Geplaagde Rotterdames kunnen geen vuist maken

Zondag stond de uitwedstrijd Breda op het programma. Ondanks de blessures en afwezigen verscheen stipt 12:00 een voltallig team op het Bredase veld voor de warming up. De sfeer was goed evenals de focus. Met een aantal spelers op andere posities, wisten we dat het een moeilijke pot zou worden.

En dat werd het ook. De eerste 20 minuten ging het op en neer. Met een aantal mooie acties konden wij ons nog regelmatig ontdoen van de druk van Breda. Maar met sterke, snelle opkomende spelers wisten zij goed door te komen. Het moet gezegd dat Breda erg goed stond en een flinke ontwikkeling heeft doorgemaakt. Ondanks enkele try’s en conversies tegen, brak de Rotterdamse spirit niet. We bleven die try zoeken en met elkaar knallen. Meerdere spelers hebben echt een hele goede wedstrijd gespeeld. Er zijn 3 try’s voorkomen met een held up en er zijn veel goeie tackels gemaakt.

Maar we hebben ook wat tackels gemist en dat kan tegen het Breda van zondag niet zonder consequenties. Zij konden dan ook met regelmaat een try drukken. De eindstand? 70-0 voor Breda. Een knappe overwinning. Niet minder knap is dat onze groep onder deze omstandigheden de koppies niet liet hangen en bleef gaan voor die try. Een fantastische mentaliteit!

We hebben nu 5 weken geen wedstrijd. Een periode die wij kunnen benutten voor goede trainingen. Het is des te meer van belang dat wij daar een goede opkomst hebben, zodat we 11 maart as punten gaan meenemen uit Nijmegen.

Wotm door Breda: Lindsey
Wotm door ons: Chitra
Tasje van Mos voor “gewoon een hele goeie wedstrijd” Karin

Volgende wedstrijd: 11 maart uit vs the Wasps, ko 13.00 uur

RRC 1 net op tijd weer bij de les tegen Ascrum 2


RRC 1 begon zwak aan het duel met de Amsterdamse studenten en kreeg al heel snel een hele makkelijk try te verwerken. Een stuk of 5 knock on’s en een behoorlijk aantal penalty’s tegen in de eerste 10 minuten beloofde niet veel goeds vandaag. Het was echter Duarte die het Rotterdamse vuur aanstak met zijn eerste senioren try na een rush van 70 meter. Dit als gevolg van uitstekend verdedigend werk aan Rotterdamse zijde. Hierna brak een sterke fase aan waarin Rotterdam duidelijk de bovenliggende partij was en had na 3 hele mooie team-tries een ruime 26-7 (tevens ruststand) voorsprong te pakken.

Een makkelijke middag zou je zeggen, echter niets was minder waar. De studenten van Ascrum lieten het er niet bij zitten en kwamen al snel na rust op 26-12 en bleven druk zetten op de Rotterdamse defensie die het zeer lastig had in deze fase. Ascrum wist dan ook nog eens twee keer te scoren waardoor de voorsprong inmiddels geslonken was naar 2 punten (26-24). Het leek er heel even op dat Rotterdam zou bezwijken onder de druk maar gelukkig was het onze aanvoerder Jasper die aan alle onzekerheid een eind maakte door een prima try te scoren in de last play.

De tweede overwinning op rij voor onze oranje mannen die hierdoor weer een beetje in de lift naar boven zitten inmiddels. Nu 2 weekenden rust om dan vervolgens op 18 februari af te reizen naar Breda voor een duel met de plaatselijke RC.

Eindstand RRC 1 – Ascrum 2: 33-24 (tries: Tim (2x), Duarte, Lars en Jasper / Conversies: Lars 4x)

Foto’s René Ladenius

Mini’s zonder ritme

Bij de Bassets was RRC aanwezig met twee voltallige teams. Een prachtig kunstgrasveld was beschikbaar, weersomstandigheden goed en van te voren was daarom de verwachting bij de grote groep meegereisde harde kern, dat er door de mini’s wederom mooi rugby gespeeld zou worden. Wellicht was deze gedachte ingegeven door de goede reeks wedstrijden van voor “het roet in het eten” door de weersomstandigheden van afgelopen periode, met vele afkeuringen van trainingen en wedstrijden tot gevolg, maar de realiteit van de dag was helaas anders.

Het eerste jaars team was eigenlijk met veel motivatie en werklust het lekkerst aan het ballen. Helaas geen overwinningen maar met opgeheven hoofd en borst vooruit strijdend ten onder tegen The Bassets en BSN. Leuke acties, try’s en tackles. Jasper (eerste jaar mini) viel vandaag op door zijn ongebreidelde werklust en enthousiasme. Het hele team trok zich daar zichtbaar aan op. De externe rapporteur was ondubbelzinnig in zijn beoordeling. Hij was van beide teams the man of the match. Gefeliciteerd Jasper. Bij de tweedejaars een geheel ander beeld, ze waren vandaag geen team. De lijn stond er niet en werd daarom ook niet uitgespeeld. Individueel met oogkleppen op telkens de drukte opzoeken. Te laat met de rucks en een enkeling die tackles maakte. Geen gebruik van snelle handen en voeten.

De mannetjes hadden schijnbaar besloten er een volledige off day van te maken. Wedstrijd tegen BSN daarom onnodig met 2 – 0 verloren. De tweede wedstrijd tegen Sparta werd weliswaar door RRC winnend afgesloten maar het was een opgave om naar te kijken. Pffffff…. en als het luisteren naar de coach dan ook nog eens ter zijde wordt geschoven, is er helemaal weinig leuks te zien. Jammer, want ze kunnen zoveel beter. De hoop is gevestigd om het ritme van de trainingen en de wedstrijden weer snel terug te krijgen. Zodat het team er weer gaat staan en er weer samen wordt gespeeld. Nu is het wel zo dat er meer wordt geleerd van de negatieve ervaringen dan van de positieve, dus zou er een hoop geleerd moeten zijn vandaag. In ieder geval iets om mee te nemen in een fijn groepsgesprek komende week. Op naar de volgende wedstrijden en veel werk aan de winkel voor de trainers die echter al weken met een mindere bezetting staan.

Richard is als hoofdcoach mini nog steeds in de lappenmand. Vanuit een ieder die de mini’s een warm hart toedragen, van harte beterschap man en we hopen je snel weer te zien op de velden. Vanwege de rugklachten zeggen we trouwens maar even niet hou je haaks.

Mini ouder

Eindelijk weer winst voor RRC1


15 oktober 2017 was de laatste keer dat ons eerste team het zoet van de overwinning mocht smaken dus het werd de hoogste tijd om weer wat punten te vergaren en het zelfvertrouwen weer wat op te vijzelen. Het laag geklasseerde RC Delft leek op papier dan ook een ideale tegenstander om deze plannen waar te maken echter was Rotterdam een beetje zoekende, speelde wat geforceerd en hadden de Delftenaren in de eerste helft zelfs een licht overwicht. Ondanks dat werd er weinig gescoord in het uiterst rommelige eerste bedrijf Bij rust waren dan ook slechts 3 penalty kicks (2 x RRC en 1 x Delft) de wapenfeiten waardoor Rotterdam dus een broze voorsprong (3-6) moest verdedigen en het liefst uitbreiden natuurlijk.

De tweede helft gaf een heel ander beeld en was Rotterdam eigenlijk oppermachtig. Geen idee wat coach Cyriel heeft gezegd in de rust maar het heeft in ieder geval geholpen. Veel meer overtuiging in het spel en het begon eindelijk te lopen aan Rotterdamse kant. Mooie breaks en vloeiende aanvallen waren te zien en de tries lieten dan ook niet lang op zich wachten en volgde elkaar in rap tempo op waardoor ook het zeer welkome bonuspunt ruim voor tijd binnen was en kon Delft pas wat terug doen toen het verschil al ruim gemaakt was.

Hopelijk is dit de start van een betere fase in de competitie want door al het blessureleed van de eerste seizoenshelft zijn we iets te ver naar beneden gezakt en zijn wedstrijden regelmatig onnodig verloren gegaan waardoor er veel punten zijn blijven liggen helaas.

Eindstand RC Delft 1 – RRC 1: 15-30 (tries: Tjap, Jordi, Rik en Danny; Penalty kicks: Lars 2x Conversies Lars 2x)

Foto’s René Ladenius

RRC “mijmering”


Of het door de opwarming van de aarde komt of omdat de velden bij de diverse rugby verenigingen te laag liggen of omdat het gewoon pech is, weet scribent deze niet, maar door het barre weer zijn er in de afgelopen maanden slechts sporadisch wedstrijden en trainingen voor de TBM groep, maar ook de Cubs, Junioren, Colts en Senioren hebben er last van.

Visionairs binnen RRC zijn al tijden bezig met de kunstgrasveld lobby. Zoals al eerder aangegeven in mijn stukjes inmiddels meer noodzaak dan luxe. Natuurlijk is code rood of oranje zelfs voor een kunstgrasveld iets teveel van het goede, (en voor de rugbypalen ook…) maar de reeks van afzeggingen is om een kunstkop van te krijgen. Rijdend langs de kunstgras voetbalvelden waarop vrolijk deze sport wordt beoefend doet dan helemaal het humeur dalen.

Het gevonden alternatief om bij de Rotterdamse Atletiek vereniging te kunnen trainen geeft wat ruimte om het humeur wat op te krikken maar het ideaal is anders. Het mogen uitslapen weegt niet op tegen het niet kunnen genieten van het plezier van de mannetjes en dametjes om te kunnen spelen. Aan de organisatie ligt het zeker niet. Alternatieven zijn helaas nagenoeg niet aanwezig.

Het is tijd om de groeiende rugby sport in het algemeen en de stijgende ledenaantallen bij RRC te belonen met de juiste faciliteiten. Een clubhuis waar het goed toeven is, kleedruimtes die niet met Duck-tape bij elkaar worden gehouden maar vooral met mooie kunstgrasvelden. Elk lid van RRC zou deze voornoemde prioriteiten moeten omarmen. Tevens proberen een steentje bij te dragen. Aan het enthousiasme van het bestuur ligt het in ieder geval niet. Nu moeten de schouders eronder. Want een weekend niet gespeeld is een weekend niet geleefd. Ik ga in ieder geval weer browsen over het internet op zoek naar rugby als slap alternatief om langs de lijn te staan voordat ik weer een tuincentrum of meubelboulevard wordt ingetrokken ……

HET NIEUWE CLUBHUIS

Mini-ouder