keer: stand 29-26. In de slotfase sloeg de vermoeidheid pas echt toe, moesten we Celine missen met een bloedneus (en mogelijke hersenschudding) en werd de eindscore 39-26. Na de wedstrijd kwamen we nog samen voor de derde helft in het zonnetje op een binnenplaatsje van de campus. Onder het genot van heerlijke baksels kreeg AZ als woman of the match een biertje van de tegenstander. Vanuit onze kant was er een eervolle vermelding voor Moureen, die een goede eerste wedstrijd speelde, en werd Wies aangewezen als Woman of the Match.

Foto’s: Jan Kaper

post

Rotterdames komen nét te kort

Wedstrijd spelen tegen Delft is altijd leuk: hard, maar sportief en gezellig. De afgelopen 3 weken hadden we geen wedstrijden, dus wij hadden er zin in! Wakker waren we echter nog niet toen het fluitsignaal klonk; na 4,5 minuut drukte Delft een try vanuit hun sterke scrum (geen conversie). Op dat moment zijn wij toch maar de slaap uit onze ogen gaan wrijven en hebben wij onszelf bij elkaar geraapt. Hierdoor konden wij nog geen tweeëneenhalve minuut later antwoord geven door een try van Noa. Na negen maanden blessureleed is Charlie weer terug en mocht ze weer kicken. Ze kan het nog.

Gedurende de hele wedstrijd hing er veel spanning in de lucht. Beide teams kregen kansen, maar die werden goed verdedigd. Na ongeveer een kwartiertje spel over-en-weer en een fantastische try-saving tackle van Chitra die hier zeker moet worden benoemd (supporters van Delft waren onder de indruk), wist Delft door onze defence te breken en een try te drukken (geen conversie).

Hierna hebben we een hele poos op de helft van Delft staan aanvallen en waren we meerdere keren dichtbij een try. Toen we daadwerkelijk met de bal over de lijn kwamen was deze helaas held up. Met onverminderde energie bleven we doorgaan, grotendeels op de helft van de Delftse dames, tot het fluitsignaal voor de halftime klonk. Op dat moment was de stand 7-10.

In de tweede helft hebben we de eerste 10 minuten voornamelijk staan verdedigen, helaas na mooie snelle handjes van Delft konden zij vanuit de lijn een try drukken (geen conversie). Opnieuw wilden wij gaan voor een snel antwoord om de stand dichter bij elkaar te brengen. Delft stond klaar, wij waren er klaar voor en de ref leek er ook nog steeds zin in te hebben. Chitra maakte een prachtige dropkick, zo op te rapen voor Celine die (zoals gebruikelijk) snel opgelopen was. De bal werd onze lijn ingespeeld, iedereen stond in positie, maar onverwacht klonk het fluitsignaal. Zowel de dames van Delft als wij hadden grote vraagtekens boven de hoofden. Ook het publiek begreep niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek de ref niet zo klaar te hebben gestaan als de spelers, want hij had niet doorgehad dat we vast begonnen waren. Dit was wel de actie van het jaar wat ons betreft.

Na een goede reset hadden wij langere tijd aanvallend de overhand. Maar Delft kwam terug en daarmee ging het vrij gelijk op. Na een paar harde tackles van onze kant weet de winger van Delft helaas toch door te breken. Heel snel trekt zij een sprint naar de tryline. Hoewel Chitra haar nog onderuit kon zagen, kon een try helaas niet voorkomen worden. Dacht iedereen.. PLOTTWIST! Er bleek sprake van second movement, dus geen try.

De laatste 20 minuten merkte je echt dat we moe werden, er was weinig onderlinge communicatie waardoor we minder als een team aan het spelen waren. Ontzettend zonde, want hierdoor hebben we echt kansen laten liggen. Ook Delft leek het zwaar te hebben, zij hadden veel last van pijntjes. In de laatste minuten kregen wij een penalty mee, na 2 voorwaartse fases belandde de bal door mooi werk van onze backs in de handen van Anna Zoë. Zij zette vandaag voor de laatste keer haar motor op standje turbo en kon (zo leek het) met gemak langs de zijlijn de Delftse dames passeren om de bal keurig in het midden achter de palen te plaatsen. Charlie kickte de conversie snel (raak uiteraard, is dat een vraag?), in de hoop dat we nog een kans kregen voor een laatste actie. Helaas klonk het eindsignaal, waardoor de eindstand een zure 14 – 15 werd.

Tijdens het spel zijn veel dingen goed gegaan, maar we hebben zeker ook veel laten liggen. Allemaal aandachtspunten voor de training van deze week. In de middag hebben we samen met de Delftse dames de kunst afgekeken bij de wedstrijd Frankrijk – Italië, zodat we optimaal voorbereid zijn voor de wedstrijd van aanstaande zondag (thuis, 13:00) tegen de Eindhoven Lions. De Ponies van RRC zijn weer wakker geschud en ready to go.

WOTM RRC: Noa (1x try, prachtige runs en steals).
WOTM Delft: Kayleigh (elke keer als zij de bal had hoorde je gekreun bij de supporters van Delft, wat een meters heeft die meid gemaakt).

Foto’s: Jan Kaper

post

Verlies voor Rotterdames – maar niet zonder strijd

Ondanks dat de Rotterdames geveld werden door blessures, corona en gekke virussen, lukte het ons toch om met zestien Rotterdames onze laatste wedstrijd van de eerste fase te starten. De koud en het gebrek aan voorwaartsen deden ons helemaal niets! Klaske, Agathe en Anne liepen gewoon in hun korte broekje (zonder legging) rond. Gezien er bij de Rotterdames toch weinig verschil is tussen de voorwaartsen en de backs, kunnen de backs gemakkelijk als voorwaartsen fungeren. Weten ze ook hoe het voelt om steeds maar te moeten scrummen 😛 Tijdens de warming-up wordt nog even snel gewerkt aan de scrums en de line-outs. Joyce en Nienke spelen vandaag hun eerste wedstrijd. Met hen wordt alles nog even snel doorgenomen. Ondanks dat Q twee maanden geleden is bevallen, staat ze alweer vrolijk en met volle energie op het veld. Klaar om haar eerste wedstrijd na twee seizoenen eruit te zijn te gaan spelen. De mannen van de derde klasse en de Lions komen de dames ook aanmoedigen. Dan fluit de scheidsrechter om 13:00 dat de wedstrijd gaat beginnen. De Rotterdames lopen naar hun plek. Klaar om als echte Rotterdammers te gaan zagen!

Al snel krijgt Groot Mokum een kans om via de zijlijn de verdedigingslijn van de Rotterdames te passeren. Maar daar komt AZ die een harde tackel maakt en een try voorkomt. Helaas fluit de scheidsrechter de wedstrijd stil en geeft aan dat er een wissel moet komen. De fysio van Groot Mokum rent hard het veld op richting AZ. Helaas heeft AZ door de harde tackel ook een snee in haar voorhoofd gekregen à la Harry Potter style, waardoor ze eruit ligt.

Het spel wordt hervat en al gauw maakt Groot Mokum een try. Gelukkig voor ons is de conversie niet raak. Stand 0-5. Met goede moed beginnen we weer met de kick-off. Als bezetenen rennen we achter de bal aan. Het gaat hard tegen hard. We weten de bal te veroveren, maar raken helaas ook de bal kwijt. Ondanks dat onze scrums bestaat uit 50% voorwaartsen en 50% backs, winnen wij onze scrums en lukt het zelfs om Groot Mokum omver te duwen. Bij Groot Mokum vallen ook een aantal geblesseerden. De fysio van Groot Mokum rent steeds het veld op en af om hulp te bieden. Omdat bij de Rotterdames een aantal tijdelijk eruit moesten, kregen we een speler van Groot Mokum. Wij zijn super blij dat ze bij ons speelt, want die willen we echt niet tegenover ons hebben. Wat kan die meid spelen en tackelen! Ondanks onze inzet lukt het Groot Mokum weer om een try te maken. Ook dit keer missen ze de conversie. Stand 0-10. Onze lieve cappie Emma geeft het team een oppepper. Met volle moed pakken we weer de strijd op. Helaas krijgen we toch weer een try tegen. Het lukt Groot Mokum niet om de conversie te maken. Stand 0-15. Nog voordat de tweede helft eindigt wordt Tonia dubbelgevouwen. Daar heb je weer de fysio van Groot Mokum die hard over het veld rent om hulp te bieden. Die heeft onderhand wel meer kilometers gemaakt dan de spelers zelf. Gelukkig zijn Tonia’s wervels flexibel genoeg en is er niets aan de hand met haar rug. Helaas ziet ze wel sterretjes en is de wedstrijd voor haar afgelopen. Niet veel later fluit de scheidsrechter voor het halftime.

Tijdens het halftime geeft cappie Emma en onze coach Bas bemoedigende woorden. De sfeer is positief en iedereen geeft aan het een leuke wedstrijd te vinden. De mandarijntjes en komkommers die door het liefje van Chitra, Mr. Tom, is gepeld en gesneden (ik zal maar niet vertellen hoe dit ging), gaan er goed in. Iedereen krijgt weer energie en kunnen niet wachten om aan de tweede helft te beginnen.

Gelukkig fluit te scheidsrechter en kan de tweede helft beginnen. De Rotterdames beginnen sterk aan de tweede helft. We spelen zelfs vaker op de helft van Groot Mokum. Volgens Emma is het daar veel leuker dan aan onze kant. Hoe nieuwsgierig we ook zijn om hun kant te ontdekken, lijkt Groot Mokum net iets nieuwsgieriger naar onze kant en lukt het hun om weer een try te drukken en een conversie te maken. Stand 0-22. Even later volgt weer een try en conversie voor Groot Mokum. Stand 0-29. Niet getreurd, er kan nog van alles gebeuren. De wedstrijd is pas beslist als de scheidsrechter het heeft beëindigd. Dus hop daar gaan we weer!

De coach van Groot Mokum zegt verbaasd te zijn over de ontwikkeling van de Rotterdames vergeleken met vorig jaar. Hij heeft niet verwacht dat we zo goed zijn geworden. Na heel wat gebeuk en gescrum valt er toch weer een blessure aan onze kant. Een speler van Groot Mokum valt verkeerd op de been van Wies, waardoor haar knie in een verkeerde beweging kwam te liggen. Ze moet er helaas uit. Na één minuut wil ze alweer terug. Gelukkig hebben we onze coach Bas en Mona die de haar tegenhoudt en even streng tegen haar is, want dat is wel nodig. Is Wies net naar een hoekje gestuurd, komt AZ blij aangelopen dat ze weer wil spelen. Want ach ja, een snee die misschien gehecht moet worden, is voor rugby begrippen toch niet zo ernstig… Maar goed, tegen zo’n blij hoofd kan je ook geen nee meer zeggen. Dus AZ weer terug in het veld! Maar goed ook, want die meid maakt binnen tien minuten een try. Heren twee heeft onder daverend gejuich en geklap dit bevestigd. Helaas lukt het ons niet om een conversie te verzilveren. Stand 5-29. Helaas vallen ook Joyce en Nienke vanwege blessures uit. Wat hebben die dames een mooie eerste wedstrijd achter de rug! Omdat wij geen wissels meer hebben, heeft Groot Mokum nog een speler aan uit uitgeleend. Wat een beest is dat ook! Na aantal minuten komt ook Wies terug die als een Gazelle over het veld heen rent. Helaas maakt Groot Mokum nog een try en conversie en is de stand 5-36. AZ maakt het nog even spannend door een try te scoren. Door het uitblijven van een conversie is de stand 10-36. Groot Mokum maakt nog even korte metten met onze blijdschap door snel een try te scoren. Ook voor hen is er geen conversie en blijft de schade beperkt tot 10-41. En dan luidt daar het eindsignaal.

Wat hebben wij gevochten! Wat een geweldige wedstrijd! Op naar de volgende fase, waarbij we hopelijk weer alle strijders op het veld hebben.

post

Ondanks de kou, weer veel geleerd

Zondag speelden de Rotterdames uit in Brabant, tegen de Eindhoven Lions. De winst van vorige week ging helaas gepaard met enkele blessures, voornamelijk bij de voorwaartsen. Dit betekende dat we niet veel dames op de opstelling hadden, maar ook dat speelsters de kans kregen om een geheel nieuwe positie te proberen.

Met goede moed en vele lagen thermokleding begonnen wij met ontvangen van de kick-off. We wisten de Lions te verrassen met snelle passes die eindigden met een eerste try van AZ. Daarna werd het lastiger om door hun verdediging te komen en wisten zij ook door die van ons heen te breken. Desalniettemin hadden we een paar mooie acties waarin ons gameplan goed naar voren kwam. De scrum stond sterk, met twee nieuwe flankers vers van de backs (Tonia & Jasmin) en later ook Chitra op de tweede rij. Kayleigh nam haar taak als lead in de powerpot zeer serieus en kegelde in haar eentje zo meerdere malen een paar meiden omver. Tegen het einde van de eerste helft kon helaas niet meer iedereen spelen en werd de scrum uncontested, met een persoon minder bij ons op het veld.

In de tweede helft bleven we druk leveren in de verdediging, maar het lukte Eindhoven om nog een paar tries te drukken. Uiteindelijk speelden we met 12 tegen 13 en werd de wedstrijd om deze reden vroegtijdig beëindigd. Het was ondanks de blessures een leuke en sportieve pot waarin we veel hebben geleerd.

Eindscore: 30-5

WOTM: Tonia

WOTM tegenstander: Kayleigh