post

Rotterdames stralen ondanks nipt verlies

In een spetterende rugbywedstrijd stond RRC Rotterdames tegenover Groot Mokum, waarbij de spanning tot het laatste fluitsignaal voelbaar was. Hoewel de overwinning naar Groot Mokum ging met een eindstand van 26-22, straalden de Rotterdames van trots en verbetering.

Lise zette de toon met de allereerste try voor RRC, waarna Kayleigh het vuur hoog hield met een indrukwekkende tweede score. De eerste helft eindigde met een score van 19-10 in het voordeel van Groot Mokum, maar de Rotterdames hielden de moed hoog.

De tweede helft bracht nieuwe hoogtepunten, waaronder de primeur van een maule voor het team. Kaisla liet haar naam oplichten door een try te scoren, gevolgd door een nauwkeurige conversie van Amber. Laurie voegde een extra try toe aan het totaal, waardoor de spanning bleef stijgen.

Emma, de inspirerende kapitein van RRC, werd terecht bekroond tot Women of the Match vanwege haar buitengewone leiderschap en inzet op het veld.

Ondanks het nipte verlies overheerst trots bij de Rotterdames. De wedstrijd was een ware test van doorzettingsvermogen, waarbij het team aanzienlijke verbeteringen in hun spel liet zien. Van solide tackles tot mooie runs en uitstekende samenwerking, de Rotterdames hebben bewezen dat ze een geduchte tegenstander zijn.

Hoewel de punten in het voordeel van Groot Mokum vielen, gaan de Rotterdames met opgeheven hoofd naar huis, wetende dat ze als team gegroeid zijn. Op naar de volgende uitdaging!

WOTM Rotterdam: Emma
WOTM Groot Mokum: Kaisla

post

Strijd tegen de Delftse Dames

Op een regenachtige zondagochtend, 5 november, begaven de dames uit Rotterdam zich vanaf de club naar ‘X’. Nee, niet het voormalige Twitter, maar naar het sportcomplex van de TU Delft, waar een wedstrijd tegen de Delfste Dames op het programma stond! In het doolhof van de parkeergarage en kleedkamergebouwen leken we bijna enkele dames te verliezen, maar gelukkig vonden we uiteindelijk gezamenlijk ons weg naar het veld en startten we met de warming-up.

We hadden iets meer tijd voor de warming up, omdat de andere wedstrijd op het veld een klein beetje uitliep, en daar hebben de dames goed gebruik van gemaakt! Na weer een powerful peptalk van Emma gingen we het veld op. Met de wind in onze rug en een gezonde dosis spanning waren we klaar voor de strijd. Het fluitsignaal weerklonk, Delft trapte af, en de wedstrijd was begonnen. Alles leek even goed te gaan, maar plotseling kwam de eerste onderschepping vanuit Delft. Het verraste de Rotterdames, en helaas volgde snel daarna de eerste try voor Delft. We waren nog niet volledig in de wedstrijd, en dat was een tegenvaller… Maar toen ontbrandde de strijd pas echt.

Plotseling laaide de vlam op: al snel volgde een try vanuit de Rotterdames. De stand was 5-5. Onze verdediging werd sterker, het spel intenser, wat resulteerde in het noodgedwongen uitvallen van enkele dames. Het werd een steeds spannendere strijd!

De Delfste dames hadden een doordacht spelplan, wat leidde tot enkele tries, en opeens stond het 17-5. Maar Rotterdam doorzag nu de strategie van Delft, paste snel hun tactiek aan, en de forwards werkten nog harder. De Rotterdamse forwards vochten ongelooflijk, hielden scrum na scrum vol, prachtige pick-and-go’s en geweldige tackles. Anne werd een tackle-machine, en ondanks de zware inspanning hielden de forwards het de hele wedstrijd vol. Bij de backs waren er ook indrukwekkende acties: Amber, een van onze forwards, werd omgedoopt tot wing na enkele blessures bij onze backs, en scoorde prachtige tries. De backline toonde een combinatie van rauwe kracht, mooie passes en snelle sidesteps. Meerdere keren ontweek Kaisla soepel de verdediging van Delft, en als dat niet lukte, brak Amber er dwars doorheen. Plotseling stond het 17-20 voor Rotterdam!

Helaas mocht het niet zo zijn, want het perfecte spel bestaat niet, en foutjes worden nu eenmaal gemaakt. In de laatste 20 minuten scoorde Delft nog een try en conversie, waardoor het 24-20 werd. De Rotterdames hebben alles gegeven om in die laatste minuten er nog een try bij te drukken, en dat was ontzettend gaaf om te zien. Het is misschien niet gelukt om die laatste try te scoren, maar het was inspirerend om het team te zien spelen, en ze mogen zeker trots zijn.

De eindscore bleef dus steken op 24-20 voor Delft. Het is nooit leuk om te verliezen, maar we hebben veel van deze wedstrijd mogen leren, en het is een mooie, leuke pot geweest!

WOTM Rotterdames: Anne
WOTM Delft: Kaisla

Fotos: Jan Kaper

post

Matig begin, sterk midden, jammerlijk eind

Na de eerste 2 wedstrijden gewonnen te hebben, mochten we zondag het veld weer betreden, dit keer weer op ons thuisveld op gras (hoera!). Tijdens de warming-up bleek dat onze tegenstander, de Foeste Meiden, maar met 11 spelers was, omdat aanvullen geen optie was betekende dit dat we 11 tegen 12 gingen spelen.

Vroeg in de wedstrijd werd al duidelijk dat onze tegenstanders al erg bekend waren om met zo weinig spelers te rugbyen. Aan onze kant was duidelijk dat we moeite hadden met deze improvisatie, we kwamen maar niet aan ons game plan toe en het was net effe te chaotisch. Daarentegen stonden de voorwaartsen met zijn 6en fantastisch te rammen in de scrum, deze waren loodzwaar maar mét resultaat, we wonnen ze allemaal! We gingen met een kleine tegenstand de rust in, 0-7.

Na de rust wisten we opeens elkaar en de gaten te vinden; in een tijdsbestek van 20 min werden er 4 (!) tries door ons gedrukt en daar hadden de Foeiste Meiden geen antwoord op. De backs wisten mooie breaks te maken en voorwaartsen kregen het voor elkaar om zichzelf (en de bal) door de kleinste gaten te duwen. Een speciale vermelding voor Noa die in haar 1e wedstrijd gewoon even een try drukt. Helaas voor ons wisten de tegenstander zich na deze 20 minuten te herpakken en begon nu try na try te drukken. Dit was een beetje matig want uiteindelijk kwamen we net 2 punten te kort en konden we de winst net niet binnenhalen, eindstand: 22-24.

Al met een al was dit zeker een spannende wedstrijd en hebben we hard voor elkaar gewerkt. Ook hebben we genoeg punten om aan te werken voor onze volgende wedstrijd op 5 november (komt dat zien mensen!)

WODM Rotterdames: Kaisla
WODM Foeiste Moiden: Noa

post

Rotterdames boeken een nipte winst in Groningen, na zware strijd

Lieve fans aan het thuisfront, achterblijvers en vakantiegangers,

Met degradant Lady Bears uit Groningen van de eerste naar de tweede klasse, hadden we weer een verre tegenstander erbij in de competitie. Met goede moed vertrokken we in alle vroegte vanuit Rotterdam. Kleine hiccup: de elektrische bus was niet voldoende opgeladen. Met een oplaadstop van 45 minuten moesten we de tegenstander bellen om de kick-off iets te verlaten. We hebben een paar vrachtwagenchauffeurs en voorbijgangers bij het tankstation verblijd door alvast om te kleden bij de laadpaal, te tapen en te vlechten. We waren klaar om vanuit de bus het veld op te rennen!

We zagen er vast en zeker imposant uit, want eenmaal aangekomen op het veld trok de tegenstander de eerdere goedkeuring -dat Kaisla mocht spelen zonder clearance- terug. Frustraties alom. Aan Klaske de schone taak, in afwezigheid van Emma, het team positief op te peppen en te focussen op de wedstrijd.

De eerste 30 minuten leek er weinig beweging in de wedstrijd te komen. Het spel lag vaak stil door pijntjes en kwaaltjes met name aan de kant van Rotterdam. Geen van beide teams kwam echt in de buurt van een 22. En dan is daar toch ineens een mooie break van Justine om een try te scoren en de conversie te verzilveren! Enigszins opgelucht gingen we de rust in.

Over het algemeen had Rotterdam het meeste balbezit en waren Lady Bears fel en gretig in de rucks, maar maakte ze ook geregeld knock-ons, wat weer leidde tot veel scrums. De laatste weken is er veel getraind op scrums, wat goed zichtbaar was in deze wedstrijd. De Rotterdames dicteerde met een lage scrum. Met een nieuwe en geïmproviseerde opstelling in de lijn, moesten de backs het vooral hebben van simpele looplijnen en sterke lopers. De verdediging stond aan beide kanten als een huis. 15 minuten in de tweede helft betrapte de Lady Bears ons eindelijk op een foutje in het verdediging en te laat shiften, waardoor ze konden scoren. De kicker kreeg hem niet tussen de palen, dus het bleef 5-7.

De wedstrijd begon zijn tol te heffen met blessures bij inmiddels Jessie, Laura en Claire. Met nog 20 minuten te gaan en geen wissels, mocht Kaisla toch het veld opstappen om de wedstrijd met 15 tegen 15 te kunnen voortzetten. En hoe! Ze liet zich meteen gelden met een aantal mooie breaks op de wing. Deze verse energie konden we goed gebruiken. Een kwartier voor tijd wist Justine weer een mooie break te maken en een try te scoren. Ook de conversie was raak: 5-14.

Lady Bears was nog niet van plan om op te geven en zette meteen goed druk. Ze maakte slim gebruik van een communicatiefout (of was het de vermoeidheid?) in onze verdediging om weer te scoren. Dit keer wel met conversie: 12-14.

Last play en een penalty voor Rotterdam recht voor de palen ca. 20 meter van de tryline van de Lady Bears. Er volgde onderling een lange en heftige discussie wat te doen. Justine pakte de kicking tee op, om nog eens voor 3 extra punten te gaan. Deze bal haalde het helaas niet. De Lady Bears verprutste het vervolgens met een knock-on en daarmee eindigde deze lelijke wedstrijd in een goede afloop voor Rotterdam. We mogen trots zijn op onze strijdlust en het winnen van onze twee competitiewedstrijd dit seizoen!

Komt dat zien bij onze volgende wedstrijd: zondag 8 oktober 13.00 uur thuis tegen de Foeiste moiden.

Groetjes uit Groningen

WOTM Rotterdames: Abby
WOTM Lady Bears: Justine

post

Schitterende dubbelslag tegen HRC

Ongekende weelde in Rotterdam met 2 prachtige zeges op de Haagsche RC voor zowel ons 1e als 2e team vandaag. Om 14.00 uur trapte ons 2e team, dat dit jaar uitkomt in de Future klasse deze mooie middag af met een dik verdiende en overtuigende 34-20 overwinning op het 2e team van HRC.

Om 16.00 uur was het de beurt aan ons 1e team tegen de verliezend finalist van de Ereklasse van vorig seizoen. Het werd een spijkerharde wedstrijd waarin Rotterdam zeer gedisciplineerd speelde en vooral door het harde werk van de Rotterdamse voorwaartsen kwam HRC maar weinig toe aan hun eigen spel met hun snelle backline waar deze ploeg zo berucht om is en vorig jaar dus tot de finale mee kwam.

De wedstrijd ging in de eerste helft redelijk gelijk maar het was Rotterdam dat op voorsprong kwam na 10 minuten door een try van William Paterson die een mooie aanval over de rechterkant afrondde. Will Maddocks kickte in de eerste helft nog eens 3 penalties tussen de palen, Den Haag scoorde voor rust een converted try en een penalty kick met dus een 14-10 ruststand als gevolg.

Na de rust was Rotterdam zeer dominant en scoorde Melvin Lottu Poseta na 5 minuten de tweede Rotterdamse try.  Het aantrekkelijke schouwspel speelde zich voornamelijk af op de helft van de hofstedelingen die telkens tot het maken van overtredingen werden gedwongen door Rotterdam waardoor Will Maddocks met zijn precisie kicks de voorsprong meer en meer uit wist te bouwen.
HRC  kon pas in de laatste minuut wat terug doen maar toen was de achterstand al onoverbrugbaar en was dit slechts voor de statistieken.

Al met al een fantastische sportieve middag en inmiddels is Rotterdam een team in de Ereklasse om serieus rekening mee te houden. Zoveel is wel duidelijk na de eerste 3 wedstrijden.

Foto’s René Ladenius RRC 1

Foto’s René Ladenius RRC 2