De Presentation Night is een jaarlijks terugkerende traditie van en voor onze leden;
Vooraf genomineerde personen worden vanwege hun rol en bijdrage in het zonnetje gezet.
Deze editie is anders dan de voorgaande – voortaan is de Presentation Night voor zowel de CJC & Senioren!
Prijsuitreiking voor seizoen 2022 – 2023 met categorieën zoals, Speler van het jaar (per team), maar ook ludieke zoals Meester en Juffrouw Zaag (hardste tackle) en Break a leg award.
Meer informatie volgt…
Een week na onze wedstrijd tegen Delft, die we met slechts 1 punt hadden verloren, waren de
Rotterdames vastberaden om de punten dit keer weer in Rotterdam te houden. Maar eerst was het
nog even zaak om goed wakker te worden, in onze splinternieuwe oranje trainingspakken. Na een
goeie warming-up, team run en uiteraard nadat Celine weer aan elkaar is getapet waren we er alle
21(!) klaar voor. Onze tegenstanders, Eindhoven Lions, waren helaas niet op volle sterkte, maar
gelukkig wilde de Rotterdames ze wel aanvullen; we zijn de beroerdste niet.
De supporters stonden inmiddels ook klaar en het, inmiddels toch wel, legendarische plastic gras kon
worden bespeeld.
Het eerste fluitsignaal klonk en niet lang erna zag het er naar uit dat Emmi, die wij aan de tegenstander
hadden uitgeleend, de eerste try ging drukken, gelukkig konden de Rotterdames hier nog een stokje
voor steken. Na 20 minuten, het betere duw- en trekwerk, een eerdere held-up en na flink wat tijd op
de helft van de Lions doorgebracht te hebben, kon Beau dit goede spel belonen met een schitterende
eerste try.
Daarna moest Kayleight jammer genoeg het veld verlaten omdat ze, met haar inmiddels in de 2e klasse
gevreesde KEIHARDE contact acties, haar hand had gebroken. Helaas werd de volgende poging voor
een try, nogmaals omhoog gehouden. Maar na wat aanwijzingen van coach Bas voor het team wist
onze try machine Justine de 2e 5 punten te scoren voor ons team. En dit betekende maar één ding: de
Rotterdames waren LOS.
Emmi had inmiddels weer een oranje-groen shirt aan getrokken. Daarna wist Claire, na goeie druk van het team, de bal zo ongeveer op de onze tryline te stelen en met een prachtige run een flink aantal meters de goeie kant op de rennen. Wat daarna gebeurde, lieve lezers, was een bijzonder mooie cascade van offloads door captain Emma en haar backline, helemaal tot aan de 22m lijn van de Lions. Uw (rennende)
verslaggever stond eerste rang om dit te aanschouwen, de ene pass was nog mooier dan de andere.
En aan het gejuich van de trouwe Rotterdamse supporters te horen, waren zij het met mij eens.
Helaas bleven de welverdiende punten uit bij deze actie, maar wist Emmi niet veel later de try alsnog te
drukken, waardoor we onze voorsprong konden vergroten naar 15-0. Klaske wist vrij snel daarna nog
een try te drukken door de ruimte op te zoeken en prachtig door de verdedigende lijn heen te steppen.
Hierna lieten de Lions zien dat zij zich zeker nog niet gewonnen gaven en nog aan het strijden waren
als leeuwen, ze drukten namelijk de volgende 5-punter.
Vervolgens kon Lise hier in haar 2e wedstrijd voor de Rotterdames een mooi antwoord op geven, dit
bracht de stand op 25-5. Maar ondanks mooi verdedigingswerk vanuit onze kant, wisten de
Eindhovenaren terug te slaan en de stand te veranderen naar 25-10 na een tijd op onze helft te hebben
gestaan. Onze topper Noa besloot de eindstand op 30-10. Niet lang daarna klonk het verlossende
eindsignaal van de ref.
Net als vorige week hebben we laten zien waar we op hebben getraind, maar wat deze wedstrijd ons
de winnaars maakte, was de 1000% inzet die iedereen elke minuut heeft gegeven. Om elke meter
moest worden gevochten en het was alleen maar vol gas gaan gedurende alle 80 minuten.
Ik heb werkelijk iedereen goeie acties zien maken, wat is het heerlijk om met dit team te spelen.
Dank aan de Lions voor de harde maar leuke wedstrijd, we hebben de overwinning zeker niet cadeau
gekregen.
WOTM Rotterdames: Chitra voor haar heerlijke runs en haar beastmode tackels (what else is new)
WOTM Lions: Emmi die aan beide kanten van het veld heeft laten zien wat voor super speler ze is.
Wedstrijd spelen tegen Delft is altijd leuk: hard, maar sportief en gezellig. De afgelopen 3 weken hadden we geen wedstrijden, dus wij hadden er zin in! Wakker waren we echter nog niet toen het fluitsignaal klonk; na 4,5 minuut drukte Delft een try vanuit hun sterke scrum (geen conversie). Op dat moment zijn wij toch maar de slaap uit onze ogen gaan wrijven en hebben wij onszelf bij elkaar geraapt. Hierdoor konden wij nog geen tweeëneenhalve minuut later antwoord geven door een try van Noa. Na negen maanden blessureleed is Charlie weer terug en mocht ze weer kicken. Ze kan het nog.
Gedurende de hele wedstrijd hing er veel spanning in de lucht. Beide teams kregen kansen, maar die werden goed verdedigd. Na ongeveer een kwartiertje spel over-en-weer en een fantastische try-saving tackle van Chitra die hier zeker moet worden benoemd (supporters van Delft waren onder de indruk), wist Delft door onze defence te breken en een try te drukken (geen conversie).
Hierna hebben we een hele poos op de helft van Delft staan aanvallen en waren we meerdere keren dichtbij een try. Toen we daadwerkelijk met de bal over de lijn kwamen was deze helaas held up. Met onverminderde energie bleven we doorgaan, grotendeels op de helft van de Delftse dames, tot het fluitsignaal voor de halftime klonk. Op dat moment was de stand 7-10.
In de tweede helft hebben we de eerste 10 minuten voornamelijk staan verdedigen, helaas na mooie snelle handjes van Delft konden zij vanuit de lijn een try drukken (geen conversie). Opnieuw wilden wij gaan voor een snel antwoord om de stand dichter bij elkaar te brengen. Delft stond klaar, wij waren er klaar voor en de ref leek er ook nog steeds zin in te hebben. Chitra maakte een prachtige dropkick, zo op te rapen voor Celine die (zoals gebruikelijk) snel opgelopen was. De bal werd onze lijn ingespeeld, iedereen stond in positie, maar onverwacht klonk het fluitsignaal. Zowel de dames van Delft als wij hadden grote vraagtekens boven de hoofden. Ook het publiek begreep niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek de ref niet zo klaar te hebben gestaan als de spelers, want hij had niet doorgehad dat we vast begonnen waren. Dit was wel de actie van het jaar wat ons betreft.
Na een goede reset hadden wij langere tijd aanvallend de overhand. Maar Delft kwam terug en daarmee ging het vrij gelijk op. Na een paar harde tackles van onze kant weet de winger van Delft helaas toch door te breken. Heel snel trekt zij een sprint naar de tryline. Hoewel Chitra haar nog onderuit kon zagen, kon een try helaas niet voorkomen worden. Dacht iedereen.. PLOTTWIST! Er bleek sprake van second movement, dus geen try.
De laatste 20 minuten merkte je echt dat we moe werden, er was weinig onderlinge communicatie waardoor we minder als een team aan het spelen waren. Ontzettend zonde, want hierdoor hebben we echt kansen laten liggen. Ook Delft leek het zwaar te hebben, zij hadden veel last van pijntjes. In de laatste minuten kregen wij een penalty mee, na 2 voorwaartse fases belandde de bal door mooi werk van onze backs in de handen van Anna Zoë. Zij zette vandaag voor de laatste keer haar motor op standje turbo en kon (zo leek het) met gemak langs de zijlijn de Delftse dames passeren om de bal keurig in het midden achter de palen te plaatsen. Charlie kickte de conversie snel (raak uiteraard, is dat een vraag?), in de hoop dat we nog een kans kregen voor een laatste actie. Helaas klonk het eindsignaal, waardoor de eindstand een zure 14 – 15 werd.
Tijdens het spel zijn veel dingen goed gegaan, maar we hebben zeker ook veel laten liggen. Allemaal aandachtspunten voor de training van deze week. In de middag hebben we samen met de Delftse dames de kunst afgekeken bij de wedstrijd Frankrijk – Italië, zodat we optimaal voorbereid zijn voor de wedstrijd van aanstaande zondag (thuis, 13:00) tegen de Eindhoven Lions. De Ponies van RRC zijn weer wakker geschud en ready to go.
WOTM RRC: Noa (1x try, prachtige runs en steals).
WOTM Delft: Kayleigh (elke keer als zij de bal had hoorde je gekreun bij de supporters van Delft, wat een meters heeft die meid gemaakt).
Foto’s: Jan Kaper
Zondag speelden de Rotterdames uit in Brabant, tegen de Eindhoven Lions. De winst van vorige week ging helaas gepaard met enkele blessures, voornamelijk bij de voorwaartsen. Dit betekende dat we niet veel dames op de opstelling hadden, maar ook dat speelsters de kans kregen om een geheel nieuwe positie te proberen.
Met goede moed en vele lagen thermokleding begonnen wij met ontvangen van de kick-off. We wisten de Lions te verrassen met snelle passes die eindigden met een eerste try van AZ. Daarna werd het lastiger om door hun verdediging te komen en wisten zij ook door die van ons heen te breken. Desalniettemin hadden we een paar mooie acties waarin ons gameplan goed naar voren kwam. De scrum stond sterk, met twee nieuwe flankers vers van de backs (Tonia & Jasmin) en later ook Chitra op de tweede rij. Kayleigh nam haar taak als lead in de powerpot zeer serieus en kegelde in haar eentje zo meerdere malen een paar meiden omver. Tegen het einde van de eerste helft kon helaas niet meer iedereen spelen en werd de scrum uncontested, met een persoon minder bij ons op het veld.
In de tweede helft bleven we druk leveren in de verdediging, maar het lukte Eindhoven om nog een paar tries te drukken. Uiteindelijk speelden we met 12 tegen 13 en werd de wedstrijd om deze reden vroegtijdig beëindigd. Het was ondanks de blessures een leuke en sportieve pot waarin we veel hebben geleerd.
Eindscore: 30-5
WOTM: Tonia
WOTM tegenstander: Kayleigh
The boys are still recovering from a very hard game against @nsrv_obelix. Probably the most physical game we’ve had this season.
A record-breaking amount of penalties conceded, but luckily a late penalty by Obelix in front of the posts at the end of the second half got us the win.
It was great to see (and hear) so many supporters there. It really helped us get the win in the end. Thank you all for coming! ❤️
🏉 FT: 15 – 14
👉 Next up: GRC Tovaal 1 – RRC 2