post

Matig begin, sterk midden, jammerlijk eind

Na de eerste 2 wedstrijden gewonnen te hebben, mochten we zondag het veld weer betreden, dit keer weer op ons thuisveld op gras (hoera!). Tijdens de warming-up bleek dat onze tegenstander, de Foeste Meiden, maar met 11 spelers was, omdat aanvullen geen optie was betekende dit dat we 11 tegen 12 gingen spelen.

Vroeg in de wedstrijd werd al duidelijk dat onze tegenstanders al erg bekend waren om met zo weinig spelers te rugbyen. Aan onze kant was duidelijk dat we moeite hadden met deze improvisatie, we kwamen maar niet aan ons game plan toe en het was net effe te chaotisch. Daarentegen stonden de voorwaartsen met zijn 6en fantastisch te rammen in de scrum, deze waren loodzwaar maar mét resultaat, we wonnen ze allemaal! We gingen met een kleine tegenstand de rust in, 0-7.

Na de rust wisten we opeens elkaar en de gaten te vinden; in een tijdsbestek van 20 min werden er 4 (!) tries door ons gedrukt en daar hadden de Foeiste Meiden geen antwoord op. De backs wisten mooie breaks te maken en voorwaartsen kregen het voor elkaar om zichzelf (en de bal) door de kleinste gaten te duwen. Een speciale vermelding voor Noa die in haar 1e wedstrijd gewoon even een try drukt. Helaas voor ons wisten de tegenstander zich na deze 20 minuten te herpakken en begon nu try na try te drukken. Dit was een beetje matig want uiteindelijk kwamen we net 2 punten te kort en konden we de winst net niet binnenhalen, eindstand: 22-24.

Al met een al was dit zeker een spannende wedstrijd en hebben we hard voor elkaar gewerkt. Ook hebben we genoeg punten om aan te werken voor onze volgende wedstrijd op 5 november (komt dat zien mensen!)

WODM Rotterdames: Kaisla
WODM Foeiste Moiden: Noa

post

Rotterdames boeken een nipte winst in Groningen, na zware strijd

Lieve fans aan het thuisfront, achterblijvers en vakantiegangers,

Met degradant Lady Bears uit Groningen van de eerste naar de tweede klasse, hadden we weer een verre tegenstander erbij in de competitie. Met goede moed vertrokken we in alle vroegte vanuit Rotterdam. Kleine hiccup: de elektrische bus was niet voldoende opgeladen. Met een oplaadstop van 45 minuten moesten we de tegenstander bellen om de kick-off iets te verlaten. We hebben een paar vrachtwagenchauffeurs en voorbijgangers bij het tankstation verblijd door alvast om te kleden bij de laadpaal, te tapen en te vlechten. We waren klaar om vanuit de bus het veld op te rennen!

We zagen er vast en zeker imposant uit, want eenmaal aangekomen op het veld trok de tegenstander de eerdere goedkeuring -dat Kaisla mocht spelen zonder clearance- terug. Frustraties alom. Aan Klaske de schone taak, in afwezigheid van Emma, het team positief op te peppen en te focussen op de wedstrijd.

De eerste 30 minuten leek er weinig beweging in de wedstrijd te komen. Het spel lag vaak stil door pijntjes en kwaaltjes met name aan de kant van Rotterdam. Geen van beide teams kwam echt in de buurt van een 22. En dan is daar toch ineens een mooie break van Justine om een try te scoren en de conversie te verzilveren! Enigszins opgelucht gingen we de rust in.

Over het algemeen had Rotterdam het meeste balbezit en waren Lady Bears fel en gretig in de rucks, maar maakte ze ook geregeld knock-ons, wat weer leidde tot veel scrums. De laatste weken is er veel getraind op scrums, wat goed zichtbaar was in deze wedstrijd. De Rotterdames dicteerde met een lage scrum. Met een nieuwe en geïmproviseerde opstelling in de lijn, moesten de backs het vooral hebben van simpele looplijnen en sterke lopers. De verdediging stond aan beide kanten als een huis. 15 minuten in de tweede helft betrapte de Lady Bears ons eindelijk op een foutje in het verdediging en te laat shiften, waardoor ze konden scoren. De kicker kreeg hem niet tussen de palen, dus het bleef 5-7.

De wedstrijd begon zijn tol te heffen met blessures bij inmiddels Jessie, Laura en Claire. Met nog 20 minuten te gaan en geen wissels, mocht Kaisla toch het veld opstappen om de wedstrijd met 15 tegen 15 te kunnen voortzetten. En hoe! Ze liet zich meteen gelden met een aantal mooie breaks op de wing. Deze verse energie konden we goed gebruiken. Een kwartier voor tijd wist Justine weer een mooie break te maken en een try te scoren. Ook de conversie was raak: 5-14.

Lady Bears was nog niet van plan om op te geven en zette meteen goed druk. Ze maakte slim gebruik van een communicatiefout (of was het de vermoeidheid?) in onze verdediging om weer te scoren. Dit keer wel met conversie: 12-14.

Last play en een penalty voor Rotterdam recht voor de palen ca. 20 meter van de tryline van de Lady Bears. Er volgde onderling een lange en heftige discussie wat te doen. Justine pakte de kicking tee op, om nog eens voor 3 extra punten te gaan. Deze bal haalde het helaas niet. De Lady Bears verprutste het vervolgens met een knock-on en daarmee eindigde deze lelijke wedstrijd in een goede afloop voor Rotterdam. We mogen trots zijn op onze strijdlust en het winnen van onze twee competitiewedstrijd dit seizoen!

Komt dat zien bij onze volgende wedstrijd: zondag 8 oktober 13.00 uur thuis tegen de Foeiste moiden.

Groetjes uit Groningen

WOTM Rotterdames: Abby
WOTM Lady Bears: Justine

post

Schitterende dubbelslag tegen HRC

Ongekende weelde in Rotterdam met 2 prachtige zeges op de Haagsche RC voor zowel ons 1e als 2e team vandaag. Om 14.00 uur trapte ons 2e team, dat dit jaar uitkomt in de Future klasse deze mooie middag af met een dik verdiende en overtuigende 34-20 overwinning op het 2e team van HRC.

Om 16.00 uur was het de beurt aan ons 1e team tegen de verliezend finalist van de Ereklasse van vorig seizoen. Het werd een spijkerharde wedstrijd waarin Rotterdam zeer gedisciplineerd speelde en vooral door het harde werk van de Rotterdamse voorwaartsen kwam HRC maar weinig toe aan hun eigen spel met hun snelle backline waar deze ploeg zo berucht om is en vorig jaar dus tot de finale mee kwam.

De wedstrijd ging in de eerste helft redelijk gelijk maar het was Rotterdam dat op voorsprong kwam na 10 minuten door een try van William Paterson die een mooie aanval over de rechterkant afrondde. Will Maddocks kickte in de eerste helft nog eens 3 penalties tussen de palen, Den Haag scoorde voor rust een converted try en een penalty kick met dus een 14-10 ruststand als gevolg.

Na de rust was Rotterdam zeer dominant en scoorde Melvin Lottu Poseta na 5 minuten de tweede Rotterdamse try.  Het aantrekkelijke schouwspel speelde zich voornamelijk af op de helft van de hofstedelingen die telkens tot het maken van overtredingen werden gedwongen door Rotterdam waardoor Will Maddocks met zijn precisie kicks de voorsprong meer en meer uit wist te bouwen.
HRC  kon pas in de laatste minuut wat terug doen maar toen was de achterstand al onoverbrugbaar en was dit slechts voor de statistieken.

Al met al een fantastische sportieve middag en inmiddels is Rotterdam een team in de Ereklasse om serieus rekening mee te houden. Zoveel is wel duidelijk na de eerste 3 wedstrijden.

Foto’s René Ladenius RRC 1

Foto’s René Ladenius RRC 2

post

Erop of eronder – P/D wedstrijd v. Pickwick

Afgelopen zondag hebben de Rotterdames het voor het tweede jaar op rij tegen de Pickwick Ladies uit Deventer moeten opnemen in de promotie-degradatiewedstrijd van de degradatiepoule van de tweede klasse. Speciaal voor deze wedstrijd zijn de Rotterdames een dag eerder teruggekomen van hun trip uit Colchester. Onze plek in de tweede klasse moest uiteraard behouden worden, en we waren bereid daarvoor alles op alles te zetten.

Meteen na het startsignaal werd duidelijk dat de Pickwick Ladies ook gekomen waren om te winnen. Zij zetten sterke rucks op en de scrumhalf speelde de bal snel door, met een mooie actie die in de eerste minuten zorgde voor een 0-7 voorsprong voor de dames uit Deventer. Vanaf dat moment stond iedereen op het veld aan en werd er keihard geknokt voor balbezit. Na een fase van 20 minuten lang verdedigen op onze helft wisten we het spel naar het middenveld te verplaatsen. Er waren meerdere doorbraken van Rotterdamse speelsters, die helaas getackeld werden voor ze de tryline konden bereiken. Beide teams bleken zeer aan elkaar gewaagd. Echter kregen wij veel penalties tegen voor offside staan en coming in from the side bij de rucks, en de Pickwick Ladies maakten daar slim gebruik van. Ze zetten de Rotterdames terug op de eigen helft en drukten een tweede try, zonder conversie. Het werd hard tijd om deze voorsprong te verkleinen. Vlak voor halftime lukte dit eindelijk: de tryline van de Pickwick Ladies was in zicht, en Noa stapte een paar speelsters voorbij om de bal over de lijn te drukken. Celine van K. nam een (dropkick!) conversie die prachtig door de palen ging: 7-12 bij halftime.

Het was snikheet, iedereen was uitgeput van het harde spel, maar de winst was weer in zicht. Tijdens de break werd tactisch besproken dat er netter gespeeld moest worden om de penalties tegen te voorkomen. In de tweede helft is dit zeker gelukt, en dat zorgde voor nog beter spel van onze kant. Niet laat na het begin van de tweede helft wist Celine van K. aan de zijkant ruimte te vinden om door de verdediging te breken. Justine kickte een conversie volgens het boekje en het werd 14-12 voor de Rotterdames. De wedstrijd was al enorm spannend, maar vanaf dat moment was het echt niet meer te houden. Met nog een halfuur op de klok moest en zou deze voorsprong behouden worden. De supporters aan beide kanten gilden erop los. Beide teams kwamen meerdere keren tot aan elkaars tryline, maar door de sterke verdediging werden er geen tries gedrukt, ook al stond men er 1 meter vanaf. Iedere ruck werd gecounterd, vaak met succes. Anne sweepte in haar eentje drie Deventerse dames omver. Klaske nam de verantwoordelijkheid van een echte backspeler op zich en glibberde zo het halve team van de tegenstander voorbij. Maar ook de Pickwick Ladies hadden snelle meiden en daardoor ging het nek aan nek. Er werd uitstekend getackeld: Mirjam pakte iedereen die langs de ruck probeerde te komen, Claire zette ze vervolgens nog meer meters terug, Amber tackelde op haar eigen manier weer eens 3 dames achter elkaar en Jasmin zorgde ervoor dat er geen enkele winger aan de zijkant langs kwam. Er werd door beide teams kei- en keihard gevochten en de spanning was om te snijden.

Met nog enkele minuten te gaan kwamen de Pickwick Ladies opeens heel ver op onze helft. Alle Rotterdamse supporters hielden hun adem in, toen de Pickwick Ladies een penalty kregen vlak voor onze tryline. Die try moest worden tegengehouden, want anders was onze plek in de tweede klasse vergeven. De helft van de Rotterdames sprong eronder en met succes: held-up, no try! De laatste actie van de wedstrijd was een scrum voor Pickwick, nog steeds slechts enkele meters verwijderd van onze tryline. Echter stapte een speelster net uit en er werd afgefloten. We hadden gewonnen en blijven dus in de tweede klasse!!!!!

Onze dank gaat uit naar iedereen die is gekomen om ons aan te moedigen bij deze belangrijke wedstrijd. Ook willen we onze staff bedanken voor alle inzet voor ons team het afgelopen jaar. Tot slot onze complimenten aan de Pickwick Ladies, die hebben laten zien dat zij dondersgoed kunnen rugbyen, en een knaller van een pot hebben neergezet.

Uitslag: 14-12

WOTM gekozen door Rotterdames: Klaske – Snakerun – Exalto
WOTM gekozen door Pickwick: Wies
Wedstrijdverslag: AZ

Fotos: hier

post

Rotterdames helaas geen winst, ondanks positieve wedstrijd

Op zondag 2 april verzamelden we op een koude vroege ochtend om af te reizen naar de campus van Delft. Hier gingen we spelen tegen Thor, die zijn afgesplitst van de andere Delftse teams.

Na het fluitsignaal maakte Delft al snel een try, maar gelukkig kwamen we snel terug met een try door AZ, en de conversie raak door Justine. Na de gelijkmaker volgden nog 2 try’s van Delft: 7-17. Dit ging een harde wedstrijd worden. Delft had scrumtraining gekregen van onze eigen Bas, en dat konden we merken. Daarnaast kwamen zij hard en snel in in de counterrucks. In de line-outs lukte het ons wel de bal te winnen, met name door gebruik te maken van twee springers. Was het nou pony, of tijger? Door een prachtige offload van Des en de snelle benen van AZ scoorden we en werd ook de conversie raak geschoten door Justine. Vlak voor de rust scoorden we nog een keer waardoor de stand op 17-19 kwam.

Vlak voor de tweede helft was het zonnetje doorgebroken en speelden we verder met de zon in de rug. We verloren helaas regelmatig de bal door de sterke scrum van Delft, en omdat er vaak werd gefloten voor holding na de tackles. Door goed samenspel in de lijn van Delft tussen Fly-half en centre, en de full-back creëerden zij overlap, waardoor Delft uitliep naar 29-19. We vochten hard en vooral door het samenspel in de powerpod konden we mooie meters maken. Hier scoorden we nog een keer: stand 29-26. In de slotfase sloeg de vermoeidheid pas echt toe, moesten we Celine missen met een bloedneus (en mogelijke hersenschudding) en werd de eindscore 39-26. Na de wedstrijd kwamen we nog samen voor de derde helft in het zonnetje op een binnenplaatsje van de campus. Onder het genot van heerlijke baksels kreeg AZ als woman of the match een biertje van de tegenstander. Vanuit onze kant was er een eervolle vermelding voor Moureen, die een goede eerste wedstrijd speelde, en werd Wies aangewezen als Woman of the Match.

Foto’s: Jan Kaper