Met een mooie aanvangstijd, schitterend weer (voor de toeschouwers dan) werd er door dit meerderheid eerste jaar Cubs team met daarin vandaag twee spelers die hun eerste wedstrijd speelden op de herentijd van 10.30u aangetreden. Buiten de poort was het trouwens ook erg gezellig omdat de Rotterdames hun fundraising event hadden met het wassen van auto’s. Om diverse redenen mooi en leuk om te zien. Volgens de bij de rook-put aanwezigen reden diverse vaders schoon weg om na een rondje in het bos weer met een vuile wagen terug te komen. Alles voor de club zo werd gezegd. 

Het game plan van de Cubs was om vooral compact te spelen. Want in de lijn wordt het vangen nog weleens wat minder naarmate de wedstrijd vordert. Bij een tegen break, zo leerde voorgaande wedstrijden, is het fysiek en wedstrijd ervaring simpelweg tekort om daar goed mee om te gaan. Helaas was vandaag door wat afwezigen ook de kracht bij de voorwaartsen minder, zeker in vergelijking met afgelopen weekend waar elke ruck en scrum nog gewonnen werd. Nou dat was vandaag helaas voor RRC niet het geval. 

Resultaat, veel tries voor de Hookers maar wel een 100% verbetering in tries voor RRC in vergelijking met afgelopen weekend die er twee wisten te drukken.

Of het kwam door het warme weer, of door wat schrik bij spelers vanwege het uitvallen van ons aller Giel, die op eerste indruk wederom zijn pols had gebroken, (sterkte Giel !!) is verder onbekend, maar het sportieve gif was bij teveel spelers veel minder aanwezig dan bij eerder gespeelde wedstrijden. Jammer, want ondanks de resultaten in deze tweede seizoenshelft houdt een ieder er wel de lol in. Het leek er echter op dat vandaag bij teveel het normale niveau niet gehaald kon worden. En dan wordt de lol ook zichtbaar minder.  

Wat wel leuk was dat Mikael uit het compacte spel hard door de linies ging en zijn eerste try wist te drukken. Met het gegeven dat de Hookers sterk speelden en dat het slechts de derde volledige wedstrijd van Mikael was, een meer dan puike prestatie. Fantastisch om te zien hoe dit met en onder elkaar werd gevierd. 

Voor de rest moesten mensen die zich onder de petten en mutsen en winterjassen vandaan hadden gewurmd zich weer voorstellen omdat er opeens gezichten zichtbaar werden (was wel af en toe wat schrikken) en was de vrijwilliger van het jaar van RRC, ons aller Ab, weer uitstekend als ref van de dag.

Volgend weekend laatste wedstrijd van het seizoen tegen Rugbyclub Tovaal. Het zou mooi zijn om deze wedstrijd winnend af te sluiten en gezien de ranglijst geen op voorhand onmogelijke opgave. Dus vol goede moed naar de laatste wedstrijd van het seizoen.  

Een rugby ouder(e)

Vandaag werd er uit gespeeld in Dordrecht met onze meerderheid eerste jaars RRC Cubs mannen en 1 vrouw. 

Scribent dezes kan niets anders zeggen dan dat de immer vrolijke stemming in deze groep kids niet verandert ondanks de stand op de ranglijst in de tweede helft van deze (achteraf bezien) te hoge indeling door Rugby Nederland. 

Men stelt zich als RRC U14 team tot doel om hoe dan ook voor die ene try te gaan en om te blijven knokken tot de laatste seconde van de wedstrijd. Bij vlagen hartverwarmend om te zien. Elke scrum werd gewonnen, rucks waren ook sterk. 

En, vandaag werd die ene try door hard werken ook gedrukt. Mede door deze euforie geen idee wat de eindstand van de wedstrijd was. Er is niet gewonnen, dat weer wel, maar dat is een voetnoot in het totaal. 

Want bij de voorwaartsen lopen gewoon tweebenige destructie machines. Die bleven werken. Er is ook sluwheid in de lijn. Maar gebrek aan wedstrijd ervaring, het teveel laten rippen van een bal, (twee handen vasthouden wordt niet voor niets tot treurens toe getraind) en meer druk durven zetten met daaraan gekoppeld verdedigend tackelen bij aanvallende loopacties van de tegenstander, (die verder terecht hebben gewonnen), is bij een te groot aantal in dit team nog wat beter te ontwikkelen. Dan wordt het gewicht van het team over te weinig dragende schouders verdeeld. 

Wat verder noemenswaardig was, was de uitmuntend leidende ref van de dag, die ook in het verleden regelmatig bij RRC in de rondte liep. Helemaal goed met een go pro om, wat natuurlijk voor de video ref was die, naar werd aangenomen, vanaf hogere bestuurlijke sferen het strijdtoneel op afstand volgde. 

Gewoon lekker doorgaan, trainingen blijven bezoeken en met nog twee wedstrijden te gaan in dit deel van de competitie cyclus, vooral blijven werken aan de eigen rugby ontwikkeling. Enne, vooral de sfeer onder en met elkaar goed blijven houden. Dan komen de nieuwe mooie momenten gewoon welhaast vanzelf.

Rugby ouder(e)  

Mede door het er goed bijliggende kunstgrasveld en een tegenstander van de dag die ook graag wilde spelen, werd er in deze verder rugby loze week door een beetje kou en een beetje sneeuw (waar ging het over) gelukkig afgekickt op de herentijd van 12.30u. 

Deze tijd beviel prima, zo bleek, want iedereen kwam uitgeslapen en fris aan de start. Zelfs bij de oudere harde kern van toeschouwers geen wallen onder de ogen gezien. Iedereen leek opeens jaren jonger. Of dat mede de oorzaak was dat iedereen lekker dicht langs de lijn en in de dug out bij elkaar zat, is vooralsnog onduidelijk maar koud was het opeens niet meer.

De koploper HRC van de poule was in volle sterkte naar RRC afgereisd, met uitzondering van Sjef (de scrum half van dit team) die langdurig geblesseerd is. Vanuit RRC veel sterkte kerel. 

Het meerderheid eerste jaar RRC Cubs team had helaas met wat blessures en afzeggingen te maken maar omdat het andere RRC Cubs team was afgezegd kon er wat worden aangevuld zodat er zelfs wissels waren. Een en al luxe derhalve.

Het werd zonder meer een erg leuke en sportieve wedstrijd die uitmuntend door de ref van de dag werd geleid. De scooter van de ref had dus na de wedstrijd geen lekke banden. De in het nadeel van RRC uitgevallen eindstand deed daar verder niets van af. 

Integendeel, de RRC Cubs kwamen met een glimlach van het veld omdat ze wisten dat ze alles hadden gegeven, inzet en karakter hebben getoond en bij vlagen zeer goed spel hebben laten zien. Ze zíjn ook altijd voor de try gegaan en hebben het HRC lastig gemaakt. Heel lastig. Het was voor HRC geen walk in het Zuiderpark. De tegen tries bij HRC zijn in deze wedstrijd welhaast verdubbeld. HRC was echter als collectief beter. Twee steals en twee onoplettendheden maakten het verschil in de wedstrijd.

De bij velen onbekende schrijver van de verslagen dit seizoen 🙂  is daarom meer dan tevreden snel naar huis gereden. Wel met tijdstress, want door de latere aanvangstijd was er minder tijd om dit verslag tijdig op de dag zelf aan te leveren. Het vorderen van de leeftijd tast namelijk het geheugen wat aan en dit gekoppeld aan het vasthouden van het euforische momentum, helaas feiten die het schrijven van een verslag een dag later aanzienlijk moeilijker maakt.

Tot dinsdag.

Een rugby ouder(e)

Koud maar op een zonovergoten veld in Middelburg speelden onze RRC Cubs een pittige pot tegen RC Oemoemenoe.

Van te voren wisten de jongens gezien de competitie-uitslagen en ervaringen van eerdere battles dat hier werk verzet diende te worden. Als ik kijk naar hoe onze jongens (and girl) samenwerkten en probeerden deze geduchte tegenstander te verslaan mogen we trots zijn op de vechtlust van ons team.

Een verloren match qua cijfers (27 tegen 44) maar wat hebben we als toeschouwers genoten van deze sportieve wedstrijd. De emoties liepen hoog op in het publiek maar we hadden te maken met een vriendelijke en gastvrije achterban van de Zeeuwse rugbyclub.

Ik denk dat we deze wedstrijd juist kunnen gebruiken om lering uit te trekken om zo het niveau te liften. Sneller oplopen, positiespel, gerichter passen ,tackles, enz. Dat zijn de skills waar ongetwijfeld op getraind  zal gaan worden. Uiteraard graag een beetje snel want ondanks dat wij naar een prachtige spannende wedstrijd hebben gekeken willen we volgende keer ons mannetje staan en dan hopelijk tekenen voor de winst.

Verloren maar tot het einde gestreden mag ik zeggen dat ik trots ben op wat dit team vandaag neergezet heeft.

Een TROTSE rugbymoeder