Bijzondere Mini District Kampioenschappen

Na een pittige trainingsweek waarbij de tweedejaars mini’s tegen de oudere Cubs partijtjes hebben gespeeld, (dank Cubs!!!), was de voorbereiding prima om goed voor de dag te komen tijdens de district kampioen wedstrijden. DIOK in Leiden had de organisatie op zich genomen. Omdat alle teams in het district elkaar regelmatig tegenkomen was het een feest der herkenning. Onderlinge sportieve rivaliteit van onze mini mannen heeft in ieder geval geen invloed op het met elkaar omgaan naast het veld. Wat dan wel gelijk naar voren kwam was de opmerking dat bij meerdere mensen van verschillende rugby verenigingen de bijzondere indeling van de poule wedstrijden voor RRC was opgevallen. Wilde men niet spelen tegen RRC? of had iemand verzonnen dat in plaats van een van de normaliter sterkere teams van het district, een andere club naar het “officiële” Landelijk Mini Toernooi (LMT) moest gaan? Hoe dan ook was de finale van verleden jaar nu een poule wedstrijd die bovendien voor onze mini helden gelijk volgde op de eerste wedstrijd zonder rust tussendoor. Resultaat was tegen de Bassets ruim gewonnen en tegen HRC (wel terecht trouwens) verloren. Omdat er geen derde wedstrijd was in de poule fase lagen de mini’s van RRC gelijk buiten het bereik om nog via winst/verlies wedstrijden bij de eerste vier te komen. En laten deze vier nou net geplaatst worden voor het officieuze LMT.

De wedstrijd daarop tegen Gouda werd gewonnen en het spelplezier was duidelijk weer terug. De teleurstelling werd eruit gespeeld. Wel met beetje hotseknots rugby met pirouettes en veel lachende gezichten. De scheidsrechter en de coach hebben duidelijk aangegeven dat dit niet respectvol was naar de spelers van rugbyclub Gouda.

De laatste wedstrijd van de bijzondere dag was tegen het tweede team van HRC. Deze wedstrijd werd veel te vroeg afgefloten omdat hier (volgens de ref) teveel gewonden vielen? Dus bij de 2-2 stand werd dit treffen beslist door penalty kicks die niet winnend door RRC werd afgesloten. Extra zuur omdat tijdens de wedstrijd RRC de overmacht kreeg door hard werken na een slow start en HRC zat in deze fase erg in de verdrukking. Soms is sport oneerlijk. Tegelijkertijd hebben verliezers alleen maar excuses en gaan de winnaars harder trainen en nog scherper de komende wedstrijden in. Dus geen excuses dat een aantal mini’s de hele week ziek waren en haast licht gaven zo wit waren ze, geen excuses omdat er een aantal op schoolkamp waren geweest net oogwallen tot op de schoenneuzen , ook geen excuses omdat RRC met 1 team had ingeschreven zodat er ook niet (zoals bij twee andere clubs) strategisch voor een poule gekozen kon worden, geen excuses door de bijzondere poule indeling, geen excuses dat HRC (waarom is dan de vraag of was dit psychologische oorlogsvoering) om spelerskaarten had gevraagd om te controleren of iedereen wel mini was bij RRC en ook zeker geen excuses dat de laatste wedstrijd zo abrupt eindigde. Laten we het maar op een bijzondere dag houden want dat was het. Maar feit is wel dat door dit alles RRC niet direct is geplaatst voor het LMT. Indirect zou het volgens de rekenmeesters nog kunnen maar dan moet een van de geplaatste teams niet kunnen die dag (die kans is wel groot zo werd begrepen) en omdat HRC ook niet met twee teams op het LMT kan meedoen is de mogelijkheid dus zeker nog aanwezig. Hoop doet leven in ieder geval.

RRC behoort normaliter ook tot de beste vier teams in het district. Dus horen onze mini’s ook op het officieuze LMT. Dat teams als Delft en DIOK, waar onze mini’s het hele seizoen al van winnen maar vandaag niet tegen gespeeld hebben, er dan wel staan, is hun zeker gegund, maar bijzonder blijft het wel en erg zuur voor RRC. Als after burner… HRC, die in dezelfde poule zat als RRC, werd later winnaar door met 6-0 BSN te verslaan.

 

Mini ouder

Geen winst, wel voldoening voor de RotterDames

Vandaag was het dan eindelijk weer zover. Na 5 lange weken wedstrijdloze weken mochten we eindelijk weer buitenspelen. Het beloofde een lange dag te worden. Bij het verzamelen op de club zat de stemming er, ondanks het slechte weer in Rotterdam en vroege tijdstip, al goed in. En na flink wat bananencake en koffie werden de auto’s ingeladen om te vertrekken.

Vele van ons waren nog nooit bij de thuisbasis van de Wasps geweest en we waren dan ook blij verrast toen bleek dat we een hele “bungalow” kregen als kleedkamer! Ik quote: “het lijkt hier net centerparcks’ #Marjolijn2018.
Ook tijdens de warming-up bleek dat de Rotterdames er zin in hadden. Het weer in Nijmegen was een stuk beter dan in Rotterdam, want geloof het of niet maar het was droog.

Na een korte warming-up moesten we er dan toch echt aan geloven. We wisten van tevoren al dat de dames van de Wasps gewaagde tegenstanders zouden zijn. Dit bleek ook maar.

Meteen na de kick-off zaten de Rotterdames goed in de wedstrijd. De eerste tackles waren keihard en er konden veel meters gemaakt worden. Met hard werk en goed samenspel hebben de rotterdames de Wasps flink onder druk gezet. Dit leverde ons dan ook na 8 minuten de welverdiende eerste try van de wedstijd op. De Wasps werden hierdoor flink wakker geschud en wilde zich natuurlijk niet laten kennen. Door de flinke tegenstand van de Rotterdames werd het tegenoffensief van Nijmegen pas na 20 minuten met een try, helaas dus wel aan de verkeerde kant van het veld.

Na deze try van de wasps ontstond er lichtelijke chaos bij de Rotterdames en waar de verdedigende lijn eerst sterk stond, vielen er gaten. Ondanks een sterke trysaving tackel waarbij een van de tegenspelers tegen (bijna door) het paalkussen werd gebeukt, was er snel een geconverteerde try van de Wasps. Hierop volgde een sterke fase van de Rotterdames.

We speelden ons goed onder de druk uit en gingen over op de aanval, zoekend naar die try. Helaas hebben wij onszelf hier niet daarmee kunnen belonen. De Wasps konden met hun sterke voorwaartsen voor rust toch nog 2 try’s drukken in de tweede helft veranderde er niet veel aan het spelbeeld. Sterke fases van de Rotterdames dwongen de Wasps regelmatig richting eigen try line. Niettemin wisten zij met met pick and go’s op ons in te beuken en af en toe door te breken.

Het moet gezegd dat zij met goede kickers de conversies vaak tussen de palen konden krijgen en daardoor sneller op ons uitliepen. Met name de laatste van de zijkant over een flinke afstand. Eindstand 62-5.
Ondanks het verlies hebben we een hele gezellige wedstrijd gehad. Er is ontzettend veel gelachen. Plezier in het spel is van fundamenteel belang. Hierdoor kwamen onze vaardigheden sterker tot uitvoering.

Al met al was het een zeer zware maar geslaagde dag. Het was de meer dan 2,5 uur in de auto zeker waard. Volgende week mogen we weer zo’n ritje maken om aan te treden tegen Obelix.

Wedstrijdverslag: Ruben & Laura
Wotm: omdat zij letterlijk exact evenveel tackels en meters hebben gemaakt met onuitputtelijke energie, Laura en Hedwig.
Tasje van Mos voor een goede eerste (hele) wedstrijd: Sonia, Zoe en Charlotte.

Volgende wedstrijd: 18-3-2018 om 13.00 uur uit vs Obelix

Eenrichtingsverkeer in Breda


Na bijna anderhalve maand zonder wedstrijden mocht ons 1e team eindelijk weer aantreden in competitieverband in en tegen Breda. De lenteachtige omstandigheden waren in ieder geval ideaal en Rotterdam trapte het gaspedaal vanaf de start meteen diep in en begon zeer gretig aan deze wedstrijd tegen de nog puntloze Brabanders. Het was al snel duidelijk dat er voor de thuisclub weinig te halen viel ondanks dat Breda wel de hele wedstrijd bleef knokken en een aantal fases had waar ze diep in Rotterdams territorium doordrongen maar mede door uitstekend defensief werk bleven deze pogingen allemaal vruchteloos. Aan de andere kant volgden de tries elkaar in rap tempo op en hield Rotterdam dus knap de nul. Al met al een prima start van de laatste fase van de competitie na een lange rugbyloze periode.

RRC 1 klimt na deze overwinning weer een plaatsje op de ranglijst en staat nu op de 7e plaats met uitzicht om nog een plaats te stijgen echter is dat wel het hoogst haalbare dit seizoen gezien het grote verschil in punten met de top 5.

Eindstand RC Breda 1 – RRC 1: 0-65 (tries: Jasper (3x), Duarte (2x) Tim v.R, Tim B, Niels, Rinaldo, Denny en Danilo / Conversies: Lars 5x)

Foto’s René Ladenius

RRC 1 net op tijd weer bij de les tegen Ascrum 2


RRC 1 begon zwak aan het duel met de Amsterdamse studenten en kreeg al heel snel een hele makkelijk try te verwerken. Een stuk of 5 knock on’s en een behoorlijk aantal penalty’s tegen in de eerste 10 minuten beloofde niet veel goeds vandaag. Het was echter Duarte die het Rotterdamse vuur aanstak met zijn eerste senioren try na een rush van 70 meter. Dit als gevolg van uitstekend verdedigend werk aan Rotterdamse zijde. Hierna brak een sterke fase aan waarin Rotterdam duidelijk de bovenliggende partij was en had na 3 hele mooie team-tries een ruime 26-7 (tevens ruststand) voorsprong te pakken.

Een makkelijke middag zou je zeggen, echter niets was minder waar. De studenten van Ascrum lieten het er niet bij zitten en kwamen al snel na rust op 26-12 en bleven druk zetten op de Rotterdamse defensie die het zeer lastig had in deze fase. Ascrum wist dan ook nog eens twee keer te scoren waardoor de voorsprong inmiddels geslonken was naar 2 punten (26-24). Het leek er heel even op dat Rotterdam zou bezwijken onder de druk maar gelukkig was het onze aanvoerder Jasper die aan alle onzekerheid een eind maakte door een prima try te scoren in de last play.

De tweede overwinning op rij voor onze oranje mannen die hierdoor weer een beetje in de lift naar boven zitten inmiddels. Nu 2 weekenden rust om dan vervolgens op 18 februari af te reizen naar Breda voor een duel met de plaatselijke RC.

Eindstand RRC 1 – Ascrum 2: 33-24 (tries: Tim (2x), Duarte, Lars en Jasper / Conversies: Lars 4x)

Foto’s René Ladenius

Mini’s zonder ritme

Bij de Bassets was RRC aanwezig met twee voltallige teams. Een prachtig kunstgrasveld was beschikbaar, weersomstandigheden goed en van te voren was daarom de verwachting bij de grote groep meegereisde harde kern, dat er door de mini’s wederom mooi rugby gespeeld zou worden. Wellicht was deze gedachte ingegeven door de goede reeks wedstrijden van voor “het roet in het eten” door de weersomstandigheden van afgelopen periode, met vele afkeuringen van trainingen en wedstrijden tot gevolg, maar de realiteit van de dag was helaas anders.

Het eerste jaars team was eigenlijk met veel motivatie en werklust het lekkerst aan het ballen. Helaas geen overwinningen maar met opgeheven hoofd en borst vooruit strijdend ten onder tegen The Bassets en BSN. Leuke acties, try’s en tackles. Jasper (eerste jaar mini) viel vandaag op door zijn ongebreidelde werklust en enthousiasme. Het hele team trok zich daar zichtbaar aan op. De externe rapporteur was ondubbelzinnig in zijn beoordeling. Hij was van beide teams the man of the match. Gefeliciteerd Jasper. Bij de tweedejaars een geheel ander beeld, ze waren vandaag geen team. De lijn stond er niet en werd daarom ook niet uitgespeeld. Individueel met oogkleppen op telkens de drukte opzoeken. Te laat met de rucks en een enkeling die tackles maakte. Geen gebruik van snelle handen en voeten.

De mannetjes hadden schijnbaar besloten er een volledige off day van te maken. Wedstrijd tegen BSN daarom onnodig met 2 – 0 verloren. De tweede wedstrijd tegen Sparta werd weliswaar door RRC winnend afgesloten maar het was een opgave om naar te kijken. Pffffff…. en als het luisteren naar de coach dan ook nog eens ter zijde wordt geschoven, is er helemaal weinig leuks te zien. Jammer, want ze kunnen zoveel beter. De hoop is gevestigd om het ritme van de trainingen en de wedstrijden weer snel terug te krijgen. Zodat het team er weer gaat staan en er weer samen wordt gespeeld. Nu is het wel zo dat er meer wordt geleerd van de negatieve ervaringen dan van de positieve, dus zou er een hoop geleerd moeten zijn vandaag. In ieder geval iets om mee te nemen in een fijn groepsgesprek komende week. Op naar de volgende wedstrijden en veel werk aan de winkel voor de trainers die echter al weken met een mindere bezetting staan.

Richard is als hoofdcoach mini nog steeds in de lappenmand. Vanuit een ieder die de mini’s een warm hart toedragen, van harte beterschap man en we hopen je snel weer te zien op de velden. Vanwege de rugklachten zeggen we trouwens maar even niet hou je haaks.

Mini ouder